رٌزهایمان را به ما تا وقتی زنده‌ایم بدهید
گل رز از دیرباز با عشق و زیبایی پیوند خورده و در فرهنگ‌های گوناگون نیز همواره نمادی از عشق و دلبستگی بوده است. اما در سال‌های اخیر گل رز برای جامعه‌ی ال‌جی‌بی‌تی+، به‌ویژه افراد ترنس، معنایی تازه یافته است. پژوهش‌های منتشرشده توسط موزه ملی ولز و همچنین باغ گیاه‌شناسی «کیو» در بریتانیا نشان می‌دهد که گل رز به یکی از نمادهای قدرتمند در جنبش‌های کوییر بدل شده است و جایگاه ویژه‌ای در مناسبت‌های مرتبط با دیده‌شدن و حمایت از افراد ترنس پیدا کرده است.
هر سال در روز «یادبود اشخاص ترنس ترنس‌جندر» که در ۲۰ نوامبر برگزار می‌شود، گل رز به عنوان نشانه‌ای از احترام و همبستگی با قربانیان خشونت علیه افراد ترنس استفاده می‌شود. در برخی رویدادهای پرايد، از جمله راهپیمایی‌های مرتبط با جامعه ترنس، شرکت‌کنندگان گل‌های زرد یا رزهای خاصی را همراه دارند تا علاوه بر یادآوری گذشته، بر ارزشمندی زندگی کنونی افراد ترنس نیز تأکید کنند. عبارت مشهور «رزهایمان را به ما تا وقتی زنده‌ایم بدهید» که نخستین بار در سال ۲۰۱۵ توسط هنرمند آمریکایی بی. پارکر مطرح شد، این نگاه را بازتاب می‌دهد که افراد ترنس باید در زمان حیاتشان مورد تقدیر و جشن قرار گیرند، نه تنها پس از مرگشان.
در عرصه هنر معاصر نیز گل رز جایگاه برجسته‌ای یافته است. هنرمندان و طراحان، با بهره‌گیری از رنگ‌های پرچم اشخاص ترنس (صورتی، آبی و سفید) رزها را به نمادی بصری از تنوع جنسیتی و مقاومت در برابر تبعیض بدل کرده‌اند.
این بازآفرینی هنری و اجتماعی نه تنها قدرت نمادین گل رز را تقویت کرده بلکه آن را به پلی میان تاریخ، فرهنگ و مبارزات امروز جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ تبدیل کرده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.