وینچنزو فرانکونه: نماینده‌ای که برای حمایت از حقوق جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ تا تهران و مسکو رفت
وینچنزو فرانکونه، از پایه‌گذاران سازمان ایتالیایی «FUORI» و نمایندهٔ پارلمان ایتالیا، تمام زندگی سیاسی‌اش را وقف دفاع از حقوق افراد کوئیر و مبارزه با تبعیض کرد. او در دههٔ ۱۹۷۰ و اوایل دههٔ ۱۹۸۰ با شجاعت علیه نقض حقوق جامعهٔ ال‌جی‌بی‌تی+ می‌جنگید و برای اعتراض به سرکوب‌ها به نقاطی مانند تهران و مسکو سفر کرد.
در مارس ۱۹۷۹، در روزهای پرتلاطم انقلاب ایران، فرانکونه به تهران رفت تا به آزار و اذیت همجنس‌گرایان اعتراض کند. براساس بولتن انجمن بین‌المللی همجنس‌گرایی (IGA) در ۲۶ مارس ۱۹۷۹، او در مقابل زندان مرکزی تهران (قصر) تحصن کرد، بازداشت شد و حدود یک‌ونیم ساعت بازجویی شد. پس از آزادی گفت تا دریافت پاسخ از دولت موقت می‌ماند، اما نهایتاً سریع اخراج شد و پاسخی از مقامات نگرفت. حضور او و دیگر مدافعان مانند کیت میلت در آن روزها نشان‌دهندهٔ فرصت‌های کوتاه و استثنایی برای اعتراض در فضای انقلاب بود، وضعیتی که امروز تقریباً غیرقابل تصور است.
یک سال بعد، در تابستان ۱۹۸۰ و در جریان بازی‌های المپیک مسکو، فرانکونه بار دیگر علیه سرکوب همجنس‌گرایان در اتحاد شوروی اعتراض کرد: او در میدان سرخ شعار نصب کرد و تلاش کرد خود را به نرده‌های کرملین زنجیر کند. نیروهای امنیتی شوروی با او برخورد کردند؛ دوربین‌ها ضبط کردند اما تصویری منتشر نشد.
فرانکونه مبارزه‌اش را تا پایان عمر ادامه داد. او در سال ۲۰۰۹ در سن ۶۲ سالگی بر اثر سرطان ریه درگذشت. میراث او شجاعت در ایستادن کنار اقلیت‌ها و مقاومت در برابر سرکوب همچنان الهام‌بخش فعالان حقوق بشر و جامعهٔ ال‌جی‌بی‌تی+ است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.