کارشناسان سازمان ملل مقررات تبعیض‌آمیز علیه زنان ورزشکار را محکوم کردند

کاستر سمنتا دونده اهل آفریقای جنوبی توسط قانون تبعیض‌آمیز انجمن بین‌المللی فدراسیون ورزش‌ها به دلیل ویژگی‌های جنسی مورد هدف قرار گرفته است. تصویر: Getty Images

دیده‌بان حقوق بشر: سه کارشناس مستقل حقوق بشر در سازمان ملل در نامه‌ای مشترک به انجمن بین‌المللی فدراسیون‌های ورزشی (آی‌اِی‌اِی‌اف) نگرانی‌های خود را درباره مقررات جدید تبعیض‌آمیز علیه زنان با ویژگی‌های اینترسکس که ورزشکاران مشخصی را از رقابت بازمی‌دارد، اعلام کردند.
این نامه در حمایت از کاستر سمنیا، دونده سرعت ۲۷ ساله المپیک اهل آفریقای جنوبی نوشته شده است که در حال حاضر این مقررات را در دادگاه به چالش کشیده و آن‌ها را «تبعیض‌آمیز، غیرمنطقی و غیر قابل توجیه» خوانده است.
این مقررات که در ماه آوریل منتشر شده زنان با ویژگی‌های اینترسکس را -که با عنوان «تفاوت‌ها در توسعه جنسی» یا دی‌اس‌دی نیز شناخته می‌شود – و سبب سطح بالاتری از هورمون تستسترون نسبت به حالت معمول می‌شود، هدف قرار می‌دهد.
این مقررات این زنان را از شرکت در دسته ورزشی زنان در دو ۴۰۰ متر تا یک مایل منع می‌کند مگر آنکه به «پروسه‌های» پزشکی تهاجمی و غیرضروری تن دهند. هیچ اجماع نظر علمی مبنی بر اینکه زنان با تستسترون بالاتر از حد معمول در عملکرد ورزشی دارای مزیت هستند وجود ندارد.
کارشناسان سلامت، شکنجه و حقوق زنان نوشتند «این مقررات این کلیشه‌های منفی را تقویت می‌کنند که زنانی که این دسته جای می‌گیرند زن نیستند – و باید از راه پروسه‌های پزشکی غیرضروری که عواقب منفی بر سلامت این زنان دارد، «اصلاح» شوند.»
این کارشناسان اینطور ادامه داده‌اند:‌ «زنانی که از تصورات برساخته فرهنگی از زن بودن تبعیت نکنند به طور خاص در معرض تبعیض، خشونت و جرم‌انگاری قرار دارند. با هدف قرار دادن یک گروه خاص از ورزشکاران و محروم کردن آنان از عضویت در گروه «زنان»، آی‌ای‌ای‌اف این زنان را در معرض عواقب بسیار بیشتری از عدم امکان شرکت در مسابقه قرار می‌دهند.»
در سال ۲۰۱۱، آی‌ای‌ای‌اف مقررات مشابهی صادر کرد. دونده هندی، دوتی چاند، این مقررات را در دادگاه به چالش کشید که به حکمی در سال ۲۰۱۴ منتهی شد که در آن گفته شد این مقررات «علیه زنان و بر اساس ویژگی‌های فیزیکی طبیعی تبعیض اعمال می‌کند.» دادگاه به درستی تشخیص داد که «چنین تبعیضی بر خلاف قوانین المپیک، منشور اساسی آی‌ای‌ای‌اف و قوانین موناکو است، مگر آنکه توجیه قابل قبول داشته باشد» و «اگر مقررات مربوط به هورمون تستسترون به عنوان یک پاسخ ضروری و عقلانی به یک نیاز موجه توجیه کافی نداشته باشد، آنگه بایستی غیرمعتبر اعلام شوند.»
این مقررات به بدنامی و داغ ننگ، کلیشه‌ها و تبعیض دامن می‌زند و هیچ جایگاهی در ورزش یا اجتماع ندارد.
پایان خبر/.
پی‌نوشت:
نامه‌ای که در متن خبر دیده‌بان حقوق بشر به آن اشاره شده، توسط گزارشگر ویژه «حق بهره‌مندی همگان از بالاترین سطح ممکن سلامت جسمی و روانی»، گزارشگر ویژه «شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز»، و گزارشگر کارگروه «تبعیض علیه زنان در قانون و در عمل» نوشته و به آی‌ای‌ای‌اف ارسال شده است. متن این نامه در اینجا قابل دسترسی است.
اعمال تبعیض در مورد ورزشکاران زن در ایران نیز بی‌سابقه نبوده است. در سال ۱۳۹۲ هفت فوتبالیست زن در ایران، پس از آنچه از سوی مسئولان «ابهام جنسیتی» خوانده شد، از حضور در مسابقات محروم شدند. مسئولان، انجام آزمایش‌ها و پروسه‌های پزشکی تهاجمی که حریم خصوصی و تمامیت جسمی و روانی ورزشکاران را نقض می‌کند، به عنوان شرط فعالیت حرفه‌ای ورزشی زنان اعلام کردند.
اطلاعات بیشتر:

https://6rang.org/9216/
https://6rang.org/1590
https://6rang.org/1690