دیگر نه سکوت، نه پنهان ماندن… – سخنرانی شادی امین در سمینار آکادمیک پراید استکهلم
سمینار آکادمیک پراید با محوریت دیدگاه بین‌المللی نسبت به وضعیت زندگی افراد الجیبیتی+ در ایران و روسیه، امروز ۴ آگوست ۲۰۲۳ در استکهلم برگزار شد. تمرکز بحث پیرامون حقوق افراد الجیبیتی+ و چگونگی ایجاد همبستگی و اتحاد بین‌المللی در مقابل سیاست دولت‌ها بود.
سخنرانان این سمینار شادی امین مدیر شش‌رنگ (شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایرانی) و کریل پولکوف دانشجوی دکترای مطالعات جنسیتی از دانشگاه سودرتورن بودند. این سمینار در محل برگزاری پراید آکادمیک و با استقبال گسترده‌ای برگزار شد.
محوریت سخنرانی شادی امین حضور مستمر اقلیت‌های جنسی و جنسیتی برجسته کردن مبارزه و مقاومت این جامعه در انقلاب ژینا بود. او در سخنرانی خود به راهپیمایی بزرگ ایرانیان در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲ در برلین با حضور و سخنرانی ملیکا زر روی صحنه و مطرح شدن حضور جامعه الجیبیتی+ در این مبارزه در ایران و خارج از ایران نیز اشاره کرد.
در این جلسه شادی امین به حمله و فشار از طرف نیروهای اپوزیسیون و همچنین نیروهای سایبری و دولتی پس از تقدیم جایزه مشاهده پذیری لزبین‌ها به کشته شدگان الجیبیتی+ به ویژه نیکا شاکرمی اشاره کرد و بیان کرد “هموفوب های‌کریه دولتی و آنچه تابوهای اجتماعی است همچنان اجازه نمی‌دهند که ما حضور مستمر داشته باشیم.” به عکس‌العمل جامعه الجیبیتی+ ایران که با فرستادن عکس‌های خود با پرچم رنگین کمانی در خیابان‌های ایران و ارسال وصیت نامه دیگر سعی در پنهان کردن خود ندارند، نیز اشاره کرد.
شادی امین در ادامه با اشاره به بند ۴ منشور تشکل صنفی سیاسی در ایران در رابطه با خواسته های جامعه الجیبیتی+ ابراز امیدواری کرد و شادی امین گفت: یکی از معیارهای ما در پذیرش اپوزیسیون‌های سیاسی این است که تا چه اندازه با موضوع الجیبیتی+ ایران صادقانه و صریح برخورد می‌کنند و تا چه حد از حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی دفاع می کنند.»
آکادمیک پراید همکاری بین چندین موسسه آموزش عالی استکهلم و اتحادیه‌های دانشجویی با تمرکز مشابه است. هدف موسسه این است که اهمیت مسائل مربوط به جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو+ در مؤسسات آموزش عالی، هم از نظر تحقیق و تدریس و هم از نظر محیط کار و مطالعه فراگیر قابل مشاهده باشد. سمینار امسال چهارم آگوست در خانه پراید برگزار شده و گفتگو به زبان انگلیسی بود.
کریل پولکوف دیگر سخنران این سمینار در مورد جنگ روسیه با اوکراین و تاثیرات آن بر جامعه الجیبیتی+ اوکراین بحث کرد.
انعکاس صدای جامعه الجیبیتی+ ایران و مقاومت بی‌نظیرش یکی از اهداف فعالیت‌های ما در شش‌رنگ است. تلاش ما این است که از هر فرصتی برای اطلاع‌رسانی و آگاه کردن جوامع بین‌المللی از شرایطمان بهره ببریم. بدون شک بدون همراهی شما این زنجیره بهم متصل نخواهد ماند. شادی امین در سخنرانی خود در جشن افتخار شهر اشتوتگارت آلمان، حضور و مقاومت اقلیت های جنسی و جنسیتی را در خیزش انقلابی ژینا برجسته کرد. حضور شش‌رنگ در جشنواره شهری لزبین ها و گی‌های برلین و همچنین رژه افتخار شهر برلین آلمان از دیگر فعالیت‌های ماه افتخار شش‌رنگ برای انعکاس صدای جامعه الجیبیتی+ بوده است.
