«فاشیسم جنسیتی»: چرا باید خامنه‌ای درونمان را سرنگون کنیم؟
هراس از جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ این روزها در هر گوشه و کنار شبکه‌های اجتماعی فارسی‌زبان دیده می‌شود. رامتین شهرزاد در این دیدگاه می‌گوید بدون سرنگونی ایده‌های علی خامنه‌ای از درونمان نمی‌توانیم به آزادی و برابری برابر اصل «زن، زندگی و آزادی» برسیم. در زیر بخشی از دیدگاه او را می‌خوانید:
«لواط» که حالا در کلام شبکه‌های اجتماعی و به‌خصوص محافظه‌کاران و راست‌گرایان کلمه‌ای برای بیان انزجار از آن کس شده که با همجنس رابطه دارد، کلمه‌ای فقهی است که بر پایه «شرع اسلام» تعریف می‌شود. همین محافظه‌کاران اصرار بر این دارند که رابطه جنسی با همجنس چیزی مربوط به «حریم خصوصی» است. اما در نتیجه‌اش نگاه محافظه‌کاران غیرمذهبی و علم کردن خط سیاسی نزدیک به محافظه‌کاران مذهبی، دیگر «حریم خصوصی» در رابطه با همجنس هیچ معنایی ندارد. چون چه حریمی است که اگر نور بر یک گوشه‌اش بیافتد می‌تواند جان آدمی را بگیرد؟ درست مانند دو نوجوان مشهدی اعدام شده در سال ۱۳۸۴ که بعد از ۱۴ ماه در حبس، عاقبت با اعتراف علیه خود به لواط اعدام شدند.
چقدر در هفته‌های نخست جنبش ژینا، امیدوار بودیم. امیدواری من مشخصا عکس‌هایی بود که از اینجا و آنجای ایران می‌آمد. زوجی همجنس که دست در دست هم گرفته‌اند. همدیگر را می‌بوسند. در میدان آزادی. در میدانی در شهر اراک. یا در خیابانی نامشخص پرجم رنگین‌کمان بالا گرفته‌اند. یا بر دیواری نوشته‌اند «ترنس، کوییر، رهایی».
انسان‌های واقعی از جامعه چند میلیون نفری ال‌جی‌بی‌تی+ ایران در کنار بقیه به خیابان‌ها آمدند، به خیابان‌ها خواهند آمد تا نظام دیکتاتوری علی خامنه‌ای را سرنگون کنند. انسان‌های حقیقی که بهایی شگرف پرداخت کرده‌اند تا خود واقعی‌شان را پیدا کنند تا خود واقعی‌شان را دوست بدارند. میدانی چقدر سخت است که خودت را دوست بداری در جامعه‌ای که از معلم تا تلویزیون تا پادکست تا دوستت در توییتر تکرار می‌کنند تو بیمار هستی، تو ناسالم هستی، تو نباید وجود داشته باشی که صرف وجود تو، حالشان را به‌هم می‌زند.
واقعا فکر می‌کنید در میان ده‌ها هزار بازداشتی اعتراضات سال‌های اخیر، افراد جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ نبوده‌اند؟ واقعا فکر می‌کنید کسی از میان ما کشته نشده است؟
جای روزنامه بگذارید توییتر، جای مطبوعات بخوانید فیلم و سریال. صدا همان صداست. لحن همان لحن خشنِ دریده است. این همان گویش مردسالاری است که از ابتدای کودکی با ما همراه بوده و علیه بدن حرف زده، علیه زن و جایگاهش داد کشیده، جدایی از حجاب اجباری را فاحشگی عنوان کرده، به ما یاد داده مرد باید مرد باشد و سالار باشد. مرد که با مرد نمی‌خوابد. مرد که عاشق مرد نمی‌شود.
این روزها که سراغ توییتر می‌روم، گسترده می‌خوانم که نمی‌شود مدافع افراد همجنسگرا مثل من باشی، مگر برای کاسبی باشد و دریافت بودجه (فاند). به آدم‌هایی مثل من می‌گویند «افراطیون جنسیتی». می‌نویسند همه‌جا را «عرصه نمایش» خود کرده‌اند. حالشان از ما بهم می‌خورد. نگران هستند چرا «خشتک‌مان را پرچم» کرده‌ایم و «امر خصوصی زیرلحافی‌مان» را نشان بقیه می‌دهیم. می‌گویند جنس فقط «نر و ماده» است. کلمه «لواط و لوط» در کلامشان جاری است.
نه، نمی‌توانیم و نمی‌خواهیم گرایش جنسی یا هویت جنسیتی هیچ کسی را حدس بزنیم. به‌خصوص اگر زنده نباشند به‌ویژه اگر قربانی قتل حکومتی شده باشند اما تا کی قرار است به صدای خامنه‌ای درون بقیه گوش کنیم و از خشم‌شان، بیشتر به حاشیه رانده شویم؟
در زبان انگلیسی، «نامش را صدا بزن» (Say her name) متمرکز رنج زنان در مقابل خشونت پلیس در آمریکا شروع شد و متمرکز خشونت علیه جنسیت استفاده می‌کرد. خشونتی که در این کشور متمرکز اقلیت‌های نژادی است. شبیه به خشونتی که نظام اسلامی و طرفداران نظریه اسلامی «لواط»، با خشونت تمام بسطش می‌دهند. خشونتی که اگر جان فرد را توسط دادگاه نگیرد، جان او را از طریق خانواده، یا بستگان می‌گیرد. یا آنچنان فشار را بر زندگی آدمی سخت می‌کند که جان خودت را بگیری.
نامشان را میدانی؟ نامشان را صدا می‌زنی؟
نامش علی فاضلی منفرد بود.
نامش زانیار است،
نامش ماریا است،
نامش بنیامین غفاری است،
نامش هه‌نار بود،
نامش متین خلیل بیگی است...
سال‌ها می‌گفتند «الان وقت صحبت از حقوق زنان» نیست. چند نفر مثل ژینا به قتل رسیدند تا باور کنیم الان، دقیقا الان وقت صحبت از حقوق برابر انسان‌هاست؟ چقدر دیگر باید خون ریخته شود تا باور کنیم آزادی و برابری کسب نخواهد شد مگر اینکه علی خامنه‌ای درونمان را سرنگون کرده باشیم؟ چقدر دیگر خون باید ریخته شود؟ شما تصمیم می‌گیری چقدر دیگر خون ریخته خواهد شد. از خودت شروع کن.
از خامنه‌ای درونت که سرنگونش می‌کنی، گام بزرگ را بردار.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.