علم امروز در مورد «خودارضایی» چه می‌گوید؟
تعریف: عمل «خودارضایی» Masturbation شامل لمس و مالیدن قسمت‌هایی از بدن برای کسب لذت و کم کردن تنش‌های جنسی و راهی برای کنترل اضطراب است. اما به احتمال زیاد، در مورد مضر بودن، ضداخلاقی بودن و یا گناه بودن آن زیاد شنیده باشید و حتی ممکن است خودتان چنین باورهایی در موردش داشته باشید.
افسانه‌های زیادی وجود دارند که ادعا می‌کنند خودارضایی می‌تواند باعث سرطان پروستات شود (کاذب)، اعتیادآور است (انجمن روان‌شناسی آمریکا خودارضایی و همچنین تماشای پورن را به عنوان اعتیاد نمی‌شناسد و نوعی بیماری یا اختلال نمی‌داند. اما اکثر متخصصان خودارضایی بیش از حد را به عنوان یک رفتار جنسی اجباری (CSB) یا رفتار جنسی خارج از کنترل طبقه‌بندی می‌کنند.)، در دوران بارداری خطرناک است یا ناباروری ایجاد می‌کند (کاذب)، باعث رشد مو در مکان‌های غیر معمول می‌شود (کاذب)، لرزاننده‌های جنسی باعث آسیب عصبی می‌شوند (کاذب)، اندازه یا رنگ اندام تناسلی را تغییر می‌دهد (کاذب)، سبب ضعف جسمانی یا کوری می‌شود (کاذب)، تعداد اسپرم را کاهش می‌دهد یا سبب انزال زودرس می‌شود (کاذب، مردان مقدار محدودی اسپرم ندارند) یا تستوسترون را کاهش می‌دهد (کاذب، این ایده به دوران یونان و روم برمی‌گردد، اما هیچ مدرک علمی برای اثبات آن وجود ندارد). از منظر علمی، هیچ کدام از این گزاره‌ها درست نیستند.
همچنین انگ‌های اجتماعی زیادی نیز با عمل خودارضایی مرتبط شده‌اند. مثلاً برخی معتقدند خودارضایی کاری ضداخلاقی است یا اینکه فقط زنان نباید خودارضایی کنند. اما واقعیت آن است که خودارضایی یک فعالیت جنسی رایج و روشی طبیعی و سالم است که بسیاری از افراد در طی تجربه‌ی آن، بدن خودشان را کشف می‌کنند و از این شناسایی به همراه ارگاسم، لذت می‌برند. با این حال، به علت باورهای غیرعلمی رایج و فشاری که اجتماع یا فرهنگ می‌آورد، برخی از افراد در نتیجه‌ی خودارضایی مشکلات سلامت روان مانند احساس اضطراب یا گناه یا سایر اختلالات خلقی را نیز تجربه می‌کنند. باید توجه داشت که بیشتر اثرات منفی مرتبط با خودارضایی، به جای پیامدهای فیزیکی بر بدن، بر احساسات و باورهای فرد نسبت به خود عمل، متمرکز هستند.
درواقع، نه تنها خودارضایی اصلاً برای شما ناسالم یا بد نیست، بلکه ادعای عموم دانشمندان بر این است که می‌تواند برای سلامتی، چه از نظر روحی و چه از نظر جسمی، مفید باشد و برخی حتی آن را به عنوان ایمن‌ترین نوع از فعالیت جنسی که نیاز جنسی را برطرف می‌کند، در نظر می‌گیرند که باعث می‌شود فرد از خودش در برابر بیماری‌های مقاربتی و بارداری ناخواسته محافظت کند.
فواید جسمی: در حالی که خودارضایی به تنهایی نمی‌تواند افسردگی یا اضطراب را درمان کند، می‌تواند برخی از علائم مانند استرس و بی‌خوابی را تسکین دهد. از همین روی، بسیاری از افراد برای به خواب رفتن، خودارضایی را انتخاب می‌کنند. زیرا ترشح «اکسی توسین» یا «اندورفین» به آنها کمک می‌کند تا آرام‌تر شوند. درواقع، خودارضایی و رسیدن به ارگاسم از این طریق، به بدن ما کمک می‌کند تا تعدادی از هورمون‌های «احساس خوب» مانند «دوپامین»، «اندورفین»، «اکسی توسین»، «تستوسترون»، «پرولاکتین» را ترشح کنیم.
