جای خالی ورزشکاران کوییر ایران در المپیک ۲۰۲۰
المپیک توکیو به پایان رسید و تعداد زیادی از ورزشکاران آشکارا همجنسگرا، دوجنسگرا، ترنس (و به طور کلی کوییر) نقش بسیار پررنگی در این دوره از رقابتها داشتند. این در حالی است که هنوز در برخی کشورها از جمله ایران، جرمانگاری رابطه دو همجنس و اطلاعرسانی در حوزه کوییر باعث سکوت و به حاشیه رانده شدن ورزشکاران میشود.
حضور تعداد زیادی از ورزشکاران آشکارا کوییر و بازتاب رسانهای کسب مدال طلا توسط قهرمان شیرجه همجنسگرای بریتانیایی، تام دیلی، که از این فرصت برای افزایش مشاهده پذیری ورزشکاران کوییر استفاده کرد؛ ما را بر آن داشت تا موانع حضور ورزشکاران کوییر ایرانی را بررسی کنیم.
در حالی که جامعه جهانی با شعار *ورزش برای همه* پیشروی میکند؛ اما هنوز اقلیتهای جنسی و جنسیتی تحت سرکوب و فشار سیستماتیک در ایران قرار داشته و در صورت آشکار شدن هویت جنسی و جنسیتیشان با واکنشهایی چون حذف تا دستگیری مواجه خواهند شد.
بیایید باهم این موانع رو بشماریم:
جرمانگاری:
جرمانگاری رابطه جنسی بین دو همجنس، بیان جنسیتی مشخصی که بر اساس جنسیت تعریف میشود، اجباری بودن پوشش و همچنین برخورد امنیتی با اطلاع رسانی و موضوع اقلیتهای جنسی و جنسیتی سبب شده تا فضایی از تهدید، رعب و سرکوب در ورزش بر ورزشکاران الجیبیتی حاکم باشد.
الهه، در ایران مربی ورزش است. او در یک باشگاه به مربیگری مشغول بوده اما با فاش شدن هویتش به عنوان یک لزبین با حذف و محرومیت از ادامه کار مواجه شده است. الهه می گوید: «من را تهدید کردند که دیگر با هیچ باشگاهی نمیتوانم کار کنم و اگر متوجه شوند، این روند را جدیتر پیش میبرند. به زور از من تعهد گرفتند و تحقیرم کردند. پدرم را خواستند و تحقیرش کردند. من نهایتاً از باشگاه اخراج شدم. و زمینه تمام اینها اعتماد به همکاری بود که زمانی دوست من بود که به خاطر یه رقابت کاری تمام چیزهایی که از من میدانست و لزبین بودنم را فاش کرده بود.»
اجبار نوع خاصی از پوشش:
«پوشش اجباری» مسئله دیگریست که ورزشکاران کوییر با آن مواجه هستند. مسئله حجاب، اجباری که زنان ایرانی با آن مواجه هستند. جامعه همانجنسیتی محور غالبا فراموش میکند که این اجبار فقط محدود به زنان نبوده و مردان ترنس را هم تحت تاثیر قرار میدهد. اگر بخواهیم کمی دقیقتر صحبت کنیم، حجاب اجباری سبب شده تا نوع پوشش و بیان جنسیتی خاصی بر اساس تفکیکهای سلب جنسی و جنسیتی در نظر گرفته شده و تبدیل به عرف جامعه شود. لباس پوشیدن خارج از این چهارچوب با انگ و تحقیر مواجه شده و تبعاتی در پی دارد. طبق روایتهایی که در کمپین «همبسته، مقاومت، حمایت، مراقبت» در مورد خشونت و تبعیض در محیطهای ورزشی به دست ما در ششرنگ رسید، ورزشکاران کوییر به دلیل پوشش و بیان جنسیتیشان در محیطهای ورزشی با آزارهای کلامی، خشونتهای جنسی مواجه شده و در نهایت حذف می شوند.
خشونت و تبعیض در محیط های ورزشی و نبود کمبود ساز و کار قانونی برای مقابله
همانطور که قبلا اشاره شد اقلیتهای جنسی و جنسیتی به واسطه جرمانگاری، پزشکینه کردن هویت افراد ترنس و نفرت پراکنی فعالانه افراد مذهبی و حکومتی تحت خشونت و سرکوب در جامعه قرار می گیرند. این سرکوب در زمینه ورزش هم خود را به وضوح نشان می دهد، ورزشکاران الجیبیتی در صورت آشکار شدن هویتشان با انواع خشونت روبهرو شده و امکان شکایت و مراجعه به مراجع قانونی از آنها سلب می شود. بر اساس گزارش« زخمهای پنهان» گزارشی تحقیقی در بررسی تجربه خشونت اقلیتهای جنسی و جنسیتی، ۸.۳ درصد از ورزشکاران کوییر در محیطهای ورزشی توسط همتیمیهایشان مورد خشونت قرار میگیرند.
به رسمیت نشناختن هویت جنسیتی افراد ترنس در ورزش:
با وجود اینکه در جمهوری اسلامی ترنس بودن مجازات قانونی در بر ندارد اما افراد ترنس مجبور به انجام جراحیهای تطبیق جنسیت برای به رسمیت شناخته شدن هویت شان می شوند. دریافت مدارک هویتی که بعد از انجام این جراحیها و «عقیمسازی اجباری» آن هم با طی کردن مسیری سخت میسر میشود، محدودیتهای بسیاری را برای افراد ترنس به وجود میآورند. یکی از این محدودیتها شرکت در رشتههای ورزشی است. به دلیل تفکیک جنسیتی که در عرصه ورزش هم با آن روبهرو هستیم، زنان و مردان ترنس امکان شرکت در رقابتهای جهانی و رسمی را از دست میدهند. این درحالیست که حتی اگر موفق به دریافت مدارک هویتی خود شوند، با ترنسفوبیا و عدم به رسمیت شناخته شده هویت جنسیتی شان مواجه می شوند. یعنی زن بودن زنان ترنس و مرد بودن مردان ترنس جدی گرفته نشده و فضایی برای رشد ورزشکاران ترنس وجود ندارد.
در نهایت، در تمامی این سالها حکومت جمهوری اسلامی برای انکار وجود و سرکوب جامعه الجیبیتی از هیچ تلاشی دریغ نکرده است و از طریق فضایی مملو از خشونت، تبعیض و ارعاب اقلیتهای جنسی و جنسیتی را به حاشیه برده است. اما با تلاشهای بیوقفه برای اطلاع رسانی و طرح مطالبات این جامعه، افزایش عاملیت سیاسی و اجتماعی اعضای جامعه الجیبیتی، روزی خواهد رسید که ورزشکاران کوییر هم از فرصت برابر برای شرکت در رقابت های کشوری و بین المللی برخوردار باشند و با افتخار هم بر علیه سرکوبها و هم برای پیروزی مبارزه کنن د.روزی که پیروزمندانه سرشان را از دستشان بلندتر نگه میدارند، مبارزه میکنند و به امید دیدن روزهای آزادی و فریادهای پرافتخار رنگین کمانی دست از تلاش برنمیدارند.
بسیاری با تهدید به افشاگری و ترس ناشی از آن که در وجودشان لانه میکند مجبور به کنارهگیری و پشت پا زدن به تمام رویاهای خود میشوند و با دست کشیدن از دنیای زیبا و رنگی خود درگیر افسردگی و عوارض تحت تاثیر آن از جمله ناامیدی و تن دادن به ازدواج اجباری شده و آرزوهای بزرگ خود را پشت سر، جا میگذارند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.