هموفوبیا زنده و جاری است؛ ممنوع کردن تبدیلدرمانی صورتینمایی محض است/ دیدگاه
نتایج نظرسنجی اخیر از جامعه الجیبیتی انگلستان نشان داد که دو سوم زوجهای همجنس از گرفتن دست هم در انظار عموم خودداری میکنند. Photograph: Edgard Garrido/Reuters
دیدگاه
اینکه «وزیر برابری علیه تبدیلدرمانی موضع گرفت» نباید تیتر خبری باشد. اما در سال ۲۰۱۸ هست. بزرگترین نظرسنجی تمام دنیا از اجتماع الجیبیتی در انگلستان نشان داد که ۲٪ از شرکتکنندگان تحت تبدیلدرمانی قرار گرفته بودند و ۵٪ بهشان پیشنهاد شده بود که تحت تبدیلدرمانی قرار بگیرند. پنی موردانت، وزیر برابری که از ایده «تجاوز اصلاحی» -یکی از شدیدترین اشکال مداخله تبدیلدرمانی – منزجر شده بود در برنامه “امروز” بیبیسی گفت: «کاملا درست است که این عمل فجیع باید از میان برود.»
کاملا درست است. اما ممنوع کردن تبدیلدرمانی خلط کردن علت و معلول است: [تبدیلدرمانی] در واقع شدیدترین و واضحترین نتیجه همجنسگراستیزی است. این کار یک بُرد آسان است، مثل این میماند که استفاده از بچهگربهها بهعنوان توپ فوتبال را ممنوع کنید. آن عمل فجیعی که باید از میان برود همجنسگراستیزی است. اما «وزیر برابری ماهیت حیلهگرانه تعصب را میشناسد و بر آن است تا قرنها نفرت ریشهدوانده را منحل کند» تیتر چندان گیرایی نمیشود.
در عمق این نظرسنجیِ بس دیرهنگام آمار تکاندهنده و ناراحتکنندهتری نهفته است: بیش از دو سوم شرکتکنندگان گفتهاند که از گرفتن دست پارتنر همجنس خود در اماکن عمومی خودداری میکنند. تکاندهنده به این خاطر که تنها دو سوم آنها چنیناند؛ ناراحتکننده به این خاطر که هست.
من واقعا دلم میخواهد بدانم آن یک سوم دیگر کجا زندگی میکنند که من هم به همانجا اسبابکشی کنم. من در برایتون زندگی میکنم. هر فرد کوییر هر بار که میخواهد پایش را از خانه بیرون بگذارد ریاضیات زنده ماندن را انجام میدهد. فرمولش را با کتک برایتان جا انداختهاند. اینطوری است: بشمار چند نفر دور و برت هستند، ضرب در ریسک بر اساس تعداد مردهای دگرجنسگرا/پیراهنهای فوتبال/مستها، سپس در نظر بگیر که چقدر تند میتوانی بدوی. بعد دست پارتنر همجنس را بگیر. یا هم نه.
برخی روزها و اوقات خاص خطرناکتر از بقیه زمانهاست- یک بار شنبه شب گروهی نوجوان مرا تا دقیقا جلوی در خانهام دنبال کردند و بعد هم سعی کردند با لگد داخل شوند. اما هنوز وقت برنامه آنتیک رودشو (برنامه بیبیسی که در آن قیمت اشیاء عتیقه را تخمین میزنند) در یکشنبه عصر نشده بود که چنان با مشت به سر شوهرم کوبیدند که پرت شد روی ماشینی که پارک شده بود.
اینکه یک عمل کوچک و معمولی ابراز عشق را هر روز از خودت دریغ کنی یک عمر آسیب را روی هم جمع میکند. هزار بریدگی منجر به مرگ مقصر دانستن قربانی بخاطر جلب توجه یا ابراز وجود است[۱]. محاسبه بیانتهای «امن خواهیم بود؟» انرژی را به هدر میدهد – مثل کامپیوتری که بخاطر یک ویروس پنهانی، غژغژ میکند. تبدیلدرمانگر در سر تو است.
هماکنون، نیروهای پلیس در سطح کشور برای افزایش خشونت خانگی مرتبط با عملکرد تیم فوتبال انگلستان در جام جهانی آماده میشوند. مطالعهای توسط دانشگاه لنکاستر که در ژونال تحقیق در جرایم و بزهکاری به چاپ رسید نشان داد که خشونت خانگی در زمان باخت تیم انگلستان ۳۸٪ و در زمان برد یا مساوی ۲۶٪ افزایش داشته است. برخی زنان برای جانشان تشویق میکنند. هنوز هیچ تحقیقی در خشونت همجنسگراستیزانه در زمان جام جهانی انجام نشده اما میتوانید آن را در خیابانها حس کنید. چهل درصد شرکتکنندگان در نظرسنجی دولت رویدادهای ناشی از نفرت از الجیبیتی را تجربه کرده بودند که بیش از ۹۰٪ جدیترین جرمها گزارش نشده است.