پرولاکتین، مشخصاً، بر خلق و خو و سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارد و می‌تواند به شما کمک کند وقتی در حال بدی هستید احساس بهتری داشته باشید؛ دوپامین و اندورفین به عنوان «هورمون‌های شادی» و اکسی توسین معمولاً به عنوان «هورمون عشق» شناخته می‌شود و همه‌ی اینها با کاهش استرس و آرامش مرتبط هستند. دوپامین همچنین به «شناخت» سالم Cognitive health کمک می‌کند. به عنوان مثال، یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ نشان داد که فعالیت جنسی (که خودارضایی از آن جمله است) باعث افزایش یادآوری و توالی اعداد در مردان مسن تر و یادآوری در زنان مسن ۵۰ تا ۸۹ ساله می‌شود.
بنابراین عمل خودارضایی می‌تواند:
۱. استرس را کم کند.
۲. خواب راحتتر را سبب شود.
۳. به درمان مشکلات جنسی در روابط کمک کند.
۴. گرفتگی قاعدگی و تنش عضلانی را رفع کند.
۵. عضلات در ناحیه‌ی لگن و مقعد را تقویت کند.
۶. سیستم ایمنی بدن را تقویت کند.
فواید روانی: خودارضایی یک راه خوب برای شناخت بهتر بدن و قدردانی از آن است. در طی این فرآیند، همانطور که یاد می‌گیریم از بدن خودمان لذت ببریم، می‌تواند راهی برای تمرین عشق به خود و افزایش عزت نفس‌مان باشد. خودارضایی همچنین کمک می‌کند تا بفهمیم از نظر جنسی چه چیزی را دوست داریم؛ مثلاً می‌خواهیم چه مناطقی لمس شوند؟ چقدر فشار احساس خوبی تولید می‌کند؟ چقدر سریع یا آهسته باشد؟
افزایش عزت نفس همراه با آرامش جسم، می‌تواند برای زندگی جنسی سالم، عالی باشد. شواهد نشان می‌دهند که خودارضایی می‌تواند به حفظ میل جنسی سالم کمک کند، عشق به خود باروری را افزایش دهد، ما را شادتر کند و در مجموع، در مبارزه با بیماری‌ها به ما کمک کند.
بنابراین عمل خودارضایی می‌تواند:
۱.تنش‌های جنسی را کاهش دهد.
۲.عزت نفس را افزایش دهد و کمک کند تا تصویر بهتری از بدن خودمان داشته باشیم.
۳. به درمان مشکلات جنسی در روابط با دیگران کمک کند (به عنوان ابزاری برای تقویت رابطه با شریک زندگی در رابطه‌ی جنسی و ایجاد صمیمیت شریکی).
۴. ما را شادتر کند.
فواید ارگاسم برای سیستم ایمنی: همانطور که گفتیم، رسیدن به ارگاسم از طریق خودارضایی، سبب ترشح هورمون‌های «احساس خوب» می‌شود و می‌تواند سطح «کورتیزول» ما را دوباره متعادل کند. این به عملکرد، سیستم ایمنی بدن ما را در سطح کلی‌تر، تقویت می‌کند. افزایش هورمون‌های احساس خوب، حالتی آرام‌تر را ایجاد می‌کنند و رسیدن به خواب راحتتر را آسان‌تر می‌کنند که همه‌ی اینها بخش مهمی در حفظ عملکرد بالای سیستم ایمنی است.
همانطور که عادات بد می‌تواند سیستم ایمنی بدن ما را ضعیف کنند، عادات مثبت (مانند برنامه خواب سالم و زندگی جنسی فعال) می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی کمک کنند و این می‌تواند از بیمار شدن ما جلوگیری کند.
همچنین نظر برخی بر این است که مغز ما پس از رسیدن به ارگاسم، متمرکز شدن را تجربه می‌کند. البته هنوز هیچ توضیح علمی برای این موضوع وجود ندارد، اما برخی معتقدند که خودارضایی به آنها کمک می‌کند تا بهتر تمرکز کنند. احتمالاً این کار از طریق کاهش فشار خون و کاهش سطح کورتیزول (هورمونی که با استرس مرتبط است)، صورت می‌گیرد.
