پژوهش تازه در افغانستان: از خودارضایی تا هم‌جنس‌گرایی

برگرفته از بی‌بی‌سی فارسی، ۲۸ ژوئن ۲۰۱۸

یک پژوهش تازه از سوی مرکز مطالعات استراتژیک افغانستان نشان می‌دهد که اکثریت جوانان افغانستان از روابط سالم جنسی اطلاعات ندارند.

این تحقیق زیر نام “گزارش گذار به بزرگسالی؛ نگرش‌ها و رفتارهای جنسی جوانان افغانستان” سال گذشته خورشیدی و در گفت‌وگو با ۱۳۵۰ جوان مجرد بین سنین پانزده تا ۳۴ سال در ده شهر بزرگ افغانستان انجام شده است. جمعیت در این شهرها ۸۶ درصد جمعیت تمام شهرهای افغانستان را در برمی‌گیرد.

عدم آگاهی از روابط سالم جنسی

صدیقه بختیاری، عضو هیات نویسندگان این تحقیق امروز در مراسم رونمایی از این گزارش، نتایج آن را “تعجب آور” خواند و گفت تحقیق نشان داد که “نادیده گرفتن بحث جنسی” در افغانستان کارساز نیست و روابط جنسی و دوستی خارج از ازدواج در این کشور شایع شده است.
به گفته او، اکثریت جوانان از رفتارهای سالم جنسی آگاهی نداشتند و چیزی در مورد بیماری‌ها و مشکلات جنسی نمی‌دانستند.
۹۰ درصد کسانی که در این تحقیق با آنها گفت‌وگو شده گفته‌اند که نیاز مبرمی به بحث آموزش‌های جنسی وجود دارد.
۳۶ درصد مصاحبه شوندگان هیچ اطلاعی در مورد بیماری ایدز نداشتند و تنها بیست درصد با رابطه سالم و ایمن آشنا بودند.
دوستان، انترنت و برای دختران والدین از منابع دیگر برای کسب اطلاعات در مورد روابط جنسی بوده است.
تحقیق نشان می‌دهد که چشم پوشی از این بحث سبب شده جوانان به سراغ منابعی بروند که اطلاعات درست نمی‌دهند.
به اساس این تحقیق، ۶۰ درصد جوانان افغانستان از محتواهای جنسی چون فیلم و عکس استفاده می‌کنند که رفع غریزه جنسی، کنجکاوی و آموزش از دلایل مهم آن است.
خانم بختیاری می‌گوید همه این افراد آسیب‌های این کار را نیز تایید کرده‌اند.
به گفته او، آسیب‌های فردی این کار، تقلید از الگوهای اشتباه، افسردگی و سرخوردگی، درگیری ذهنی و اعتیاد به همچو محتواها و آسیب‌های اجتماعی آن تجاوز، خشونت‌ها، آزارهای خیابانی و در مواردی پرهیز از ازدواج بوده است.

شیوه‌های رفع غریزه جنسی

۳۳ درصد از مصاحبه شوندگان گفته‌اند برای رفع نیاز جنسی‌شان خویشتن‌داری می‌کنند که این رقم در زنان دو برابر مردان بوده است.
۵۲ درصد مصاحبه شوندگان نیز گفتند که برای رفع نیازهای جنسی، تجربه خودارضایی را داشتند.
جایگزین کردن غریزه جنسی به نیازهای غیرجنسی راه حل دیگر شماری از مصاحبه شوندگان بوده است. آنها به طور نمونه به عبادت، ورزش و مطالعه پرداخته‌اند.
۲۲ درصد مصاحبه شوندگان نگرش مثبت به روابط جنسی زن و مرد داشتند و ۲۵ درصد آنها تجربه رابطه جنسی و تماس بدنی نیز داشتند. زنان در این جمع شمار کمتری را تشکیل می‌دادند، زیرا آسیب‌های بیشتر این روابط حتی تا خطر مرگ آنها را تهدید می‌کند.
در مخالفت با این روابط، بیست درصد افراد مصاحبه شونده گفته‌اند با سنگسار دختر و پسری که روابط جنسی دارند، موافقت اند.

