قانون‌ها چطور تغییر می‌کنن؟ (تحولات قانونی در حوزه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در نپال)

در این پست می‌خوایم خیلی کوتاه در مورد تحولات قانونی در حوزه‌ اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در بستر تغییر نظام سیاسی نپال صحبت کنیم. 

قبل از این که نظام سلطنتی نپال سقوط کنه، رابطه جنسی بین دو همجنس مثل ایران تو این کشور با پیگرد قانونی همراه بود. ولی مجازاتش تا دو سال زندان بود. 

ولی سال ۲۰۰۷ نظام سلطنتی تو نپال سقوط می‌کنه و سال ۲۰۰۸ نظام جدید «جمهوری نپال» تاسیس میشه و در همون سال دادگاه عالی نپال رای قانونی کردن همجنسگرایی را صادر می‌کنه. 

با وجود این باز هم همجنسگراها مورد تعقیب قضایی قرار می‌گیرن چون که قانونی که تصویب شده، هنوز اجرایی نشده.

سال ۲۰۰۸ سانیل پانت، بنیانگذار «جامعه الماس آبی» که سازمان فعال در حوزه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی بود، به عنوان اولین نماینده‌ی همجنسگرا از طرف حزب کمونیست، کاندیدای نمایندگی مجلس نپال میشه و اتفاقا انتخاب هم میشه.

در سپتامبر ۲۰۰۸، جنسیت سوم برای اولین بار در تاریخ نپال به رسمیت شناخته میشه و یک زن بیست و یک ­ساله برای اولین بار این تعریف را از جنسیت‌اش در کارت شناسایی‌ش ثبت میکنه.  اسم این زن «بیشنو آدهیکاری» بود.

در نوامبر ۲۰۰۸ دیوان عالی کشور رای میده که «همه‌ی افراد فارغ از گرایش و یا هویت جنسی خود دارای حقوق برابر هستن». این رای قبلا هم داده شده بود ولی این بار دیگه دولت مجبور به اجرایی کردنش بود.

دادگاه عالی نپال هم رایی میده که بر اساس اون باید یه مجمع هفت نفره نقش مشاور را در مورد مساله ازدواج اقلیت‌های جنسی به عهده بگیرن. بین این هفت نفر یه نماینده‌ی اقلیت‌های جنسی و یه نماینده‌ی حقوق بشر هم باید باشه. 

در سال ۲۰۲۳ دیوان عالی نپال یه دستور موقت در خصوص ازدواج زوج‌های همجنسگرا و بقیه زوج‌های غیردگرجنسگرا صادر میکنه. 

و بالاخره در نوامبر ۲۰۲۳ اولین ثبت ازدواج یه زوج همجنسگرا در نپال انجام شد. 

اگه اطلاعات بیشتری در مورد روند شکل‌گیری و مبارزه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در نپال می‌خواین به مجموعه «جهان دیگری ممکن است، نپال» شش‌رنگ سر بزنین. 

علاوه بر نپال می‌تونین، آلمان، ترکیه، پاکستان و هند رو از این مجموعه مطالعه کنین.