به گفته‌ی دکتر «گلوریا برام» Gloria Brahm، محقق BDSM و فتیش، ارگاسم بزرگترین انفجار غیر دارویی دوپامین است که می‌توانیم تجربه‌اش کنیم. با افزایش سطح اکسی توسین و دوپامین و متعاقباً کاهش سطح کورتیزول، مغز در حالت آرامش و سرخوشی بیشتری قرار می‌گیرد.
همچنین، مطالعات متعددی وجود دارند که نشان می‌دهند «سروتونین» و «نوراپی نفرین» به سلامت بدن ما از طریق چرخه‌ی خواب یعنی «REM» و خواب عمیق غیر REM کمک می‌کنند. در طول این چرخه‌های خواب، سیستم ایمنی پروتئین‌هایی به نام «سیتوکین‌ها» را آزاد می‌کنند که عفونت و التهاب را هدف قرار می‌دهند. این بخش مهمی از پاسخ ایمنی ما است. سیتوکین‌ها هنگام خواب هم در بدن ما تولید و منتشر می‌شوند که این امر اهمیت یک برنامه‌ی خواب خوب را برای یک سیستم ایمنی سالم، ثابت می‌کند.
همانطور که گفته شد، ارگاسم می‌تواند به پیشگیری یا کاهش درد نیز کمک کند، که این نیز به نوبه‌ی خود سیستم ایمنی را تقویت می‌کند و از داشتن علائم شدید بیماری‌‌هایی چون سرماخوردگی و آنفولانزا جلوگیری می‌کند. به گفته‌ی «استفان اورز» Stephane ORES، متخصص مغز و اعصاب و متخصص سردرد، از هر سه بیمار، یک نفر با تجربه‌ی فعالیت جنسی یا ارگاسم، از حملات میگرنی بیشتر در امان است. اورز و تیمش آزمایشی را با ۸۰۰ بیمار میگرنی و ۲۰۰ بیمار که از سردردهای خوشه‌ای رنج می‌بردند، انجام دادند تا ببینند چگونه تجربیات آنها از فعالیت جنسی، بر میزان تحمل درد آنها تأثیر می‌گذارد. این مطالعه نشان داد که ۶۰ درصد از مبتلایان به میگرن پس از شرکت در فعالیت جنسی که منجر به ارگاسم شده بوده است، تسکین درد را تجربه کردند و از بین مبتلایان به سردرد خوشه‌ای، حدود ۵۰ درصد گفتند که سردردشان بعد از برانگیختگی جنسی و ارگاسم بدتر شده است.
خودارضایی در جنس و جنسیت‌های متفاوت:
هیچ اتفاق نظری در مورد اینکه آیا تفاوت‌های مغزی قابل توجهی بین زن و مرد هست یا خیر، وجود ندارد. علاوه بر این، از آنجایی که نگرش‌ها نسبت به خودارضایی مردانه و زنانه (چه به صورت فردی و چه از نظر اجتماعی-فرهنگی) فرق می‌کند، تقریباً غیرممکن است که بفهمیم آیا در این زمینه، تفاوت مغزی و «بیولوژیکی» وجود دارد یا تفاوت‌ها (در صورت وجود)، به دلیل سایر عوامل خارجی و فرهنگی هستند.
خودارضایی برای آقایان: تستوسترون در طول فعالیت جنسی یا هنگامی که تخیلات جنسی وجود دارند، برای بهبود استقامت و برانگیختگی ترشح می‌شود. یک مطالعه در سال ۲۰۰۱، ارگاسم ناشی از خودارضایی را با افزایش سطح تستوسترون در مردان مرتبط دانست. همچنین فرضیه‌ای وجود دارد که میزان خودارضایی در آقایان را با خطر ابتلا به سرطان پروستات مرتبط می‌داند. این عمل باعث می‌شود که بدن از شر منی قدیمی خلاص شود تا مایع منی جدید را در خودش جای دهد. ممکن است به نظر هدر دادن اسپرم و انرژی باشد، اما مطالعات نشان داده‌اند که در واقع خودارضایی در مردان می‌تواند یک استراتژی برای بهبود تناسب اسپرم با دفع منظم‌تر اسپرم‌ها تلقی شود.
