مهره‌ی بعدی جمهوری اسلامی در سرکوب مردم ایران چه کسی خواهد بود؟

از دوران ریاست جمهوری شخص خامنه‌ای گرفته تا کشته شدن مشکوک ابراهیم رئیسی معروف به جلاد ۶۷، دست تمامی روسای جمهور اسلامی به قتل و سرکوب و شکنجه مردم آلوده است.

از سرکوب زنان و جرم‌انگاری روابط جنسی بین همجنس و در نظر گرفتن مجازات‌های سنگین علیه اعضا و فعالین حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی گرفته تا نقض تمامی حقوق بشر از جمله حق آزادی بیان و پوشش و تجمعات تنها گوشه‌ای از پرونده‌ی سیاه روسای جمهور این نظام است.

گفتمان و عملکرد همجنسگراستیزانه‌ی جمهوری اسلامی جان هزاران عضو جامعه‌ی ال‌جی‌بی‌تی+ را به اشکال مختلف گرفته است. سیاست‌های نژادپرستانه‌ی نظام سبب ایجاد شکاف بین مردم و  تبعیض و آزار سیستماتیک علیه اتنیک‌های ساکن ایران تحت عنوان «تجزیه‌طلب» شده است. سرکوب اقلیت‌های دینی همچون بهائیان و سنی‌ها از طریق جلوگیری از تحصیل و اشتغال بهائیان و تخریب مزارستان این اقلیت‌ها نیز نمونه‌ی دیگر سیاست‌های نفرت‌پراکنانه‌ی این نظام است. 

این بار نیز، آگاهی مردم ایران، تلاش جمهوری همجنسگراستیز اسلامی را که پایه‌های آن بخصوص بعد از اعتراضات آبان ۱۳۹۸ و انقلاب ژینا امینی به لرزه درآمده، با شکست مواجه خواهد کرد. چرا که مردم دیگر حاضر نیستند با شرکت و یا دعوت به انتخابات نقشی در مشروعیت‌بخشی به این نظام داشته باشند.