ما حتی در مرگ هم برای دیده شدن میجنگیم!
دریا نیلی که در یکی از تظاهرات ایرانیان خارج از کشور شرکت کرده بود، روایت متفاوتی از رفتار جامعه ایرانی با خانواده الجیبیتی+ دارد.
دریا مینویسد:«در میدان ترافالگار لندن من تنها عضوی از جامعه ال جی بی تی کیو بودم که پرچم رنگین کمانی را به اهتزاز در آورده بودم.
بیشتر کسانی که آنجا فریاد زن، زندگی، آزادی سر میدادند، ایرانیانی بودند که سالها و حتی دههها در خارج از ایران زندگی کرده بودند و حتی برخی از آنها نسل دوم مهاجر بودند و یا تازه وارد بودند.
منحصر به فردی پرچم رنگین کمانی من در میان تعدد پرچمها آنچنان خوب به چشم میآمد که مردم چندین بار مرا متوقف کردند و پرسیدند پرچم تو نماینده کجاست؟!
سوالی که ذهن مرا مشغول کرده اما اینست:
اینجا لندن است، میزبان یکی از بزرگترین رژههای پراید در اروپا.
چطور ممکن است کسانی که سال ها در اروپا زندگی میکنند از چنین نماد و پیامی که دارد بیخبر باشند؟
اگر ایرانیهای که در لندن زندگی میکنند، جایی که فرهنگ جامعه الجیبیتیکیو به وضوح قابل مشاهده است، اما از وجود آن بیخبرند، پس ایرانیها پس از بازگشت به خانه شانسی ندارند و این حس ناامیدی عمیقی از جهل و ناآگاهی جامعه و کشورم نسبت به همجنسگراستیزی و ترنس ستیزی، تنم را لرزاند.»
پس از اعلام مرگ مهسا-ژینا امینی در شانزدهم سپتامبر۲۰۲۲، اعتراضات سراسری در ایران آغاز شد وبیش از ۹۰ روز است که ادامه دارد.
دریا در ادامه مینویسد:« صدای جامعه الجیبیتیکیو ایران در خط مقدم اعتراضات کنونی شنیده میشود و جمهوری اسلامی که بسیاری از کودکان و نوجوانان را به قتل رسانده است، جامعه الجیبیتیکیو+ را که یکی از سرکوب شده ترین اقلیتهای تحت ستم است، مورد هدف قرار داده است.
حضور خانواده رنگین کمانی از بوسیدن یک زوج لزبین در ملاعام گرفته تا جوانان کوییری که در ایران پرچم های رنگین کمانی را در دست دارند تا حضور خودشان را در جنبش نشان دهند.
دیوار نویسیهای خانواده رنگینکمانی را هم میتوان در محوطه دانشگاهها و خیابانهاببینیم.
جامعه الجیبیتی میداند که خطر مرگ، زندان، آزار و اذیت و شکنجه در کمینش است و جواب شعارهای آنها باتوم، اما با شجاعت به همچنان به مبارزه ادامه میدهد.
بخش ناآگاه جامعه اما به جای حمایت از گروهی که مدام سرکوب شده، در فضای مجازی تحت حمله و نفرت پراکنی قرار داده.
یکی از نفرت پراکنیها و همجنسگراستیزی که چند هفته گذشته در فضای مجازی سروصدا کرد، اعطای جایزه Lesbian Visibility Award به شادی امین، یکی از چهرههای برجسته لزبین ایران و مدیرشبکه ششرنگ و تقدیم جایزهاش به نیکا شاکرمی و جوانان مبارز الجیبیتی ایرانی بود که جان خود را برای آزادی فدا کردند.
یکی از این شهدای جوان، نیکا شاکرمی۱۶ ساله از نوجوانان جامعه کوییر بود که شهامت و شجاعتش در این مبارزه برای همه ما روشن است.
جزئیات زندگی او پس از مرگش در شبکههای اجتماعی دست به دست شد.
رویای محقق نشده او برای خواننده شدن اشک همه ایران را درآورد و عشق بین او و دختر۱۶ سالهای به نام نلی در آن سوی مرزها اشک خانواده ما را درآورد.
در این میان، خانواده نیکا به دنبال پاک کردن هویت او شدند و ادعا کردند نیکا قبل از کشته شدن، گرایش جنسی و هویت جنسیتی خود را کشف نکرده ولی قطعا دگرجنسگرا بوده و شادی امین و جامعه الجیبیتی بدون اجازه و مشورت با آنها هویت متفاوتی به نیکا نسبت دادهاند.
اگرچه قصد این خانواده ممکن است محافظت از فرزند فقید خود بوده باشد، اما پاسخ جامعه ایرانی در پس انتشار این بیانیهها سرزنش شادی امین بود که به نیکای محبوبشان هویت «کثیف» داده، خانواده اش را آزار داده و حالا مستحق هجوم تهدیدهای مرگ است.
این اتفاقات باعث شد افراد جامعه رنگین کمان ایران به صورت هماهنگ تجربیات خود را از آزار و اذیت و پاک کردن هویتشان توسط خانوادههایشان بیان کنند و در مورد اینکه چگونه خانوادهها منبع قابل اعتمادی برای شناسایی هویت آنها نیستند، صحبت کردند.
جنجال بر سر هویت نیکا اکنون بسیاری از معترضان الجیبیتیکیو+ را وادار کرد تا آخرین وصیّت نامه خود را در رسانههای اجتماعی منتشر کنند و بیان کنند که آنها دگرجنس گرا نیستند و در صورت مرگ آنها نباید به ادعاهای خانوادههایشان گوش فرا داد.
متاسفانه اینجاست که به وضوح میبینیم ما، جامعه رنگین کمانی ایران حتی در مرگ هم، در نبردی دائمی برای دیده شدن هستیم.
خانواده ما در ایران باید همان درک را داشته باشند که آن روز من در میدان ترافالگار داشتم.
ما کمتر دیده میشویم، مگر اینکه محکم بایستیم، با زره رنگین کمان خودمان.
ما بدون اینکه خودمان را نشان بدهیم، هیچ شانسی برای برآورده شدن خواستههایمان توسط هیچ دولت جدیدی نداریم.
این ترس است که ما را از هم دور نگه میدارد و به رژیم این فرصت را میدهد که را قتل عام کند تا خود واقعی مان را پاک کند.
پیام ما واضح است: دموکراسی بدون آزادی برای همه اعضای جامعه ال جی بی تی کیو+ وجود ندارد.»
لازم به ذکر است که ایران یکی از هفت کشوری است که رابطه رضایتمند بین دو همجنس در آن با مجازات اعدام مواجه است و آنهایی که درگیر روابط «غیر متعارف» یا بیان جنسیتی متفاوت هستند، اگر دستگیر شوند باید در انتظار مجازات شلاق، ضرب و شتم و سایر اشکال شکنجه و زندان را داشته باشند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.