روابط دوستانه دختران و پسران
روابط دوستانه میان دختران و پسران بخش دیگری از این تحقیق بوده که از روابط جنسی متفاوت خوانده شده است.
در این تحقیق آمده که هفتاد درصد گفته‌اند در وضعیت فعلی افغانستان، روابط دوستی میان دختران و پسران آسان است و نیمی از مصاحبه شوندگان نیز نگرش مثبت به این رابطه داشتند.
آشنایی برای ازدواج، فرار از تنهایی، کنجکاوی برای شناخت جنس مخالف، نیاز مالی و سرگرمی از دلایل عمده دوستی‌ها خوانده شده است.
۶۵ درصد مصاحبه شوندگان گفته‌اند تمایل دارند که با جنس مخالف خود دوست شوند و پنجاه درصد این تجربه را داشتند.

همجنسگرایی در افغانستان

۲۵ درصد مصاحبه شوندگان در این تحقیق گفته‌اند دوستان و نزدیکان مردشان در رابطه همجنس گرایانه هستند و ۱۳ درصد نیز گفته‌اند که زنانی از آشناهای‌شان در همچو روابط هستند.
چهار و نیم درصد مصاحبه شوندگان نیز تایید کردند که خودشان روابط همجسنگرایانه داشتند که این رقم در بین مردان هفت و نیم درصد بوده است.
محققان تاکید دارند که آنها در زمان مصاحبه، تفاوت میان همجنسگرایی و “بچه‌بازی” را برای مصاحبه شوندگان مشخص ساختند.
۷۵ درصد مصاحبه شوندگان تایید کردند که در محل زندگی‌شان بچه‌بازی وجود دارد. به گفته نماینده کمیسیون حقوق بشر افغانستان، بیشتر قربانیان این جرم، اطفال خوردسال هستند.
ده درصد از مصاحبه شوندگان نیز تایید کردند که خودشان تجربه بچه‌بازی را داشتند.

عواقب سرکوب مسایل جنسی

محققان این گزارش می‌گویند تغییرات دو دهه اخیر در افغانستان از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، تسهیلات مخابراتی، رسانه‌ها و مهاجرت‌ها بر رفتارهای جنسی جوانان این کشور تاثیر گذار بوده است.
تحقیق نشان داده که تجاوزهای گسترده، قتل‌های ناموسی، خشونت‌های جنسی و بچه‌بازی از نتایج مخرب عدم آگاهی در مورد مسایل جنسی است که نشان می‌دهد باید در این زمینه اطلاعات کافی در دست باشد.
روح الله امین، روانشناس می‌گوید که زندگی جنسی در افغانستان “نهایت شارژ منفی” را در جامعه دارد.
به گفته او، حتی در بین زن و شوهر، این رابطه “بد، خراب و شنیع” خوانده می‌شود و باید پنهانی صورت بگیرد.
به باور او، این سانسور اجتماعی و فرهنگی به سانسور خودی تبدیل شده و فرد را دچار اختلالاتی می‌کند که این غریزه به اشکال دیگر بروز کند.
آقای امین به عنوان نمونه از جوک‌ها و شعرها با محتویات جنسی، رفتارهای افراد و خشونت‌ها نام می‌گیرد.
او می‌گوید که روزانه ده‌ها سوال از زندگی جنسی از سوی افرادی دریافت می‌کند که حساب‌های کاربری جعلی در شبکه‌های اجتماعی می‌سازند، زیرا خجالت می‌کشند با هویت واقعی همچو سوالات را بپرسند.
وی تاکید دارد که نیاز به یک بازنویسی اجتماعی در افغانستان است تا افراد بتوانند به گونه شرعی، انسانی و قانونی از مسایل جنسی آگاهی به دست آورند.

لینک به منبع

https://6rang.org/9045

https://6rang.org/11075/

 

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *