چرا ماه ژوئن ماه افتخار اقلیت های جنسی نامیده می شود؟

ششمین ماه میلادی، ماه ژوئن، ماه افتخار اقلیت‌های جنسی است. در این ماه در بسیاری از نقاط دنیا مراسم، گردهمایی‌ها  و رژه‌هایی به منظور جشن گرفتن تنوع و گوناگونی گرایش‌های جنسی و هویت‌های جنسیتی برگزار می‌شود و پرچم‌های رنگین‌کمان به اهتزاز در می‌آیند. امسال همچنین پنجاهمین سالگرد شورش «استون وال» است. حادثه‌ای که جرقه‌ی آغاز جنبش اقلیت‌های جنسی در آمریکا و به نوعی در جهان بود.

استون وال از برخورد خشونت‌آمیز پلیس با گروهی از اقلیت های جنسی  در ۲۸ ژوئن ۱۹۶۹ در بیرون از بار «استون‌وال این» در دهکده گرینویچ نیویورک آغاز شد. در آن زمان، روابط هم‌جنس‌گرایانه  ممنوع بود  و تنها در برخی بارها و کلاب‌ها اقلیت‌های جنسی می‌توانستند بدون نگرانی از آزار دیگران، یکدیگر را ملاقات کنند.

تاریخ رژه‌ی افتخار رنگین‌کمانی

در این روز، پلیس برای چندمین دفعه به بهانه‌های واهی به این بار حمله کرد. اما مردم در مقابلش ایستادند و عقب‌نشینی نکردند. آن‌ها که نظاره‌گر انتقال اجباری حامیان بار به درون ون پلیس بودند، شروع به هو کردن و تنه زدن به پلیس و پرتاب بطری و زباله به سوی مأموران کردند. مأموران پلیس که انتظار چنین رفتاری را نداشتند، درخواست نیروی کمکی کرده و در بار پناه گرفتند در حالی که حدود ۴۰۰ نفر به شورش می‌پرداختند و سعی داشتند به داخل بار نفوذ کنند. زمانی که نیروهای کمکی رسیدند بار آتش گرفته بود. آن‌ها نخست آتش را خاموش و سپس جمعیت را پراکنده کردند. شورشیان چند روز دیگر در بیرون «استون‌وال این» باقی ماندند. مورخان  این قیام را اعتراضی خودجوش بر ضد آزار و اذیت همواره‌ی پلیس و رفتار تبعیض‌آمیز با اقلیت‌های جنسی در دهه ۱۹۶۰ میلادی می‌دانند.

گروهی از مردم در نخستین سالگرد شورش استون وال در خیابانی موسوم به کریستوفر، در حوالی نیویورک گردهم آمدند. همزمان رژه‌های افتخاری نیز در لس انجلس و شیکاگو برگزارشد. این مراسم در واقع نخستین رژه‌های افتخار هم‌جنس‌گرایان در تاریخ امریکا به شمار می‌رود. رژه غرور اقلیت‌های جنسی، امروزه، با بهبود وضعیت حقوقی و اجتماعی اقلیت‌های جنسی  در اروپا و امریکا، از شکل یک حرکت اعتراضی به یک فستیوال خیابانی شاد و رنگارنگ بدل شده و هر سال با اسامی مختلف از جمله « کریستوفر استریت دی» برگزار می شود. با این حال، مبارزه برای برابری و گوناگونی، هیچ گاه پایان نمی پذیرد، چنان‌چه تبعیض علیه اقلیت‌های جنسی نیز پایان نیافته‌است.

برگرفته از سایت هسیتوری