"بازیهای همجنسگرایان"؛ فرصت تنفسی برای ورزشکاران سرکوبشده
بازیهای همجنسگرایان که امسال در پاریس برگزار شد تنها فرصتی برای جشن گرفتن گوناگونی و افتخار به ورزش نیست: این بازیها فرصت حیاتی تنفس برای ورزشکاران همجنسگرایی است که مجبورند سکشوالیته خود را در کشورهای خود پنهان کنند.
دیگر نمیخواهم مخفی باشم
زندگی جِی مولوچا، ورزشکار پر شور و امید، از وقتی کارمندان دانشگاه اوگاندا عکسهای او را در یک برنامه مرتبط با الجیبیتیها در روزنامه دیدند، دچار سختی شد.
او میگوید: «در اوگاندا گی بودن غیرقانونی است. شما را میزنند، دستگیر میکنند، از خانهتان بیرون میکنند، به زندان میاندازند یا میکشند.»
«وقتی پرسنل دانشگاه متوجه این موضوع شدند، آنها بورسیه مرا پس گرفتند و من مجبور شدم تحصیلاتم را نیمهتمام رها کنم.»
علیرغم اخراج از دانشگاه، طرد از خانواده و با وجود اینکه مورد حمله قرار گرفته، جی میخواهد آشکارا و آزادانه به عنوان یک مرد همجنسگرا زندگی کند:
«من دیگر نمیخواستم مخفیانه زندگی کنم.»
او -که خود ترنس و همجنسگراست- از آن زمان تا کنون نخستین تیم بسکتبال گی و ترنس اوگاندا را تشکیل داده است.
او درباره این تیم میگوید: «آنها احساس تعلق و راحتی میکنند، اما مشکلات فراوانی هم دارند، از جمله برای تامین هزینه رفت و آمد، غذا و وسایل ورزشی. این باعث میشود آنها روحیه خود را ببازند. اما همچون تیمی منحصربفرد است و ما به خودمان افتخار میکنیم.»
بخاطر اینکه ورزشکاران اوگاندایی نتوانستند خود را برای بازیها به پاریس برسانند، او در تیم زنان هلند رقابت میکند.
«آرزو میکنم روزی اوگاندا بازیهای همجنسگرایان را میزبانی کند.»
رقصندههایی که خود را حبس میکنند
یک جلسه تمرین ساده برای رقصندههای لزبین در روسیه خودبخود پیچیده میشود.
یولیا ژدانووا، مربی هتروسکشوال این تیم که خودش در این بازیها -که به روی همگان آزاد است- مدال طلای رقص لاتین بینالملل را از آن خود کرده میگوید:
«اولیای برخی از شاگردانم اصلا نمیدانند که دخترشان همجنسگراست. بعد از حمله مردم به یک باشگاه ورزشی دیگر در روسیه و ضرب و شتم ورزشکاران، ما مجبوریم موقع تمرین در را قفل کنیم. پیدا کردن راههای تامین هزینه برای خریدن لباسهایمان دشوار است. اما من دوست ندارم بجنگم. دیپلماسی را ترجیح میدهم.»
در روسیه همجنسگرایی تا ۱۹۹۲ جرم بود، تا ۱۹۹۹ یک بیماری روانی بود و از سال ۲۰۱۳ قانون هرگونه داشتن یا بیان هر نشانهای از همجنسگرایی را بهعنوان تبلیغ همجنسگرایی به کودکان مجازات میکند.
یولیا میگوید: «برای بعضی از مردم روسیه، گی و لزبین بودن یعنی غیرعادی بودن، غیراخلاقی بودن و چیزی شبیه به یک بیماری.»
سکوت اجباری در چین
ژانگ نان ۲۱ ساله که نمیتوانند حقیقت همجنسگرا بودنش را با خانوادهاش در میان بگذارد به بهانه یادگیری زبان فرانسوی برای شرکت در بازیهای همجنسگرایان به پاریس پرواز کرد.
اما به جای تمرین دستور زبان، از آزادیِ خودش بودن لذت میبرد.
در حالی که میگوید «خانوادهام بسیار سنتی هستند» لبخندش محو میشود.
ژانگ میگوید: «دوستهایم میدانند من گی هستم اما شما نمیتوانید در چین آشکارا گی باشید، دولت هرگز در این باره صحبت نمیکند.»
این بازیکن ۲۱ ساله پینگپنگ یک نفر از گروه ۶۹ نفره ورزشکاران از چین است که به جمع ده هزار نفری ورزشکاران در بازیها پیوستهاند.
ژانگ با خنده میگوید: «رقابتها بسیار دشوارند. اما من بیشتر به اینجا میآیم که مرد دلخواهم را پیدا کنم.»
شناگری که در روزنامهها نوشتند لزبین است
کلیر بیاروگابا شناگری است که برای اولین بار در بازیهای همجنسگرایان شرکت میکند. اما این لذت با هزینههایی همراه شده. روزنامههای اوگاندا از او به عنوان لزبین نام بردند و او مورد برونآیی اجباری قرار گرفت.
«در شهر محل زندگیام نمیتوانم سوار اتوبوس شوم، باید هر جا که میروم با ماشین خودم بروم. میترسم مردم مرا بشناسند.»
او فعال الجیبیتی نیز هست.
کلیر میگوید: «افتخار میکردم که در مراسم افتتاحیه بازیها پرچم اوگاندا را دردست داشتم. اما حالا ممکن است موقع بازگشت به خانه دچار مشکل شوم.»
فشارهای اجتماعی در هنگ کنگ
هون سام ری، معلم ۳۸ ساله ریاضیات دبیرستان در هنگکنگ، با شمشیربازان دیگر در پاریس رقابت میکند.
بخاطر فشارهای اجتماعی در هنگکنگ او هنوز آشکارسازی نکرده و به بهانه گردش در پاریس به این شهر سفر کرده.
اما در سال ۲۰۲۲ بازیهای همجنسگرایان در زادگاه او هنگکنگ برگزار خواهد شد و او امیدوار است که بتواند به عنوان یک همجنسگرای آشکار در رقابتها شرکت کند.
ششرنگ – منبع:
https://www.yahoo.com
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.