در ادامه، متن سخنرانی شادی امین را بخوانید.
دیگر سکوت و پنهان بودن ممکن نیست
سخنرانی شادی امین در مراسم پراید آکادمیک دانشگاه استکهلم
بیش از ده ماه قبل، ژینا، مهسا امینی، دختر ۲۲ ساله کرد، با خشونت توسط پلیس امنیت اخلاقس (گشت ارشاد) بدلیل آنچه حجاب نامناسب می‌نامند دستگیر شد و چند ساعت بعد به کما فرو رفت.
مرگ او نتیجه آنچه بود که در همان چند ساعتی که تحت اختیار پلیس بود، رخ داده بود. این امر موجی از خشم را در سراسر ایران برانگیخت و جنبش زن، زندگی، آزادی را رقم زد.
پس از آن جهان شاهد شجاعت زنان جوان انقلابی ای بود که گیسوان خود را قیچی می‌کردند و روسری‌هایشان را به آتش می کشیدند تا خواسته یک تغییر بنیادی در ایران را بیان کنند. عده بسیار زیادی در طی این اعتراضات زخمی شدند، به زندان افتادند، شکنجه شدند یا به قتل رسیدند.
وقتی به این انقلاب می‌اندیشم، و به شعارآن: زن، زندگی، آزادی، که متعارف آن، یعنی کوییر، زندگی، آزادی، برایم مسجل می شود که این خیزش انقلابی با حرکات پیش از آن عمیقا فاصله دارد و بشدت غیر مذهبی است.
انقلاب زن، زندگی، آزادی (ژن، ژیان، ئازادی) یک نقطه عطف در اشکار شدن جامعه الجیبیتی+ در ایران است.
ما شاهد بودیم که چگونه جوانان متعلق به این جامعه، در این اعتراضات مشارکت و دخالتگر بودند.
از شرکت در اعتراضات خیابانی، شعارنویسی برای مطالبات الجیبیتی تا فریاد خشمشان از وضعیت موجود در ایران در شبکه‌های اجتماعی.
عده بسیاری از اعضای این جامعه در طی این انقلاب دستگیر و یا کشته شدند، همچون نیکا، سارینا، مهرشاد و حدیث و بسیاری دیگر.
ما موفق شدیم بخشی از آنها را یا به دلیل نوع فعالیت‌هایشان، یا نوشته‌هایشان در فضای شبکه‌های اجتماعی چون اینستا و تلگرام و یا توسط دوستان نزدیک و یا افراد فامیلشان، به عنوان اعضای جامعه کوییرشناسایی کنیم. متاسفانه اما جامعه ایرانی هرگز پذیرش روایات و هویت و گرایش جنسی آنها را ندارد.
در روز ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲ ما تجربه عظیم از یک پیروزی داشتیم. ما بالاخره برای اولین بار موفق شدیم که یکی از زنان لزبین جوان عضو شش‌رنگ (ملیکا زر) را به عنوان سخنران بر روی صحنه یکی از بزرگترین تظاهرات‌های تاریخ ایرانیان در خارج از کشور در برلین داشته باشیم. جایی که نزدیک به یکصد هزار ایرانی در آن شرکت داشتند و می توانستند خواسته‌های جامعه الجیبیتی را بشنوند و فکر می‌کردیم موفق شده‌ایم که احترام و پذیرش اجتماعی و رسمیت یافتن از سوی جامعه را برای حضورمان به دست آوردهایم.
اما متوجه شدیم که ارزیابیمان خطا بود.
در ماه نوامبر ۲۰۲۲ من جایزه بین المللی مشاهده پذیری لزبین ها را دریافت کردم و آن را به نیکا شاکرمی و کسانی که زندگی شان را در جنبش “زن، زندگی، آزادی” برای آزادی و برابری برای همه و به ویژه جامعه الجیبیتی از دست داده بودند، تقدیم کردم.
در عکس‌العمل و حملات سایبری جمهوری اسلامی و عواملش و حتی بخشی از مردم عادی، بسرعت به ما یادآوری شد که چقدر جامعه ایران هنوز همجنسگراهراس است. این حملات به این دلیل بود که می گفتند قهرمان عزیز ما را لزبین خوانده‌اید.
