بررسی ادواری جهانی (یو. پی. آر) فرصتی برای جلب توجه بین المللی به شرایط اقلیت‌های جنسی در ایران

دوره‌ سوم پیش‌نشست‌های بررسی ادواری جهانی در مورد وضعیت حقوق بشر ایران اکنون، نوزدهم ماه مهر، مصادف با یازدهم اکتبر، در مقر سازمان ملل در ژنو در حال انجام شدن هستند. بررسی ادواری جهانی وضعیت حقوق بشر، یک سازوکار مهم سازمان ملل است که در چهارچوب آن، همه کشورها موظفند هر چهار سال یک بار گزارشی درباره وضعیت حقوق بشر خود به جامعه جهانی ارائه کنند.  کشورهای مختلف به عهده دارند ، که در مقر شورای حقوق بشر سازمان ملل برگزار می‌شود،در یک جلسه در زمینه‌های مختلف، توصیه‌هایی به کشور تحت بررسی ارائه دهند. کشور تحت بررسی، در نهایت، اعلام خواهد کرد کدام توصیه ها را می‌پذیرد و کدام را رد می‌کند. پذیرش توصیه‌ها به این معناست که آن کشور، موظف است در چهارسال آینده، آنها را اجرایی کند.

 
بررسی ادواری فرصتی بی نظیر برای جامعه جهانی خواهد بود تا به طور همه جانبه وضعیت حقوق بشر ایران را مرور کنند.بررسی ادواری جهانی(یو. پی. آر.) از سال ۲۰۰۸میلادی شروع به کار کرد. در دور اول سالی ۴۸ کشور مورد بررسی قرار گرفت و به‌این‌ترتیب ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل پس از ۴ سال بررسی شدند.
دور اول بررسی ادواری حقوق بشر ایران در در ۴ اسفند ۱۳۸۸ (۲۰۱۰ میلادی) انجام شد که در آن دولت ایران سه توصیه در مورد رفع تبعیض برپایه گرایش جنسی و هویت جنسیتی از کشورهای دیگر گرفت که هیچکدام را نپذیرفت.
دور دوم این برررسی ادواری در مورد وضعیت حقوق بشر ایران در نهم آبان ۱۳۹۳ (نوامبر سال ۲۰۱۴) انجام شد  که به واسطه‌ی گزارش‌های عدالت برای ایران و شش‌رنگ بحث حقوق اقلیت‌های جنسی در نشست‌های پیشین بررسی ادواری جهانی و سازمان‌های غیر دولتی مدافع حقوق بشر نیز مطرح شد و اینبار دولت ایران 13 توصیه در مورد اقلیت‌های جنسی دریافت کرد که در مجموع تنها سه توصیه از آن بین را با شرایط محدود پذیرفت.

هرچند ایران هرگز به این توصیه‌ها عمل نکرد. اما این نخستین بار بود که ایران، وظیفه خود را در قبال حفظ و احقاق حقوق اقلیت‌های جنسی، هرچند به طور محدود، به رسمیت شناخت.
در سال ۲۰۱۴ شادی امین، که سازمان عدالت برای ایران را در اجلاس مقدماتی بررسی ادواری وضعیت حقوق بشر ایران نمایندگی می‌کرد، ضمن ارائه‌ی گزارش‌ها  از نمایندگان کشورها خواسته بود به طرح سه توصیه اکتفا نکنند و در ادامه توضیح داده بود: «هرچند ما می‌دانیم با ارائه توصیه‌هایی از سوی کشورها به جمهوری اسلامی درباره رعایت حقوق همجنسگرایان و ترنسجندرها، تغییر یک شبه یا معجزه اتفاق نخواهد افتاد اما استفاده از پلتفرم بررسی ادواری جهانی وضیعت حقوق بشر بسیار مهم است. برای ما، به عنوان جامعه همجنسگرا و ترنسجندر، هر توصیه‌ای به دولت ایران فرصتی برای برای برجسته کردن موضوع و قدرتمند کردن این جامعه در داخل ایران است. صحبت از مسائل مربوط به همجنسگرایان و ترنسجندرها، یک تابو است و هیچکس اجازه ندارد در ایران درباره آن صحبت کند. به همین دلیل ما فکر می‌کنیم هر توصیه‌ای می تواند این امکان را به ما بدهد تا در چهارسال آینده درباره اش صحبت کنیم و بر عملکرد دولت ایران نظارت کنیم.»
امسال نیز نمایندگان شش‌رنگ در تلاش هستند تا مساله‌ی اقلیت‌های جنسی در ایران را در نشست‌های بررسی ادواری جهانی در مورد وضعیت حقوق بشر ایران مطرح کنند.

توصیه‌هایی برای حفظ حقوق اساسی همجنسگرایان و ترنسجندرها
عدالت برای ایران که پیش از این به همراه شش رنگ٬ گزارش «شکنجه به نام درمان: عمل‌هاى تغییر جنیست اجبارى و آزار و اذیت پزشکى همجنسگرایان و ترنسجندرها در ایران» را  منتشر کرده٬ به نمایندگان کشورهای حاضر در این اجلاس پیشنهاد کرده٬ به ایران توصیه کنند که از روابط جنسی هم‌جنس‌گرایانه جرم‌زدایی کرده و مجازات اعدام  و شلاق، برای روابط هم‌جنس‌گرایانه ای که با توافق دو طرف و بین دو فرد بزرگسال صورت می گیرد، را لغو کند.
 
گزارش کامل توصیه‌های عدالت برای ایران درباره همجنسکرایان و ترنسجندرها را اینجا بخوانید
پایان دادن به هرگونه تبعیض و خشونت نسبت به هم جنس‌گرایان و ترنسجندرها در قانون و شیوه‌های اجرایی و محافظت از افرادی که جنسیت آنها با الگوهای متعارف همخوانی ندارد، از هرگونه آزار و اذیت، بازداشت خودسرانه، شکنجه و سایر بدرفتاری‌هایی که توسط افراد دولتی و همچنین نیروهای غیردولتی اعمال می‌شوداز دیگر توصیه‌های طرح شده در این حوزه است. این سازمان غیردولتی همچنین خواستار این شده که به ایران توصیه شود از فعالیت جراحانی که بدون درنظرگرفتن رضایت آگاهانه ترنسجندرها اقدام به عمل جراحی تغییر جنسیت می‌کنند و به استاندارهای بین المللی در این زمینه بی‌توجه هستند، ممانعت کرده و این پزشکان  را در برابر تصمیمات و رفتارشان با ترنسجندرها و همجنسگرایان پاسخگو کند.
 
 
.