حضور زنان ترنسجندر در ورزش دنیا و مطبوعات ایران!

هفته گذشته روزنامه اعتماد در مطلبی به قلم منیژه موذن به حضور ترنسجندرها در ورزش پرداخت. رویکرد این مقاله بی‌طرف بوده و از منظرهای مختلف این مساله را مورد بررسی قرار داده است.
حضور زنان ترنسجندر در ورزش هم اکنون بدل به موضوعی جنجالی در دنیا شده است. کسانی که ورود زنان ترنسجندر در ورزش زنان را ناعادلانه می‌خوانند و معتقدند تا زمان به دست آمدن شواهد جدید علمی می‌بایست صبر کرده و از حضور این زنان در ورزش جلوگیری به عمل آید.
در مقابل اما چارت کمیته بین‌المللی المپیک حق ورزش کردن را جزئی از حقوق بشر توصیف می‌کند. زنان ترنسجندر قبل از جراحی، هورمون استروژن و بلاک کننده تستسترون دریافت می‌کنند، دریافت استروژن بعد از جراحی هم ادامه دارد.
هورمون به شدت فیزیک بدن را تغییر می‌دهد. ماهیچه‌ها کوچک می‌شوند و قدرت و سرعت کم می‌شود. به این معنی که این تغییرات فیزیکی زنان ترنسجندر را هم سطح دیگر زنان می‌کند.
قانونی وجود دارد که تعیین می‌کند حد مجاز وجود تستسترون در ورزشکاران زن چه اندازه است و هیچ مدرکی وجود ندارد که حضور زنان ترنسجندر فرصت‌ها را از زنان سیسجندر سلب خواهد کرد.
ریچل مک کینون که خود قهرمان دوچرخه سواری و یک ترنسجندر است، پس از پیروزی پیام‌های حاوی نفرت بسیاری دریافت کرده بود که حضور او در ورزش قهرمانی را برنمی‌تافتند. او معتقد است تغییر قوانین موجود به دلیل ترنسفوبیا کاری غیرعقلانی و غیرانسانی است.
ما نیز از انتشار چنین مطالبی در اعتماد استقبال می‌کنیم و امیدواریم روزی به حضور ترنسجندرها در ورزش ایران نیز پرداخته شود، زیرا زمان زیادی از تعطیلی تیم و حذف زنان بازیکن به دلیل آنچه که به زعم آنان “دوجنسه” بودن خوانده می‌شد، نگذشته است.