خودارضایی برای خانم‌ها: برای زنان، خودارضایی می‌تواند درد ناشی از گرفتگی قاعدگی را کاهش دهد. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ نشان داد که خودارضایی در زنان، رضایت جنسی آنها را افزایش می‌دهد و کمک می‌کند هنگام رابطه‌ی جنسی با شریک جنسی، ارگاسم بیشتری داشته باشند. زنان معمولاً در طول خودارضایی، سریعتر و راحتتر از رابطه‌ی جنسی با دیگران به ارگاسم می‌رسند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ نشان داد که ۳۵ درصد از زنانی که به طور مرتب هنگام رابطه‌ی جنسی به ارگاسم می‌رسیدند، خودارضایی نیز می‌کرده‌اند و تنها ۹ درصد از زنانی که می‌توانستند به طور منظم در حین رابطه‌ی جنسی به ارگاسم برسند، خودارضایی نمی‌کرده‌اند.
اما بسیاری از زنان بر این باورند که عادات خودارضایی آنها می‌تواند به‌عنوان یک تهدید یا حتی توهین به حس قدرت جنسی شریک‌شان تلقی بشود. به این ترتیب، بسیاری از زنان در حین رابطه‌ی جنسی از خودارضایی خودداری می‌کنند یا از پیشنهاد استفاده از اسباب بازی‌های جنسی در حین رابطه‌ی جنسی با شریک زندگی خودشان، اجتناب می‌کنند.
مضرات:
برخی معتقدند که خودارضایی در برخی موارد می‌تواند منجر به افسردگی شود. با این حال، شواهدی وجود ندارد که نشان دهد خودارضایی باعث تحریک یا تشدید علائم افسردگی می‌شود. اتفاقاً، به نظر می‌رسد که خودارضایی به لطف هورمون‌های تقویت‌کننده‌ی خلق و خوی که پس از ارگاسم ترشح می‌شوند، برعکس، به کاهش افسردگی کمک می‌کند.
اما در حالی که مزایای بسیار این فعالیت جنسی ثابت شده است، برخی از افراد تجربیات منفی را تجربه می‌کنند. خودارضایی کردن با وجود باورها و نگر‌ش‌های منفی نسبت به آن، می‌تواند منجر به احساس گناه، شرم، اضطراب یا نگرش تنفر از خود شود. به همین دلیل است که پرهیز از آن با وجود چنین احساسات ناخوشایندی اشکالی ندارد. اگر می‌خواهید بر این احساسات و افکار غیرعلمی غلبه کنید، صحبت با یک درمانگر می‌تواند کمک کننده باشد. مهم است که به یاد داشته باشید که خودارضایی یک انتخاب شخصی است و بد نیست از آن خوشتان بیاید یا نیاید. اما از آنجایی که برخی از ادیان مخالف این عمل هستند و آن را اخلاقی نمی‌دانند، برخی از انسانها (به خصوص در بین نوجوانان و جوانان) به دلیل باورهای مذهبی و معنوی‌شان، این عمل را به امری بسیار ناخوشایند برای خود تبدیل کرده‌اند. آنها در کودکی و جوانی می‌آموزند که خودارضایی اشتباه یا بد است، بنابراین از انجام آن احساس گناه می‌کنند. اگر چنین احساسی دارید، سعی کنید به یاد داشته باشید که اکثر مردم خودارضایی می کنند. این کاملاً طبیعی است و هیچ ایرادی در آن وجود ندارد.
همچنین، خودارضایی می تواند یک فرآیند خسته کننده برای افرادی باشد که موارد زیر را تجربه می‌کنند:
۱.اختلال در نعوظ
۲.میل جنسی کم
۳.انزال زودرس
۴.سندرم بیماری پس از ارگاسم (POIS)، که در آن افرادی ممکن است پس از انزال بیمار شوند.
۵. برای کسانی که آسیب‌های جنسی (تروما) را تجربه کرده‌اند – مرد یا زن – امکان دارد دشوار باشد.
دیگر آنکه، برخی از افراد ممکن است به خودارضایی اعتیاد پیدا کنند. اما باید توجه داشت که آن، تنها زمانی «بیش از حد» می‌شود که در مسیر شغل، مسئولیت‌ها یا زندگی اجتماعی شما به مانعی تبدیل شود. اگر این مشکل را دارید، با یک مشاور یا درمانگر صحبت کنید.