پنی موردانت، وزیر برابری انگلستان – “ممنوع کردن تبدیلدرمانی اولین خط پرجلوه در برنامه اقدام ۷۵ بندی موردانت است.” Photograph: Tolga Akmen/AFP/Getty Image
ترزا می، نخستوزیر انگلستان گفت هیچکس «نباید هرگز مجبور باشد مخفی کند که کیست.» او همان زنی است که علیه یکسانسازی سن رضایت قانونی (برای رابطه جنسی همجنسگرایانه) و علیه حق به فرزندی پذیرفتن زوجهای الجیبیتی[۲] رای داد؛ و اولین اقدام او پس از تصدی سمت وزارت کشور در سال ۲۰۱۰ این بود که اطمینان حاصل کند نهادهای عمومی وادار نشوند در راستای کاهش نابرابری فعالانه تلاش کنند. بله، او از آن زمان تا کنون شراکت مدنی و ازدواج برابر را به رسمیت شناخته است. و بله، او در حال تهیه مقدمات جشن رنگینکمانی بعدی در خیابان داونینگ است. اما به نظر میرسد او متخصص ایجاد محیطهای خصومتآمیز و سپس سوگواری بر سر ماحصل آن است.
ممنوع کردن تبدیلدرمانی اولین خط پرجلوه در برنامه اقدام ۷۵ بندی موردانت است که گامی مثبت در مسیر صحیح است. اما تنها چهار و نیم میلیون پوند به کل این برنامه اختصاص داده شده. این نمونه تمامعیار صورتینمایی[۳] است. این چیز وحشتناکی را که داریم ممنوع میکنیم ببینید! شکرگزار باشید! به کارهایی که هر روز برای افراد الجیبیتی میکنیم یا نمیکنیم نگاه نکنید. من خسته شدهام از بس شکرگزار بودم. ما باید همانقدر که مراقب متعصبهای مست از آبجو که در خیابان برای تیمشان فریاد میزنند هستیم، مراقب سیاستمدارانمان هم باشیم. آنها هم همانقدر خطرناکاند.
یک برنامه اقدام حقیقی باید با همجنسگراستیزی در ریشه، در سیستم آموزش و بهداشت مبارزه کند. چنین برنامهای داروی اچآیوی پرِپ را در دسترس همگان قرار میدهد – ثابت شده که یک قرص در روز با کاهش چشمگیر عفونت اچآیوی هم جان و هم پول افراد را نجات میدهد. دولت اسکاتلند این کار را در سطح ملی انجام میدهد؛ ترزا می از این کار خودداری میکند.
آماندا اسپیلمن، بازرس ارشد مدارس انگلستان گفت برخی مدارس مذهبی که از سوی محافظهکاران مذهبی اداره میشوند در برابر ارزشهای بریتانیا و قانون برابری «عامدانه مقاومت میکنند». اگر باور می حقیقتا همان امر شخصی است که بر آن اصرار دارد، نباید هیچ مشکلی با سکولاریزه کردن تمام مدارس دولتی داشته باشد. تمام دانشآموزان باید در سیستمی امن که عقلانیت را بر خرافات و عشق را بر نفرت ترجیح میدهد قرار بگیرند.
اما هرگونه برنامهای از این دست تا زمانی که این دولت به حزب دموکراتیک اتحادگرا – تنها حزب ایرلند شمالی که مخالف برابری ازدواج برای همه است – تکیه میکند محال است.
گرفتن دست همدیگر عمل کوچکی است. ضروری نیست. در یک دنیای ایدهآل حتی دقت شما را به خود جلب نمیکند. بخاطر این کار که واقعا شما را نمیکشند. میکشند؟
دامیان بار، نویسنده و نمایشنامهنویس / گاردین، ۴ جولای ۲۰۱۸
برگردان انوشه آذر
—
توضیحات مترجم:
[۱] اشاره به ضربالمثل مرگ بر اثر هزار بار بریدگی با کاغذ – زمانی که چندین رخداد منفی همزمان و کوچک در نهایت به پایانی دردناک و آهسته منجر میشود.
[۲] به این دلیل که زوجهای الجیبیتی غیرهمجنس از نظر قانونی مشکلی در پذیرفتن فرزند نداشته و این رایگیری در مورد زوجهای “همجنس” بوده است استفاده از عبارت زوجهای الجیبیتی عام کردن بیهودهای است که قادر نیست واقعیت را بازتاب دهد.
[۳] صورتینمایی یا پینک واشینگ اصطلاحاً به سوءاستفاده از ترویج حقوق الجیبیتی برای تبلیغات یا پنهان کردن عملکرد یا سیاستهای منفی گفته میشود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.