شادی امین در سخنرانی تاثیرگذار خود: اعدام و جرم‌انگاری همجنسگرایی، هرچقدر غیر انسانی و وحشتناک، هنوز امری آسیایی- آفریقایی است
متحدین ما و چگونگی ایجاد اتحاد برای تقویت جنبش ال‌جی‌بی‌تی
شادی امین، هماهنگ‌کننده شش‌رنگ، در مراسم افتتاحیه‌ی کنفرانس ایلگا آسیا در سئول سخنرانی خود را در مورد مساله‌ی اتحاد و تقویت جنبش ال‌جی‌بی‌تی ایراد کرد. سخنرانی او با استقبال بسیاری از طرف شرکت‌کنندگان در این کنفرانس رو به رو شد. شادی امین، با آرای سازمان‌های ال‌جی‌بی‌تی ایلگای آسیا، در هشتمین کنفرانس این سازمان برای بار دوم به عضویت هیئت اجرایی ایلگای آسیایی و برای اولین بار به عضویت در هیئت مدیره ایلگای جهانی انتخاب شد. این اولین بار است که کسی از غرب آسیا به چنین مسئولیتی انتخاب می‌شود. متن سخنرانی شادی امین را در اختیار خوانندگان قرار می‌دهیم.
سخنرانی شادی امین در مراسم افتتاحیه ایلگا آسیا
سخنرانی در کنفرانس هشتم آسیایی ایلگا (نهاد بین‌المللی لزبین، گی، بایسکشوال، ترنس و اینترسکس‌ها)
بیستم آگوست ۲۰۱۹ ـ سئول
سلام
زمانی که به سخنان دوستانم از سنگاپور و هند که از جذب متحد برای جنبش ال‌جی‌بی‌تی می‌گفتند گوش می‌دادم، احساسات متضادی داشتم. از یکسو خوشحال بودم که آنها در چنین زمان کوتاهی، چنین دستاوردهای عظیمی داشته‌اند، از سوی دیگر وقتی وضعیتشان را با وضعیت غالب کشورهای غرب آسیا مقایسه می‌کردم، غمگین می‌شدم.
نمی توانستم فکر دیگری بکنم جز اینکه در شرایطی که بخشی از یاران ما جنبشی قوی در کنار متحدین خود ساخته و برای برابری در امر ازدواج دو همجنس تلاش می‌کنند، در قاره ما، هنوز بسیاری از ما، با جرم‌انگاری رابطه همجنسگرایانه، پزشکینه کردن هویت جنسی و بیان جنسیتی درگیرند. مبارزه‌ای برای جان به دربردن، مبارزه‌ای که غالبا نیز در تنهایی به پیش برده می‌شود.
در دومین دهه قرن بیست و یکم، همچنان شش کشور هستند که در آنها برای رابطه آزادانه دو همجنس، مجازات مرگ تجویز می‌شود. سه تا از این کشورها در آسیا هستند، ایران، عربستان سعودی و یمن. سه کشور دیگر در آفریقا هستند، نیجریه، سودان و سومالی. بر اساس گزارش سال 2019 ایلگا، به نام “همجنسگرا ستیزی دولتی”، درپنج کشوردیگر آسیایی یعنی امارات متحد عربی، قطر، پاکستان و افغانستان و عراق مجازات اعدام برای رابطه دو همجنس، یک مجازات محتمل است.
علاوه بر آن، افراد ترنس در این کشورها اغلب با تبعیض و تعقیب به خاطر هویت و یا بیان جنسیتی‌شان روبرو می‌شوند.
برای مثال در ایران، علیرغم قانونی بودن ترنسکشوالیتی، و در حالی که هورمون درمانی و جراحی تغییر جنسیت برای زندگی به عنوان یک شهروند برای ترنس‌ها در ایران اجباری است، غالبا افراد ترنسجندر با خشونت، دستگیری ، آزار و اذیت و حتی شکنجه روبرو می‌شوند.
ما اطلاعات و روایات بسیاری از آنها را در کتاب جنسیتx گردآورده‌ایم.
