سکس‌تراپی یا آزارگری در اتاق درمان؟! بهنام اوحدی؛ تجربه افراد ال‌جی‌بی‌تی+ چیست؟

در روزهای اخیر در شبکه‌های اجتماعی روایاتی از آزارگری بهنام اوحدی در اتاق درمان به اسم سکس‌تراپی منتشر شده است.

بهنام اوحدی خود را «سکس‌تراپ، وطن‌پرست و ناموس‌پرست» معرفی می‌کند، در سرنسخه‌اش «مشاوره به افراد ال‌جی‌بی‌تی+ و مشاوره به زوج‌های اقلیت‌های جنسی و جنسیتی» را نیز ذکر کرده است. 

بر اساس روایت‌هایی که در کتاب جنسیت x، به کوشش شادی امین آمده، رویکرد بهنام اوحدی در مواجهه با اقلیت‌های جنسی و جنسیتی تحمیل هویت ترنس به افراد با گرایش به همجنس و تشویق آن‌ها و خانواده‌هایشان به انجام «تغییر جنسیت تحمیلی» است. 

اما با این وجود او در مقاله‌هایش افراد ترنس را دارای «اختلال» و «بیمار» معرفی می‌کند. از این رو به کارگیری درمان های اصلاحی برایش بدیهی و راهی برای آنچه که «درمان» می خواند، است و از به کارگیری این روش های غیرعلمی برای «تغییر» اعضای جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ فروگذار نمی کند. 

او از جمله دلایل «اختلال هویت» افراد ترنس را از دست دادن مادر، داشتن مادر خشن و بی‌ارزش‌کننده معرفی می‌کند. یا اینکه بین هیپوفیز افراد «نرمال» و ترنس تفاوت قائل است و خانواده‌ها را با این استدلال  که فرزندشان دچار «بیماری فیزیکی» است راضی می‌کند تا فرزندانشان را به دست «درمان‌های اصلاحی» بسپارند. 

کتاب «جنسیت ایکس» شادی امین، که به نتیجه تحقیقی بر پایه مصاحبه عمیق با ۱۰۵ عضو جامعه  ال‌جی‌بی‌تی+  است که در سال ۱۳۹۴ منتشر گردیده است، شامل روایاتی از انواع  آزار بهنام اوحدی است. یکی از این روایت‌ها، روایت سارا فخرالدین، زن لزبین است:

«حدود ۲۲ ساله بودم که به خانواده ام گفتم‌ گرایشم چیست. خواهرم دو سال قبل از آن هم خبر داشت، ولی بقیه بابا و مامانم نمی‌دانستند. من به مامانم گفتم مامانم خیلی خوبه خوبی پذیرفت که اصلا برایم عجیب بود. من از مامانم خواستم تا با پدرم صحبت کند، پدرم که خیلی مذهبی است بد برخورد نکرد ولی اصرار داشت که من پیش مشاور بروم. من هم یکی دو جلسه رفتم پیش مشاور. متاسفانه خواهرم همراهم می‌آمد و دخالت کرد. او عکس هایی از بچگی‌مان به مشاور نشان داد که او لباس‌های «دخترانه» پوشیده بود و من «پسرانه» معمولا پسرانه می‌پوشیدم. دوست داشتم از همان بچگی. خواهرم سعی کرد خیلی با رندی به این موضوع اشاره کند و لباس پوشیدن من را کاری مردانه تلقی کرد. در صورتی که لباس پوشیدن یک مسئله قراردادی است و زنانه و مردانه ندارد. مشاور هم روی همین نکته اصرار کرد و گفت رفتارهای مردانه داری و بحث تغییر جنسیت را پیش کشید. پدرم هنوز فکر می‌کند که من می‌خواهم تغییر جنسیت بدهم»

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *