همه کسانی که ازدواج کردن قطعا دگرجنسگرا نیستن

نباید فرض کنین شخصی که به شما مراجعه کرده حتی اگر ازدواج کرده و بچه داره قطعا دگرجنسگراست چون خیلی از افراد دوجنسگرا هم ممکنه ازدواج کرده باشن اما همچنان نسبت به همجنس‌شون هم، کشش داشته باشن. 

یا ممکنه شخص همجنسگرا  تحت فشار جامعه و خانواده، تمایلاتش رو سرکوب کنه و تن به ازدواج بده (گرینی،1994 و هایگینز،2002).

در ایران هم خیلی پیش اومده که با دادن راهنمایی‌های غلط به افراد ترنس، مثل «اگر ازدواج کنی خوب میشی» تن به ازدواج دادن و بعد ازگذشت سالها این افراد حتی با داشتن همسر و فرزند، به‌خاطر احساس ناهماهنگی‌ که بین جنس بیولوژیک و جنسیت ذهنی-اجتماعیشون داشتن دوباره به مشاور مراجعه کنن. 

توصیه:

خیلی مهمه که مشاور از یک زبان غیر دوگانه استفاده کنه یعنی از به کار بردن اصطلاحات یا جمله‌هایی که این دوگانه‌گی رو تقویت می‌کنه باید خودداری کنین.

مثلا نباید از یک فرد ترنس بپرسین: «خودت رو بیشتر زن میدونی یا مرد؟» 

چون خیلی از  افراد ترنس اصلا خودشون رو در قالب دوگانه‌ی زن/مرد تعریف نمی‌کنن.

دقت کنین که کلیشه‌ها و نقش‌های جنسیتی از فرهنگی به فرهنگ دیگه می‌تونه خیلی متفاوت باشه. همون‌طور که روانشناسان بزرگ مثل «کارل گوستاو یونگ» و «ساندرا بم» هم گفتن، همه‌ افراد، فارغ ازجنس بیولوژیکی‌شون، جنبه‌های سنتی‌ که «مردانه» یا «زنانه» تلقی می‌شن رو هم دارن.

به همین دلیل که امروز در آلمان و کانادا، افرادی که خودشون رو خارج از دوگانه‌ی زن/مرد یا ورای طیف جنسیت تعریف می‌کنن، حق دارن که تو مدارک شناسایی‌شون خودشون رو جنسیت سوم یا ایکس معرفی کنن.