ما حیات‌مان با تهدید به زندان و شکنجه و اعدام، آغشته است علیه این جنایات متحد شویم!
در هفته‌های اخیر ده ها جان بی‌پناه، در زندان‌های جمهوری اسلامی قربانی طناب‌های دار حاکمان شدند. نفس‌هایی در گلو خفه شدند که هر کدام عزیزی داشتند و هر یک عزیز خانواده‌ای بودند.
آخرین آنها که قطعا آخرین نیز نیستند، پژمان فاتحی، محسن مظلوم، محمد فرامرزی و وفا آذربار بودند. پیش از آنها نیز فرهاد سلیمی و محمد قبادلو را به دار آویختندکه اعدام آنها موجی از اعتراض را باعث شد و در پی آن ۶۱ تن از زندانیان سیاسی زن با اعلام اعتصاب غذا به مقابله با اجرای این احکام برخاستند.
اعدام معترضین و فعالین مدنی و سیاسی، از بدو به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی یکی از ابزار اصلی سرکوب مخالفین و منکوب کردن جامعه بوده است.
در عین حال اعدام به دلیل روابط جنسی خارج از ازدواج و یا روابط دو همجنس به منظور کنترل خصوصی ترین بخش زندگی مردم در تمام این سالها یکی از سیاست های جمهوری اسلامی بوده است.
جمهوری اسلامی با تهدید به اعدام فرد دستگیر شده تلاش می‌کند او را وادار به همکاری و یا سکوت کند. بسیاری از فعالین کوییر که تجربه دستگیری و زندان داشته‌اند، از چنین فضای ارعاب و تهدیدی گزارش داده‌اند.
حکم اعدام برای ساره صدیقی همدانی به جرم “ترویج همجنسگرایی و همکاری با رسانه‌های معاند” که با فشار بین‌المللی نقض شد، یکی از نمونه هایی است که نشان می دهد چگونه جرم‌انگاری روابط همجنسگرایانه و مجازات از شلاق تا اعدام برای همجنسگرایان، سایه شوم مرگ را بر زندگی این افراد گسترده و اضطراب فزاینده‌ای را بر آنها وارد کرده و بر سلامتی جسم و روان آنها تاثیرات مخرب خود را باقی می‌گذارد.
ما اعضای جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ ایران در هر فرصتی علیه مجازات اعدام صدایمان را بلند کرده‌ایم. در مجامع بین‌المللی و در هر فضای ممکن رسانه‌ای علیه مجازات اعدام و خطرات آن برای تداوم چرخه خشونت گفته‌ایم.
اعدام ۵۷ انسان تنها در چهار هفته گذشته، نشان می‌دهد جمهوری اسلامی با سرعت ماشین کشتار خود را به پیش می‌راند.
متاسفانه در ایران اعدام افراد به دلیل جرائم عادی، هزینه بالایی برای حاکمیت در بر ندارد، چرا که هنوز جامعه به ضرورت لغو اعدام بطور کلی باور نداشته، از سوی دیگر اما در سال‌های اخیر اعتراض به اعدام‌های سیاسی به آگاهی رسانی در این زمینه کمک شایانی نموده است.
با این‌حال تعداد اعدام‌های مردم بلوچ و کورد نسبت به جمعیت آنها از بالاترین اعدام‌های سیاسی در ایران است. بدین ترتیب جان معترضان دستگیر شده در انقلاب ژینا در معرض خطر جدی است.
اعدام، قتلی است که بسیار برنامه ریزی شده و با اتکا به یک دستگاه بروکراتیک و ماشین کشتار انجام می‌شود و جامعه در پس نظمی که تحت عنوان دادگاه و صدور حکم و اعلام علنی آن مشاهده می‌کند، قرار است نفس قتل یک انسان را فراموش کند.
اعدام نقض حق حیات به عنوان حق بنیادین بشر است. بسیاری از کشورهای مدرن، مجازات اعدام را سالهاست از قوانین خود حذف کرده‌اند.
ما، اما نه فقط برای لغو قوانین مجازات اسلامی در مورد اعدام همجنسگرایان، بلکه برای لغو مجازات اعدام به عنوان قتل سازمان یافته دولتی فریادمان را بلند کرده‌ایم.
اعدام مجازات یک فرد نیست، اعدام ارعاب جامعه است به قصد تن دادن به تمکین. اعدام کشتن یک فرد نیست. با هر اعدام زندگی کل خانواده و نزدیکان فرد مختل و برای همیشه از اثرات چنین فاجعه‌ای رنج می‌برند.
ما جامعه رنگین کمانی ایران، با هر گرایش جنسی و هویت جنسیتی، علیه مجازات اعدام فریادمان را رسا کرده‌ایم و در کنار دیگر کارزارهای علیه اعدام، بر علیه کشتار دولتی می‌ایستیم.
از همه ایرانیان آزاده در هر کجای جهان که هستند می خواهیم که در اقدامات علیه اعدام در محل زیست خود شرکت کنند. در عین حال ما از تمام فعالین ال‌جی‌بی‌تی+ می خواهیم تا با قدرت هر چه بیشتر در صفوف این مبارزات حضور یابند.
امضاکنندگان به ترتیب حروف الفبا:
آزاد کوییر (شبکه کوییرهای ایرانی هلند و حامیان)
سازمان کوییرهای ایرانی سیمرغ
شش‌رنگ (شبکه لزبین ها و ترنسجندرهای ایرانی)
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.