اِعمال حق تحفظ به روی رعایت برابری جنسیتی؟ نفرت پراکنی علیه همجنسگرایان سنتی دیرینه در جمهوری اسلامی

سند ۲۰۳۰، در سپتامبر سال ۲۰۱۵ در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به عنوان قطعنامه‌‌ای ۱۷ دستوری برای توسعه پایدار به کشورهای عضو سازمان ملل توصیه شد. 

حول اجرای سند ۲۰۳۰ در سال ۱۳۹۶ و هم زمان با پیروزی دولت دوازدهم حواشی بسیاری مطرح شد.

حسن روحانی در یکی از سخنرانی‌های خود با اشاره به این سند گفت:«از این توطئه ۲۰۳۰ من نمی‌گذرم» و آن را توهین به معلمان و دانش‌آموزان دانست.

سال  ۱۴۰۰ و در ابتدای روی کار آمدن دولت سیزدهم  دبیر شورای عالی فرهنگی خبر از دستور لغو اجرای سند «۲۰۳۰» توسط ابراهیم رئیسی، داد.

و حالا در میانه انقلاب زن زندگی آزادی، هشتم بهمن ۱۴۰۱ در یک برنامه تلویزیونی دوباره مناظره‌ای بین معاونین امور زنان و خانواده دولت دوازدهم «معصومه ابتکار» و دولت سیزدهم«انسیه خزعلی» تنظیم می‌شود و مشخص می‌شود دولت اصول‌گرای سیزدهم که از منتقدین اصلی اجرای آن در دولت‌های قبلی بود، شروع به اجرای سند ۲۰۳۰ کرده ولی به قول خودشان با رعایت حق تحفظ.

(حق تحفظ یعنی براساس صلاح دید حکومت، اهدافی که با موازین جمهوری اسلامی مغایرت دارد به صورت اختیاری حذف کرده و اجرا نمی‌کنند. )

لازم به ذکر است جنگ و جدالی که سال‌ها بر سر اجرای سند ۲۰۳۰ در جمهوری اسلامی به راه است و رگ گردن حکومتی‌ها را باد کرده، بر خلاف تبلیغات منفی و نفرت پراکنی جمهوری اسلامی علیه  همجنسگرایی، درخواستی جز رفع تبعیض بر مبنای جنسیت در آموزش نداشته و در هیچ یک از این ۱۷بند صریحا به همجنسگرایی اشاره نشده است.

در سند آماده شده تا سال ۲۰۳۰ از کشورها خواسته شده با ایجاد و افزایش فرصت‌های یادگیری، دستیابی به تساوی جنسیتی و توانمند سازی زنان، دختران، کودکان به کاهش نابرابری‌ها در درون کشورهای خود تلاش کنند و مشکل جمهوری اسلامی دو هدف شماره چهار و پنج است.

هدف اصلی ۴. تضمین آموزش با کیفیت، برابر و فراگیر و ترویج فرصتهای یادگیری مادامالعمر برای همه  
هدف اصلی ۵. دستیابی به تساوی جنسیتی و توانمندسازی همۀ زنان و دختران