من متهم می‌شدم که نام و یاد نیکا را تخریب کرده‌ام، در واقع اما آنها بودند که فقط نیکا را در صورتی می‌پذیرفتند که یک قربانی باشد و نه یک فریادگر شجاع، قوی و مبارز کوییر.
تاسف بار بود که می دیدیم چگونه هویت نیکا، روایت زندگی‌اش، دستاوردها و عشقش نادیده گرفته شده و انکار میشد.
جامعه الجیبیتی+ ایران بخوبی می‌داند که تحت حاکمیت جمهوری اسلامی هرگز قادر نخواهند بود در آرامش زندگی کند و امنیت داشته باشد و عشقش را تجربه کند. چنین دانشی، انگیزه و چراغ راه اعضای این جامعه برای تلاش برای تغییر و شرکت در اعتراضات و صدادادن به خشم و نارضایتیشان است.
پس از این حملات سایبری به من، شش‌رنگ و هویت نیکا، شش‌رنگ وصیتنامه‌های بسیاری از جامعه الجیبیتی+ در ایران دریافت کرد که به شش‌رنگ اجازه می‌دادند هویت و گرایش جنسی آنها را پس از مرگشان آشکار کند تا که خانواده و دوستانشان و جامعه نتواند این بخش از هویت و گرایش آنها را انکار کند.
چنین حرکاتی در نوع خود یک کنش و مقاومت سیاسی هستند. این نشان میدهد که چقدر جامعه الجیبیتی+ در ایران بر ضرورت یک دگرگونی آگاهی دارد.
با این وجود، بصورتی شگفت‌انگیز، گروه‌هایی درون ایران هستند که اهمیت توجه به مطالبات اقلیت‌های جنسی و جنسیتی را درک کردهاند.
در فوریه امسال بیش از ۲۰ تشکل مدنی و کارگری منشوری را برای طرح مطالبات حداقلی منتشر کردند که تصویری از جامعه آتی مورد نظر ایشان ارائه می‌داد.
بند چهارم این منشور در باره مبارزات جامعه الجیبیتی+ و چگونگی تضمین حقوق شهروندی برابر برای آنهاست.
این یک دستاورد مهم است که ما توانسته ایم مطالبات خودمان را در سرلوحه گفتمان این انقلاب بنشانیم، اما هنوز راه زیادی در پیش داریم.
جمهوری اسلامی هم اکنون نیز احساس خطر کرده است، که این نشانه خوبیست برای ما. آنها متوجه مقاومت ما و دستاوردهایمان شدهاند، و به همین دلیل است که کمپین نفرتپراکنیشان علیه کل جامعه الجیبیتی+ و به ویژه شش‌رنگ را افزایش داده‌اند.
جمهوری اسلامی روش ایجاد وحشت و ارعاب خود را از طریق متهم کردن کل جنبش زن، زندگی، آزادی به تلاش برای عادی‌سازی همجنسگرایی به پیش میبرد. با چنین روشی حتی طرفداران این جنبش را که همجنسگرایی برایشان یک تابو و امر ناپذیرفتنی است را می‌ترساند. وقت این که چه وقت و چگونه موضوع و مطالبات جامعه الجیبیتی+ طرح شود به بخشی از گفت و گوها بدل شده و بسیاری بر این نظرند که “الان وقت مناسبی برای آن نیست”.
اما ما تجربه انقلاب ۵۷ را در عدم پیگیری به موقع حقوق زنان داریم و می دانیم همیشه وقت مناسبی برای طرح خواسته ها و طلب عدالت برای همه است و این شامل ما و مطالباتمان نیز می‌شود.
اگر حالا وقتش نیست، چه وقتی مناسب است؟ کسانی که هستی ما را امروز نمی‌پذیرند، در آینده هم ما و حقوقمان را نخواهند پذیرفت.
یکی از معیارهای ما برای تشخیص میزان ترقی یک جریان در میان اپوزیسیون در این روزها، میزان احترام و باور آنها به حقوق این جامعه و شامل کردن آن در برنامه و منشورهای خودشان است.
متشکرم
احسنت بر شما شادی امین و همکارانتون.شما باعث افتخار جامعه ال جی بی تی کیو ایران هستین