روز جهانی آموزش و ارتباط آن با کودکان LGBTQ


همزمان با 24 ژانویه، روز جهانی آموزش، هشتگی در توئیتر فارسی در رابطه با درخواست توقف آزار و خشونت در فضای آموزشی علیه جامعه LGBTQ به راه افتاده است. امسال نخستین سالی است که یونسکو سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد، اقدام به گرامیداشت چنین روزی کرده است. حق برخورداری از آموزش در ماده 26 اعلامیه جهانی حقوق بشر مطرح شده است. اعلامیه خواهان آموزش ابتدایی رایگان و اجباری است. کنوانسیون حقوق کودک از این فراتر رفته و خواهان در دسترس ساختن آموزش عالی برای همگان است.
همگان حق برخورداری از آموزش در فضایی عاری از خشونت را دارند. با این وجود، بنا گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا در سال 2018، جوانان LGB چیزی در حدود دو برابر بیشتر در معرض قلدری در مدرسه و فضای مجازی قرار دارند. همچنین 10 درصد از این جوانان به دلیل نگرانی از امنیت خود از رفتن به مدرسه خودداری می‌کنند.
پژوهش‌ها نشان می‌دهد که خطر ابتلا به افسردگی، فکر به خودکشی، سومصرف مواد مخدر و الکل، رفتارهای جنسی پرخطر و افت تحصیلی در کسانی که در معرض خشونت قرار دارند، بالاتر است.
با وجود آنکه برون‌آیی در سنین نوجوانی همچون بزرگسالی می‌تواند به سلامت روانی این افراد کمک کند. با این حال، شناخته شدن به عنوان یک عضو جامعه LGBTQ می‌تواند خطر در معرض خشونت بودن را بالاتر ببرد.
در کتاب جنسیت ایکس، پدرام درباره‌ی تجربه‌ی خود از خشونت در مدرسه می‌گوید: “من سوم راهنمایی بودم، سیزده چهارده ساله و این جوری بود که وقتی من به همکلاسی‌ام(احساسم به او را) نشان دادم او با دوست‌هایش آمدند. یه حالت تجاوز داشت…من فکر می‌کردم حسی که من به او دارم او هم به من دارد، ولی این حس نبود، همه‌ی مدرسه مسخره‌ام می‌کردند، از مدرسه فرار می‌کردم. آنها من را تهدید می‌کردند که اگر نیایی توی باغ، می‌آییم محله آبرویت را می‌بریم… آن‌قدر (بهشان) راه دادم که حتی به مرحله‌ی خودکشی هم رسید. می‌شد دو هفته‌ای یک ‌بار باشد، یا مثلا پنج شش نفر(به من تجاوز می‌کردند). به حدی بود که من هر از گاهی می‌رفتم تو پشت‌بام با خودم حرف می‌زدم…..”
در بسیاری از کشورها مسئولین مدرسه و یا سمن‌های غیردولتی در پی کمک به دانش‌آموزان در خطر هستند. اما در ایران با توجه به وضعیت قانونی و جرم انگاری همجنسخواهی در این کشور، وضعیت دانش‌آموزان LGBTQ و همه‌ی کسانی که بیان جنسیتی فراتر از هنجارهای جامعه دارند را بغرنج‌تر می‌کند. این افراد از سوی مسئولین مدرسه نیز مورد خشونت و بدرفتاری و یا تهدید به اخراج از مدرسه قرار می‌گیرند.
رها در مصاحبه‌ای در همین کتاب می‌گوید: “کلاس سوم راهنمایی بودم که ماجرا یک جوری گندش درآمد. خب خانواده‌ام را خواستند مدرسه و نمی‌دانم بهشان چی گفتند. چون آنها هیچوقت به من چیزی در این مورد نگفتند. هسچ صحبتی نشد. ولی من می‌دانستم که برای خاطر این(جریانه). بعد سر آن دختری که تو مدرسه باهاش خیلی بودم. همه‌ی بچه‌ها هم می‌دانستند، یک روزی(یکی از مسئولین مدرسه) نشست با من حرف زد و گفت ببین این‌جوری که شما با هم دوستید ممکن است یک روز بروید خانه‌ی همدیگر، ممکن است یک اتفاق‌هایی بیفتد، ممکن است شما همجنسباز شوید، ایدز بگیرید….همجنسباز، دقیقا همین کلمه. بعد خب من حالم خیلی بد شده بود.یک تراما بود برای من.”
امشب ساعت 9 شب به وقت تهران می‌توانید با پی‌گیری هشتگ‌های #تو_هم_بگو و #خشونت_تحصیلی در توئیتر از تجربه‌ی خشونت اعضای جامعه LGBTQ ایرانی در فضای آموزشی آگاه شوید و یا با این هشتگ همراه شده و تجارب خود را به اشتراک بگذارید.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *