اولین جراحی پیوند اندام جنسی برای مردان ترنس

مسئولان بیمارستان بوستون در حال تصمیم‌گیری برای انجام اولین جراحی پیوند اندام جنسی مردانه برای مردان ترنس هستند. جراحان امیدوارند که بتوانند از اندام جنسی مردانه یک مرد فوت‌شده برای فردی که از نظر «بیولوژیکی» زن به دنیا آمده است، استفاده کنند.

پزشکان  این عمل را به «جهش کوانتومی» در جراحی‌های پزشکی تشبیه کرده‌اند. به گزارش «MedPage Today»، چشم‌انداز این شیوه از جراحی می‌تواند انقلابی در جراحی تطبیق جنسیت باشد.

کورتیس سترولو، جراح پلاستیک و ترمیمی در بیمارستان عمومی ماساچوست، به این مجله گفته است: «اگر این عمل پیوند از ساختار واقعی اندام جنسی موفقیت‌آمیز باشد، یک جهش کوانتومی محسوب می‌شود و قطعا مرزها را جابه‌جا خواهد کرد. ما برای انجام این عمل آماده‌ایم و اگر تاییدیه آن صادر شود، به زودی آن را انجام خواهیم داد. من به انجام این عمل امیدوارم.  این عمل می‌تواند بسیار به نفع بیماران [افراد ترنسجندر] بیشماری باشد.»

جراحان در آمریکا و آفریقای شمالی تنها چند مورد انگشت‌شمار از این عمل پیوند را موفقیت‌‌آمیز به پایان برده‌اند و تمام این عمل‌ها روی مردان بالغی بوده است که اندام خود به خاطر سرطان یا آسیب‌های دیگر از دست داده بودند.

سترولو در سال ۲۰۱۶، یکی از این عمل‌های پیوند را روی مرد ۶۴ ساله‌ای انجام داد که به دلیل سرطان اندام جنسی خود را از دست داده بود. همچنین در یک عمل ۱۴ ساعته در سال ۲۰۱۸، جراحان دانشگاه جان هاپکینز توانستند با موفقیت اندام جنسی مردانه، بیضه و بخش‌هایی از دیواره شکمی یک سرباز را که در انفجار بمبی در افغانستان مصدوم شده بود، پیوند بزنند. در هر دو مورد، بهبودی موفقیت‌آمیز در عملکرد ادراری و جنسی گزارش شده است.

هنوز هیچ راهنما یا توافق‌نامه پذیرفته‌شده‌ای برای افراد ترنسجندر وجود ندارد. در حال حاضر بیمارستان عمومی ماساچوست تنها اجازه عمل پیوند در مردانی را صادر کرده است که عملکرد نقص مادرزادی اندام جنسی دارند یا اندام خود را بر اثر سرطان یا آسیب از دست داده‌اند. به گفته سترولو، مسئولان بیمارستان در حال تصمیم‌گیری هستند که آیا پروتکل موجود را برای انجام این عمل در افراد ترنس گسترش دهند یا خیر.

در حالی که نتیجه هنوز مشخص نیست، اما چشم‌انداز این پیوند در افراد ترنس مسأله‌ای «بزرگ» است. دکتر مارسی باورز، جراح تطبیق جنسیت کالیفرنیا می‌گوید: «این عمل به اندازه عمل پیوند قلب برای فردی که در مرحله آخر بیماری قلبی خود است اهمیت دارد. این [عمل] یک اتفاق بزرگ است. شیوه‌های قبلی جراحی، از بسیاری جهات زیر استاندارد بودند.»

چنان‌که باورز اشاره کرده است، عمل‌های فالوپلاستی (که در آن‌ها از پیوند ران یا ساعد دست برای ساخت اندام جنسی مردانه استفاده می‌شود) نرخ پیچیدگی‌ بین ۸۰ تا ۹۰ درصد را دارا هستند و این تنها محدودیت‌های موجود برای این نوع عمل نیست. بلکه فعالیت‌های این اندام بدن نیز از نظر ظاهری، شکل اندام جنسی مردانه مادرزادی را ندارد. در عمل‌های فالوپلاستی، این اندام بدون کمک بزرگ نمی‌شوند و معمولا یک سایز هستند.

متوئیدیوپلاستی که روش دیگر این نوع جراحی است هم محدودیت‌های خودش را داراست، از جمله سایز کوچک اندام جنسی که برخی از افراد را در رابطه با شریک زندگی‌شان دچار مشکل می‌کند.

سترلو معتقد است در مقایسه با روش‌های موجود، پیوند اندام جنسی مردانه می‌تواند «پیچیدگی‌های کمتری در پیشابراه، زیبایی بیشتر و ظرفیت جنسی فیزیولوژیکی بهتری» ارائه دهد.