روز جهانی مقابله با خشونت علیه زنان – برخی از “زنان” فراموش نشوند
۲۵ نوامبر مصادف با ۴ آذر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان است. تلاش برای پایان دادن به هر نوع خشونت، اعم از خشونت روانی، جنسی، اقتصادی، فیزیکی و غیره که بر اساس جنسیت بر زنان اعمال می‌گردد.
در این روز علاوه بر مقابله و تقبیح خشونت، قصد داریم یادآور شویم زنان غیر دگرجنسگرا، و زنان ناهمگون با تعاریف کلیشه ای از “زن”، در گفتمان مربوط به حقوق زنان به توجه ویژه نیاز دارند. ستم چند لایه نقش پررنگی در زندگی زنان ترنس، لزبین، دوجنسگرا و به طور کلی زنان با گرایش جنسی غیردگرجنسگرا و بیان جنسیتی متفاوت بازی می‌کند.
حرکت در جهت مقابله با تبعیض و خشونت بر اساس جنسیت با حذف و یا نادیده گرفتن زنان کوییر خود بازتولیدکننده خشونت و تداوم به مناسبات قدرت چندلایه و به حاشیه راندن بخشی از این جامعه است.
جنبش زنان و فمینیسم علی رغم تلاش های فردی برخی از فعالینش برای دربرگیری موضوع اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در بحث خشونت مردسالارانه و نقد مناسبات قدرت برپایه جنسیت، هنوز راه درازی در پیش دارد تا از گفتمان باینری زن و مرد برساخته جامعه دگرجنسگرا و سیسجندر فاصله بگیرد.
نقد جدی چنین نگاهی با مقاومت این زنان روبرو شده و حاضر نیستند بپذیرند که هر چقدر علیه حجاب اجباری، ازدواج دختربچگان، خشونت خانگی، برابری شغلی و … شعار سر دهند، مادام که درک نکنند که این مبارزه ناقص و ناموفق خواهد بود اگر به بخش وسیعی از جامعه ال‌جی بی‌تی که قربانی شدید درک های بر پایه دوجنس گونگی جامعه بنا شده نیز توجه کرده و مطالبات آنها را مثل حق داشتن شریک جنسی همجنس، حق بیان جنسیتی متفاوت، حق برخورداری از فضای امن برای بیان گرایش جنسی خود، مقابله با ازدواج اجباری زنان و مردان همجنسگرا، حق برخورداری از منابع برای بالا بردن آگاهی در مورد موضوعات جنسی و جنسیتی، حق کار، تحصیل، حق برخورداری از بهداشت و درمان، حق تشکل یابی و …
کسانی که فکر می کنند با گفتن مقابله با خشونت بر زنان، تلاش هایشان متوجه جامعه ال‌جی‌بی‌تی هست، مانند مردانی فکر می کنند که می گویند، لازم نیست در مورد زنان بطور خاص حرف بزنیم، وقتی از حقوق بشر حرف می زنیم شامل همه می شود. این استدلال رنگ باخته، تنها از سوی عده ای که هنوز مطالبات نسل جوان را درک نکرده و نتوانسته اند از چهارچوب فمینیسم دهه ۸۰ خارج شوند، بارها شنیده می شود.
ما در این روز صدای خود را برای اعلام مطالباتمان و مهمتر از همه لغو قوانینی که رابطه دو همجنس را جرم انگاری کرده و مجازات مرگ را بر سر بخشی از جامعه هوار کرده‌اند، اعلام می‌کنیم. نمی‌توان مدعی مبارزه با خشونت بود و به این خشونت قانونی و نهادینه شده علیه افراد با گرایش جنسی، هویت جنسیتی و بیان جنسیتی متفاوت، بی تفاوت بود.
آنها، بویژه، تاریخ زنانی را نادیده می‌گیرد که به اشکال گوناگون، به عنوان جادوگر، زنان گریزان از ازدواج، “دختران ترشیده”، بیوه‌های تنـها و یـا زنان همجنسگرا، از “همدستی” با این نظم سرباز زده‌اند. و درست از چنین تاریخی است که فمینیست‌ها می باید بسیار چیزهــا بیـاموزند، و درسـت در همین عرصه سکوت سنگینی حاکم است.
روز مقابله با خشونت و تبعیض، روز همبستگی همه کسانی است که برای شکستن این سکوت تلاش می کنند.
” آنها، بویژه، تاریخ زنانی را نادیده می‌گیرد که به اشکال گوناگون، به عنوان جادوگر، زنان گریزان از ازدواج، “دختران ترشیده”، بیوه‌های تنـها و یـا زنان همجنسگرا، از “همدستی” با این نظم سرباز زده‌اند. و درست از چنین تاریخی است که فمینیست‌ها می باید بسیار چیزهــا بیـاموزند، و درسـت در همین عرصه سکوت سنگینی حاکم است.”
همینطور است و نکته مهمی است که متاسفانه در نگاه بسیاری از جامعه شناسان و مدافعان حقوق زنان اغلب نادیده گرفته می شود. گویی زن قابل دفاع زنی است که با تعاریف غالب از کلیشه زن و زن دگرجنسگرا بخواند. پررنگ کردن نقش همسری و مادری، یادآوری مدام نقش زنان در خانواده و نادیده گرفتن تنوع و تفاوت ها در تمایلات و نگاه زنان به زندگی نمونه هایی از وجود تبعیض در میان کسانی است که ادعای اصلاح و بهبود و تلاش برای وضع موجود را دارند. و اینگونه زنان صرفنظر از تنوع شان همواره زیر سایه دیگرانی تصویر شده اند که وجودشان را به عنوان فردی مستقل، به طور مستقیم یا غیرمستقیم انکار می کنند.
ممنون از شش رنگ که یادمان می‌آورد تنها نیستیم و کسانی همفکر و هم دغدغه مان در این دنیای تلخ و ظالمانه هستند.
برقرار باشید.