درواقع، همه چیز بستگی به این دارد که شما با آن راحت هستید یا نه. برخی از افراد، اغلب خودارضایی می‌کنند (هر روز یا حتی بیش از یک بار در روز)، برخی نزدیک به یک بار در هفته یا هر چند هفته یک بار یا هر از چند گاهی، اما برخی از مردم هرگز خودارضایی نمی‌کنند و این نیز طبیعی است.
پس، در حالیکه بسیاری از افسانه‌ها و باورهای غلط همچنان این ایده را منتشر می‌کنند که خودارضایی به نوعی برای سلامتی مضر است اما برخی از دانشمندان و تحقیقات علمی ثابت می‌کنند که آن، برعکس، برای سلامتی انسانها خوب است. همچنین، بسیاری از درمانگران جنسی پیشنهاد می‌کنند که به طور منظم، چه مجرد باشید یا شریک جنسی داشته باشید، خودارضایی کنید.
موضوع دیگری نیز وجود دارد. در روزگار کنونی، خودارضایی اغلب با استفاده از «پورن» همراه است. بنابراین، در حالی که به خودی خود و به طور کلی، این عمل سالم و طبیعی است اما مصرف بیش از حد پورنوگرافی ویدئویی می‌تواند با برخی از اثرات منفی تجربه شده همراه باشد.
استفاده‌ی افراطی از پورن، منجر به افزایش غیرطبیعی سطوح بالای دوپامین می‌شود که می‌تواند به سیستم پاداش ما آسیب برساند. در واقع، به نظر می‌رسد که استفاده‌ی طولانی مدت و مکرر از پورنوگرافی با اختلال عملکرد جنسی، سطوح پایین‌تر کیفیت زناشویی و عدم تعهد به شریک عاشقانه همراه باشد. برخی از محققان تا آنجا پیش رفته‌اند که استفاده از پورن را به سوء مصرف مواد مخدر تشبیه کرده‌اند. البته اتفاق نظری در این زمینه وجود ندارد. در مورد اقلیتی که استفاده‌ی مشکل‌ساز از پورن را تجربه می‌کنند، دشوار است که بگوییم آیا خود پورن منجر به استفاده‌ی مشکل‌ساز شده است یا اینکه استفاده‌ی مشکل‌زا نتیجه‌ی (یا یک عارضه جانبی) عوامل دیگری بوده است. پس، استفاده از پورن بحث متفاوتی دارد و اعتقاد عمومی متخصصان این است که برای بهره‌مندی از مزایای کامل خودارضایی، باید از مصرف بیش از حد پورنوگرافی دوری کرد.
در همه چیز، «اعتدال» کلید است. خودارضایی بیش از حد می‌تواند به روابط شما آسیب برساند یا زمانی که افراد از اشیای نادرست (آلوده یا آسیب زننده) استفاده می‌کنند، می‌تواند از نظر جسمی نیز مضر شود.
کلام آخر:
عمل خودارضایی، از منظر علمی، عموماً راهی سالم و بدون خطر برای انجام فعالیت جنسی و یک رفتار جنسی عادی و رایج در نظر گرفته می‌شود. همچنین، ادعای اغلب دانشمندان این است که می‌تواند عناصر رفاهی، مانند شادی، آرامش، عزت نفس و آشتی با بدن را در انسانها بهبود بخشد و به فرد اجازه دهد تا درباره‌ی علایق جنسی یا دوست نداشتن‌های شخصی خودش بیشتر بیاموزد.
اما گاهی اوقات، اگر افراد در مورد این عمل احساس گناه کنند، می‌تواند اثرات منفی بر سلامت روان‌شان داشته باشد. به همین دلیل است که عادی سازی و گفتگو در مورد عمل خودارضایی مهم است.
با این حال، اگر نحوه‌ی خودارضایی شما در زندگی روزمره، روابط، عملکرد جنسی یا سلامتتان اختلال ایجاد می‌کند و برایتان اضطراب تولید می‌کند، با پزشک یا درمانگر خود مشورت کنید. شما می‌توانید برای جلوگیری از این افکار، باورها و احساسات ناخوشایند تلاش کنید تا به نحو علمی، یاد بگیرید که تجربیات مثبت و سالمی در مورد خودارضایی‌تان داشته باشید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.