نکات بهداشتی در روابط جنسی میان زنان
باور غلطی که در میان اغلب زنان همجنس گرا رایج است این است که ارتباط جنسی میان دو زن ارتباطی کاملاً ایمن است و امکان ابتلا به بیماری های منتقله از راه جنسی، در این نوع روابط وجود ندارد. شاید این باور از آنجا ریشه گرفته باشد که تبلیغات وابسته به خدمات بهداشتی به طور مداوم درباره ی روابط مردان همجنس گرا و خطر بالای ابتلا به ایدز در آنان هشدار می دهند و روابط جنسی زنان همجنس گرا در میان این هیاهوی رسانه ای اغلب نادیده گرفته می شود.
واقعیت این است که ارتباط جنسی بین دو زن نیز میتواند شامل همان خطراتی باشد که در سایر روابط جنسی وجود دارد. مثلآً ویروس پاپیلومای انسانی ( یا به اختصار اچ پی وی) از طریق تماس مستقیم بین پوست افراد انتقال می یابد . به همین دلیل در روابط جنسی بین دو زن نیز ممکن است چنین ویروسی از یکی به دیگری انتقال یابد . تقریباً ۶۰ نوع اچپیوی این قابلیت را دارند که باعث ایجاد زگیلهای معمولی بشوند، که این زگیلها در برخی از نواحی بدن مانند دست و پا بهوجود میآیند. چهل نوع از این ویروسها را اچپیویهای «نوع جنسی» مینامند که ممکن است موجب زگیل تناسلی شوند. این ویروسها به هنگام تماس اندامهای جنسی، معمولاً در طول آمیزش جنسی از راه مهبل(بخش بیرونی اندام جنسی زنانه) یا مقعد، از شخصی به شخص دیگر پخش میشوند. این ویروس میتواند از راه رابطه جنسی دهانی هم منتقل شود. اچپیوی رایجترین عامل بیماری است که از طریق ارتباط جنسی انتقال مییابد. مهم ترین آزمایشی که میتواند به شما کمک کند تا از وجود این ویروس در بدن تان مطلع شوید ” پاپ اسمیر” نام دارد که نوعی نمونه گیری بی خطر از دهانه ی رحم است . معمولاً توصیه میشود افرادی که از نظر جنسی فعال هستند ، خصوصاً اگر بیش از یک شریک جنسی دارند ، غربالگری پاپ اسمیر را به صورت منظم سالی یک بار تا سن ۶۰-۵۵ سال انجام دهند . از سن ۶۰ سالگی به بعد، در صورت منفی بودن نتایج تستهای پیشین، دیگر نیازی به غربالگری نیست. اگرچه در اغلب موارد ، ویروس پاپیلومای انسانی توسط سیستم ایمنی بدن مهار می شود ، دربرخی موارد این ویروس ممکن است بدون هیچ نشانه ای در بدن فرد باقی بماند و منجربه بارز شدن زگیل و.. نشود. در برخی از افراد، عفونتی دائمی بهوجود میآید که بهکندی، اغلب در طول چندین سال، باعث ایجاد تغییراتی در سلولهای طبیعی میشود که امکان دارد این تغییرات به ایجاد ضایعات پیش سرطانی یا سرطان منتهی شود. دهانه ی رحم و نیز سرطان های دهان، حلق و مری ممکن است از طریق اچ پی وی ایجاد شوند. یافته های اخیر نشان می دهند که شیوع این نوع سرطان ها رو به افزایش است که یک دلیل آن می تواند تغییر رفتارهای جنسی و تمایل بیشتر برای داشتن روابط جنسی دهانی باشد . به طور مثال ، یک مطالعه نشان داده است که میزان خطر اچ پی وی برای ابتلا به سرطان دهان با خطر ناشی از مصرف تنباکو و الکل برابری می کند .
انواع مختلف ارتباط جنسی میان دو زن ( درست مانند روابط جنسی غیر همجنس گرا) ممکن است منجربه انتقال این ویروس شود. با این حال ، رعایت برخی نکات بهداشتی ممکن است خطر این ابتلا را به حداقل برساند. از جمله :
- استفاده از واکسن های موجود دربازار.
- محدود کردن تعداد شرکای جنسی ( طبق گزارش یک مطالعه ، بیست درصد از افرادی که بیش از بیست شریک جنسی داشته اند ، آلوده به عفونت اچ پی وی بوده اند )
- استفاده از دستکش لاتکس در رابطه ی جنسی
- استفاده از روکش های لاتکس به هنگام رابطه ی جنسی دهانی( این روکش ها بسیار نازک هستند و به عنوان یک مانع بین دهان و ناحیه جنسی عمل می کنند)
- اجتناب از استفاده از دیلیدوی مشترک
لازم به ذکر است واکسن تنها میتواند از عفونت پیشگیری کند، ولی قادر نیست عفونت موجود را درمان نماید، به همین دلیل ، واکسیناسیون افراد باید پیش از آغاز فعالیت جنسی آنها صورت گیرد. زوج های لزبین علاوه بر استفاده از این واکسن، با انجام پاپ اسمیر باید از سلامتی خود مطمئن شوند . پاپ اسمیر رایجترین تست برای کمک به ردیابی سرطان گردن رحم نیز هست. با انجام پاپ اسمیر میتوان سلولهای پیش سرطانی را پیدا نمود و آنها را پیش از تبدیل شدن به سلولهای سرطانی از بدن خارج کرد. محققان دریافتهاند که با ادغام نمودن پاپ اسمیر و تستی که برای ردیابی HPV در زنان طراحی شده است میتوان دقیقترین نتایج را بهدست آورد.
منابع ( با تصرف و تلخیص):
https://cancer-network.org/cancer-information/hpv-and-cancer/
http://www.nhs.uk/Livewell/STIs/Pages/oral-sex-and-cancer.aspx
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.