حضور زنان ترنس در مسابقات ورزشی زنان
از آنجایی که روز به روز مشاهدهپذیری خانواده رنگینکمانی در جوامع مختلف بیشتر میشود مسائل تازهای هم سر بر میآورند که نیاز به بررسی و قانونی شدن دارند. یکی از آنها که توجه بسیاری از مردم، اهالی ورزش و قانونگذاران این حوزه را به خود جلب کرده حضور افراد ترنس در میادین ورزشی است. برخی مسابقه دادن زنان ترنسی که تطبیق جنسیت دادهاند یا هورمون مصرف میکنند را با سایر زنان و دختران به دلیل آنکه توده ی عضلانی، استخوان بندی درشتتر و احتمالاً هورمون تستسترون بیشتری دارند که میتواند به بهبود عملکرد جسمانیشان کمک کند، عادلانه نمیدانند.
این موضوع چالشبرانگیز که به تازگی در مورد آن به گفتگو مینشینند و حتی بوریس جانسون نخست وزیر انگلستان نیز اظهار نظر کرده که به گمانش زنان ترنس نباید با زنان دیگر مسابقه بدهند، موافقان و مخالفانی دارد که هریک نظرات و دلایل علمی، عقلانی و اخلاقی خودشان و همچنین راهکارهای احتمالی برای رسیدن به اتفاق نظری عمومی را ارائه می دهند.
در این مطلب به جزئیات استدلالات موجود نخواهیم پرداخت چرا که هدف اصلی روشنگری در باب عنوان خبری است که به تازگی منتشر شده است:«اکثر آمریکاییها مخالف شرکت ورزشکاران ترنس زن در مسابقات ورزشی هستند».
پرسش ما این است: آیا اساساً عموم مردم میتوانند راجع به چنین موضوعاتی موضعی اتخاذ کنند وقتی که به نظر میرسد بسیاری از آنها حتی شاید هنوز نمیدانند ترنس یعنی چه؟ یا وقتی که دانشمندان و صاحبنظران و حقوقدانان و ورزشکاران و سیاستمداران و فعالین حقوق اقلیتهای جنسی و جنستی و فمینیستها خودشان هنوز به تمامی ابعاد ماجرا اشراف ندارند و در مراحل ابتدایی بررسی موضوع هستند، آیا میشود براساس نتیجه یک نظرسنجی دانشگاه واشنگتن پست مریلند حکم کرد نظر همه مردمان ساکن در آمریکا این است؟
هدف از رسانهای کردن چنین خبرهایی چیست؟
و آیا نظر اکثریت مردم به معنای قانونی شدن آن در آینده است؟
پاسخ ما این است: خیر.
اگر با دموکراسی آمریکایی یعنی با ساختار سیاسی فرهنگی و نحوه ی قانونگذاری آنجا آشنا نباشیم شاید فکر کنیم در اینجا با نوعی ترنسستیزی مواجه هستیم. اما اگر به تصمیمهای گرفته شده آنها در گذشته نگاه کنیم، مثلاً به روند قانونی شدن جنسیت ایکس در پاسپورتهای آمریکایی، متوجه میشویم که به منظور اتخاذ بهترین تصمیم در چنین موضوعاتی که حساسیت برانگیز و همچنین میان رشتهای هستند اولاً از مدتها قبل مسئله را به افکار عمومی میکشانند، ثانیاً نه تنها از عموم مردم نظرشان را میپرسند بلکه از دانشمندان، متخصصان حوزههای گوناگون و همچنین از خود اعضای جامعه الجیبیتیکیو+ نیز رویکردها، استدلالات، تجربیات و ترجیحاتشان را جویا میشوند.
بنابراین باید توجه داشت که در این موضوع خاص، که به نظر میرسد راه حل سادهای هم نداشته باشد چرا که گویی با هر نوع تصمیمی بالاخره شاهد درصدی از ناعدالتی خواهیم بود، هم موافقان آن و هم مخالفان آن
به دنبال عدالت اجتماعی بیشتر و رعایت حداکثری حقوقبشر هستند و تلاش دارند از طریق گفتگو به اجماع برسند و ستیزی هم در کار نیست.
آبان ثابتی
خرداد ۱۴۰۱
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.