آیا شما ماگنوس هیرشفلد رو میشناسین؟

ماگنوس هیرشفلد سکسولوژیست و پایه‌گذار جنبش اقلیت‌های جنسی در آلمانه. هیرشفلد بیش از صد سال پیش، شروع کرد به کار کردن روی مساله‌ی تنوع حیات جنسی و همجنسگرایی و از این طریق مبارزه‌ی خودش رو برای به رسمیت شناختن حقوق همجنسگرایان شروع کرد.

اما هیرشفلد نه فقط تو آلمان بلکه تو سطح جهانی هم از مبتکرین جنبش جهانی همجنسگرایان محسوب می‌شه. هیرشفلد و همکاراش مبتکر اولین انجمن در جهان برای احقاق حقوق همجنسگرایان و مبارزه علیه جرم‌انگاری همجنسگرایی و تعقیب و شکنجه‌ی همجنسگرایان بودن.

هیرشفلد سال ۱۸۶۸ به دنیا اومد و بعد از اینکه تحصیلاتش تموم شد یه کلینیک باز کرد. یه روز یه افسری بهش مراجعه کرد که به خاطر اینکه همجنسگرا بود دست به خودکشی زده بود. 

این اتفاق از یه طرف هم همزمان بود با دادگاهی شدن «اُسکار وایلد»، نویسنده بریتانیایی به خاطر همجنسگرا بودن!

همه‌ی اینها دست به دست هم داد تا هیرشفلد روی موضوع همجنسگرایی تمرکز کنه.

کمیته‌ی علمی- انسانی هیرشفلد به عنوان قدم‌های اول سعی کردن تا همجنسگرا بودن رو جرم‌زدایی کنن. 

واسه همین هم درخواستی به پارلمان وقت آلمان برای برچیدن پاراگراف ۱۷۵ ارائه دادن که خب این درخواست رد شد! 

اما این پایان کار نبود.

تو سال ۱۹۱۹ هیرشفلد یک موسسه‌ی پژوهشی تاسیس کرد تا روی روابط جنسی تحقیق کنه. این اولین موسسه‌ در نوع خودش در این حوزه بود که هم کار تحقیقاتی انجام میداد و هم خدمات مشاوره و روشنگری. 

هیرشفلد که به عنوان یه پزشک متخصص هم در فرایندهای قضایی بود و هم در دنیای سیاست دستی داشت و سوسیال دموکرات بود به فعالیت خودش در خصوص حقوق اقلیت‌های‌ جنسی ادامه داد. 

 

هیرشفلد خودش هم همجنسگرا بود؟

اون هم مثل خیلی‌های دیگه هیچ وقت نگفت که همجنسگراست. اما شواهدی از سال‌های آخر زندگیش حکایت از دو رابطه‌ همجنسگرایانه داره.

حتی هیرشفلد برای اینکه ثابت کنه همجنسگرایی «ناتوانی» به حساب نمیاد یه لیست از مشاهیر همجنسگرا تهیه کرده بود و تو قطار‌ها، کلاب‌های شبانه و رستوران‌ها دفترچه‌های پخش می‌کرد و توش خانواده‌ها و والدین را خطاب قرار می‌داد که فرزندان آنان نیز ممکن است همجنسگرا باشن.

تو سال ۱۹۳۰ و یکم قبل از اینکه نازیسم تو آلمان به قدرت برسه، هیرشفلد آلمان رو ترک کرد و بعدش دیگه به صورت رسمی در شرایط تبعید در پاریس زندگی کرد.

تو سال ۱۹۳۳ فاشیست‌ها به موسسه‌ای که تو برلین تاسیس کرده بود حمله کردن و مجموعه‌ بزرگی از کارهای منتشر شده‌ و کتابخانه‌اش رو به آتش کشیدن. 

تلاش او برای برپایی یه موسسه‌‌ دیگه هم تو پاریس ناموفق موند.

اما همه‌ی تلاش‌هایی که او و کمیته‌اش برای تابوزدایی و جرم‌زدایی از همجنسگرایی انجام دادن نگذاشت که اون هیچوقت فراموش بشه.

اگه می‌خواین در مورد جنبش اقلیت‌های جنسی و جنسیتی تو آلمان بیشتر بدونین به سایت شش‌رنگ و مجموعه‌ «جهان دیگری ممکن است»های ما سر بزنید. 

ما غیر از آلمان به روند جنبش‌های جامعه‌ی ال‌جی‌بی‌تی+ تو کشورهایی مثل پاکستان، هند، ترکیه، نپال هم پرداختیم.

تاریخ مبارزات اقلیت‌های جنسی و جنسیتی تو ویتنام و هلند هم به زودی به این مجموعه‌ها اضافه میشه.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *