موتورسواری زنان و صدای شکسته شدن نقش‌های جنسیتی!

در شرایطی که زنان در ایران زیر محدودیت‌های شدید پوشش و قوانین مبتنی بر تبعیض جنسیتی زندگی می‌کنند، موتورسیکلت ‌سواری به نمادی از مقاومت و کنش فمینیستی بدل شده است. قانون حجاب اجباری، که پس از کشته شدن مهسا امینی به نقطه‌ای عطفی برای مبارزه زنان در ایران تبدیل شد، همچنان یکی از مهم‌ترین ابزارهای کنترل بدن و حضور اجتماعی زنان محسوب می‌شود.

طبق مقررات پلیس، تنها مردان مجاز به دریافت گواهینامه موتورسیکلت هستند و محافظه‌کاران، موتورسیکلت‌سواری زنان را «تبرّج» و نمایش «نامشروع» زیبایی می‌دانند؛ تفسیری که برای توجیه محدودیت بیشتر بر زنان به کار می‌رود. افزون بر آن، این استدلال مطرح می‌شود که وزش باد هنگام موتورسواری می‌تواند باعث «رعایت ‌نشدن» حجاب شود، و همین موضوع زمینه برخوردهای قانونی را افزایش می‌دهد! مجموعه این قوانین و رویکردها، ساختاری را نشان می‌دهد که نه تنها آزادی‌های فردی زنان را سرکوب می‌کند، بلکه دسترسی آنان به حقوق پایه‌ای شهروندی را نیز محدود می‌سازد.

علارغم این زنان با وجود تمامی خطرات، انتخاب کرده‌اند سوار بر موتورسیکلت‌های مردانه! در شهر تردد کنند. عملی که هم مقاومت مدنی برای زنان به شمار می‌رود و هم زندگی شهری را برای آن‌ها آسان‌تر می‌کند. یک حرکت نمادین در مسیر آزادی، استقلال و حق تعیین سرنوشت که با موج «زن، زندگی، آزادی» پیوند خورده، مرزهای تعریف ‌شده قدرت را به چالش می‌کشد و مقاومت زنان را به زندگی روزمره پیوند می‌زند و نقش‌های جنسیتی مردانه و زنانه را در هم می‌شکند!