همبسته با اعتصابات سراسری کارگران بخش صنعتی (نفت، گاز، فولاد و خودرو)

شش‌رنگ ۷ تیر ۱۴۰۰ مصادف با ۲۸ ژوئن ۲۰۲۱: نزدیک به یک هفته است که اعتصابات  سراسری کارگران صنعت پالایشگاهی، پتروشیمی و نیروگاهی و کارگران صنعتی نفت و گاز ادامه یافته است . اعتصابات سراسری ۱۴۰۰، درست پس از شکست سیاست انتخاباتی جمهوری اسلامی آغاز شده است.

این اعتصابات که برای افزایش دستمزد، پرداخت حقوق معوقه کارگران، افزایش مرخصی‌ها و همچنین بهبود شرایط ایمنی و بهداشتی محیط کار، تحصیل رایگان برای فرزندان آنها و مطالبات دیگر با درایت سازماندهی شده است، نیازمند حمایت بخش‌های دیگر جامعه نیز هست.

 ما نمی توانیم خواهان حمایت مردم از خواسته هایمان باشیم بدون اینکه به خواسته‌های عادلانه آنها توجه کرده و پشتیبانی خود را بیان کنیم.

قطعا در بین این کارگران و یا فرزندان و خانواده‌هایشان، افراد جامعه ال جی بی تی نیز حضور پنهانی دارند. پیروزی این اعتصابات قدرتمند تر کردن قدرت مقابله با سیاست های ضد حقوق بشری نیز هست. از چنین منظری شش‌رنگ حمایت خود را از هرگونه مطالبه گری که به تقویت یک مبارزه برای ایجاد یک حاکمیت دموکراتیک بی‌انجامد دفاع می کند و خود را در پیروزی این تلاش ها ذینفع می داند.

این اعتصابات که در تاریخ اول تیرماه ۱۴۰۰ توسط کارگران عسلویه برای اعتراض به دستمزد پایین آغاز شد،تنها در چند روز با همراهی کارگران صنعتی در بخش‌های دیگر در سراسر ایران مواجه شد..با گذشت نزدیک به یک هفته از آغاز اعتصاب فراگیر کارگران پیمانی، کارگران بیش از ۴۰ مرکز نفتی، صنعت فولاد و خودرو به آن پیوسته‌اند.

 همبستگی و همدلی گروه‌های آزادی خواه و برابری طلب و حمایت علنی این گروه‌ها از یکدیگر نمایانگر اتحاد در مبارزه با تبعیض، سرکوب و ستم سیستماتیک جمهوری اسلامی ، که نقطه مشترک جنبش‌های اجتماعی علیه این نظام ستمگر است می باشد. به همین دلیل با اعلام همبستگی امیدواریم آرزوی ما در رهایی از جمهوری اسلامی به تحقق بپیوندد.

شش‌رنگ، شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایرانی، ضمن اعلام حمایت و همبستگی خود با اعتصابات سراسری ۱۴۰۰، و نگاه امیدوارانه به ادامه سیاستی که بر مبنای آن تشکل‌یابی کارگران و ادامه مبارزه از طریق پیوستن اعتصابات و اعتراضات به هم معنادار می‌شود، اعلام می‌کنند که کارگران اقلیت‌های جنسی و جنسیتی نیز در دل این اعتصابات هرچند پنهان حضور دارند و بخشی از این اعتصابات هستند.کارگر هستند و با وجود امکان  بسیار محدود مشاهده‌پذیری این کارگران در عرصه‌های اجتماعی، خصوصا در صف مبارزات کارگری و سیاسی، باید به عنوان بخشی از این جامعه که حامل تبعیض‌های درهم‌تنیده و مضاعف است به رسمیت شناخته شوند. 

رهایی ما در گروه رهایی یکدیگر است.