«داستان دو مرد» روایتی از عشق و رنج همجنسگرایان ایرانی

«داستان دو مرد» نمایشی تاثیرگذار و تابوشکنانه از دو مرد همجنسگرای ایرانی به نام «هادی» و «فیروز» است که بعد از سال‌های طولانی فرصت ابراز عشق پیدا کرده‌اند.

این نمایش عشق هادی و فیروز که از نوجوانی با یکدیگر دوست بودند و پس از پنجاه سال در آلمان یکدیگر را ملاقات می‌کنند، را روایت می کند.

هادی و فیروز در میانسالی پرده از  این عشق پنهان برمی‌دارند. عشقی که به دلیل محدودیت‌ها و تبعیض‌های فرهنگی و اجتماعی فرصت بروز پیدا نکرده بود. 

آغازی که با یادآوری گذشته موجی از احساسات مثبت و منفی ذهن‌شان را به تلاطم می‌کشاند، سنگین‌ترین و تلخ-شیرین‌ترین خاطرات اما به رابطه استثنائی و عاشقانه خود آن دو برمی‌گردد که پرداختن به آن برای هیچکدام آسان نیست، گرچه هر دو می‌دانند که این فرصت تنها همین یکبار به این دو مرد داده شده است، فرصتِ ابراز عشق بی‌ترس از بروز علنی گرایش جنسی‌شان به یکدیگر، چیزی که در سرزمین سنّت‌زده آنان هرگز فرصت بروز نیافته بود.

رضا علامه‌زاده کارگردان این نمایش در مصاحبه‌ی خود با صدای امریکا در مورد انگیزه‌اش از ساختن این نمایش گفت:

«نخستین انگیزه‌ام، پرداختن به یکی از معضلات اجتماعی جامعه خودمان بود. معمولا مردم از کنار مشکلی که جامعه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در محیط زندگی خود با آن روبرو هستند، می‌گذرند و به تبعیضی که بر آنان روا داشته می‌شود، اهمیتی نمی‌دهند».

رضا علامه‌زاده پس از انقلاب ۵۷، فعالیت‌های هنری خود را در خارج از ایران ادامه داد و از چهره‌های فعال در عرصه سینما و تئاتر برون‌مرزی محسوب می‌شود. فیلم‌ بلند «مهمانان هتل آستوریا»، و مستندهای «شب بعد از انقلاب»، «جنایت مقدس»، و «تابوی ایرانی» از جمله آثار این هنرمند محسوب می‌شوند.

یکی از راه های مشاهده پذیر کردن جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ بازتاب رنج و مبارزه‌مان  در طول زندگی‌‌ است، مقاومت ها، شکست‌ها و موفقیت‌هایی که هرکدام از ما در طول زندگی از سر گذراندیم، ساخت محصولات هنری است که عامه جامعه را مخاطب قرار می‌دهد. امیدوارم چنین محصولاتی بیشتر و بیشتر شود تا ناگفته‌های زندگی‌هایمان را بیان کنیم.