در این جوامع، علاوه بر حملات هموفوبیک روزانه در خانواده، جامعه و در محل کار، اعضای جامعه ال‌جی‌بی‌تی با یک خشونت ساختاری دولتی درگیرند.
ناقضین حقوق ما اما از مصونیت کامل بهره برده و حتی به خاطر نفرت‌پراکنی و آزار افراد اقلیت‌های جنسی مورد تشویق نیز قرار می‌گیرند.
جرم‌زدایی از روابط همجنسگرایانه و هویت و بیان جنسیتی، اولویت درجه اول برای جامعه اقلیت‌های جنسی است، جامعه‌ای که اکثر افراد و گروه‌های آن، پنهان، غیر قانونی و زیرزمینی هستند.
روشن است که در چنین شرایطی، جنبش شکننده ال‌جی‌بی تی شدیدا نیازمند حمایت متحدین ملی، منطقه‌ای و جهانی است. این نیاز اما از سوی آنهایی که باید به عنوان متحدین این جنبش و برای احقاق حقوق اولیه آنها به آن پاسخ دهند، تا کنون مورد توجه قرار نگرفته است.
اجازه بدهید تجربه‌ای را به عنوان مثال با شما در میان بگذارم. ما به‌عنوان شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایرانی (شش‌رنگ) از زمان تاسیس در سال 2010، بر روی دو موضوع مناقشه‌برانگیز کار کرده‌ایم: جرم‌زدایی از گرایش جنسی متفاوت و مقابله با پزشکینه کردن هویت جنسیتی. شش‌رنگ بیش از یکصد همراه در شبکه خود دارد که بیشتر آنها در داخل ایران هستند.
همراهان شش رنگ در داخل کشور تحت سخت‌ترین شرایط امنیتی، با به خطر انداختن جان خود، از موارد خشونت بر اعضای جامعه ال‌جی‌بی‌تی گزارش تهیه کرده و برای ما ارسال می‌کنند.
ما با کمپین‌های مختلف در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها برای آگاهی‌رسانی در مورد نفرت پراکنی دولتی فعالیت می‌کنیم. اما شاید یکی از موثرترین فعالیت‌های ما، فعالیت‌هایمان در ساز و کارهای سازمان ملل بوده است.
اما این صداها، در سطوح مختلف، آنچنان که باید از سوی کسانی که آنان را متحدین طبیعی خود می‌خوانیم، مورد حمایت قرار نگرفته‌‌اند. در سطح ملی، گروه‌های اقلیت ملی و مذهبی و یا آنها که به دلیل عقاید سیاسی خود و یا فعالیت‌های مدنی‌شان مورد تعقیب قرار گرفته‌اند می‌بایست به موضوعات ما همانقدر توجه نشان می‌دادند که ما در مورد آنها توجه داشته‌ایم.
شش‌رنگ به سهم خود بارها بیانیه‌هایی در همبستگی با کارگران، زنان و فعالین حقوق زنان منتشر کرده و تاکید کرده است که در تمام گروه‌های اجتماعی افراد با گرایشات جنسی متفاوت و یا هویت‌های جنسیتی دیگر وجود دارند. این اقشار از تبعیض چند لایه رنج می‌برند و به حاشیه رانده‌شده‌ترین افراد در میان گروه‌های تحت ستم هستند.
گذشته از آن، به جز چند مورد همبستگی، ما شاهد تلاشی برای ایجاد پیوند بین این جنبش‌ها نبوده‌ایم.
در سطح منطقه‌ای، ایلگای آسیا در سال‌های اخیر حمایتگر بوده است، اما تنوع رشد این جنبش‌ها در منطقه، به لحاظ میزان پیشرفت حقوقی جامعه ال‌جی بی تی در کشورهای گوناگون آسیایی مانع از این شده است که ایلگای آسیا بتواند بخشی ازتمرکز خود را بر جرم‌زدایی از همجنسگرایی و به طریق اولی لغو مجازات اعدام در کشورهای نام برده بگذارد.
علاوه بر آن، سیاست حمایتگران مالی و موسسات مربوطه اولویت دادن به جنوب، شرق و جنوب شرقی آسیا و حذف غرب آسیا از برنامه‌ریزی‌های خود بوده است. این امر تاثیر بسزایی در امر آموزش و رشد فعالین این جنبش داشته است، آن هم در کشورهایی که توانمند شدن گروه‌های ال‌جی‌بی‌تی امری حیاتی است.
کمبود توجه به موضوع جرم‌زدایی و به‌ویژه لغو مجازات اعدام، در سطح بین المللی بیشتر مشهود است. همانطور که در ابتدا گفتم، تنها سه کشور آسیایی و سه کشور آفریقایی هستند که در قوانین خود مجازات اعدام برای روابط همجنسگرایانه دارند، بنابراین، اعدام و جرم‌انگاری همجنسگرایی، هرچقدر غیر انسانی و وحشتناک، هنوز امری آسیایی- آفریقایی است.
و می خواهم با شما روراست باشم و بگویم حتی در ایلگا نیز اولویت‌های آفریقایی و آسیایی در مقایسه با موضوعات آمریکایی و اروپایی بیشتر در معرض به عقب رانده شدن هستند.
علاوه بر مناسبات قدرت در روابط بین کشوری در جنبش جهانی ال‌جی‌بی‌تی، دخالت جامعه جهانی در شرایط مرتبط با حقوق بشر در کشورهایی نظیر عربستان سعودی و ایران، همیشه متاثر از منافع ژئوپولیتیکی قدرت‌های بزرگ بوده است.
می‌خواهم بگویم، جنبش اقلیت‌های جنسی در این کشورها نباید به حال خود رها شوند، چرا که معضلات و چالش‌های آنها بیش از آن و بزرگتر از آن هستند که به تنهایی بتوانند بر آن فائق آیند.
می‌خواهم صحبت امروزم را با گفتن در باره این دو نفربه پایان ببرم. این عکسی از احسان و سجاد است در شهر کوچکی در مرکز ایران. در زیر این عکس در اینستاگرام خود نوشته بودند “سالگرد ازدواجمان” در واقع، آنها در این عکس فقط به یک استودیو عکاسی رفته‌اند و پیمان و عهد خود را با یکدیگر بار دیگر بیان کرده‌اند.
در ژانویه امسال، هر دو آنها دستگیر و طبق گزارشات اتهامشان اشاعه فساد به دلیل رابطه همجنسگرایانه، آسیب به اخلاق اجتماعی و همچنین توهین به سنت پیامبر عنوان شده است. آخرین اخبار رسیده در ماه فوریه انتقال آنها به زندان شیراز بود که نشان از پیچیدگی پرونده‌شان دارد.
شش‌رنگ تلاش زیادی برای تماس با خانواده آنها و همسایگانشان صورت داد که تاکنون بی‌نتیجه مانده است. به نظر می‌آید یا کسی از وضع آنها خبری ندارد و یا آنهایی که اطلاعی دارند وادار به سکوت شده‌اند.
هر روزی که می‌گذرد، شانس ما برای نجات جان آنها کاهش می‌یابد. ما نیاز به ایجاد اتحادی قدرتمند و همین حالا داریم، چرا که ما مسئولیم که متحدا برای افرادی که جانشان در خطر تعقیب، آزار و اعدام است اقدام کنیم. ماباید بگوییم، “دیگر بس است!” و با صدای بلند و پرقدرت بپرسیم، احسان و سجاد کجا هستند؟
بپرسیم آن کسانی از جامعه ال‌جی‌بی‌تی که در همین لحظاتی که ما اینجا نشسته‌ایم در عربستان، قطر، عراق، افغانستان و دیگر بخش‌های آسیا از زندگی تحت چنین قوانینی رنج می‌برند کجا هستند؟
من مایلم ایلگای آسیا و ایلگای جهانی را به ایجاد اتحادی جهانی برای لغو مجازات اعدام برای روابط همجنسگرایانه و جرم‌زدایی از داشتن گرایش جنسی متفاوت و همچنین مقابله با بیماری‌انگاری هویت جنسی متفاوت فرا بخوانم.
این امر، اکنون بیش از هر زمان ضروری است.
متشکرم
سخنرانی کامل شادی امین را اینجا تماشا کنید
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.