گزارش سالانه دیده‌بان حقوق بشر: رفتار حکومت ایران با اقلیتهای جنسی
سازمان دیده‌بان حقوق بشر گزارش جهان سال ۲۰۱۸ خود را که به تفکیک کشور هر سال انتشار می‌یابد در ۱۸ ژانویه منتشر کرد.
ایران، از جمله کشورهایی است که کارنامه نامطلوب و نگران‌کننده‌ای از سرکوب و نقض حقوق بشر در سال ۲۰۱۷ از خود به جا گذاشته است.
در این گزارش که نقض حقوق بشر توسط حکومت ایران در حوزه‌های مختلف ذکر شده است، رفتار حکومت با اقلیتهای جنسی به عنوان یکی از گروه‌های اقلیت بیان شده است* که در زیر شرحی بر آن می‌خوانید.
چه مواردی بیان شده است؟
مجازات شلاق و اعدام برای رابطه همجنسگرایانه، موارد بازداشت به اتهام تبلیغ همجنسگرایی در فضای مجازی (تلگرام)، و عدم وجود هرگونه قانون حمایتی و منع تبعیض برای افراد ترنسجندر از جمله مواردی است که به آن اشاره شده است.
این گزارش همچنین به مواجهه هیئت ایران در ماه مارس ۲۰۱۷ با پرسش‌های کمیته حقوق افراد دارای معلولیت سازمان ملل درباره رفتار حکومت ایران با اقلیتهای جنسی** اشاره کرده است که با حضور نماینده “شش رنگ” انجام شد و طی آن با توجه به درمان‌های اجباری از جمله الکتروشوک‌تراپی، مقامات ایران استفاده از هرگونه درمان‌های اصلاحی اجباری و الکتروشوک‌تراپی برای همجنسگرایان را تکذیب کردند.
سایر رویدادها: چه مواردی می‌توانست بیان شود؟
همانطور که در این گزارش آمده است، قانون حمایتی از ترنس‌ها در ایران وجود ندارد. بر اثر این عدم حمایت قانونی در بستر جامعه ترنس‌ستیز ایران، در سالی که گذشت، لااقل یک مورد قتل فرزند ترنس توسط پدر توسط اعضای جامعه ترنس آشکار شد.
هر چند این گزارش مجازات اعدام برای رابطه جنسی همجنسگرایانه را به عنوان یکی از موارد نقض حقوق بشر برمی‌شمرد، از ذکر اجرای موارد غیرشفاف اعدام به اتهام لواط و لواط به عنف باز می‌ماند.
متاسفانه بخاطر عدم شفافیت قوه قضاییه و اطلاق عنوان تجاوز (به همجنس) بدون اثبات عمل تجاوز، امکان اطلاع از اینکه رابطه رضاتمندانه برقرار شده و یا تجاوزی رخ داده از ما گرفته می‌شود و لذا امکان دسترسی به آمار موارد نقض حقوق بشر با توجه به گرایش جنسی را محدود کرده است.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی که در سال ۲۰۱۰ با عنوان «ایران: تبعیض و خشونت علیه اقلیتهای جنسی» منتشر کرد، نوشت به دلیل آنکه جلسات دادگاهی اتهامات منافی عفت در ایران غیرعلنی برگزار می‌شود، دانستن اینکه چه تعدادی از این متهمان خود اقلیت جنسی هستند و یا چه تعداد از پرونده‌های اتهام لواط یا لواط به عنف در اصل مربوط به رابطه جنسی همجنسگرایانه رضایتمندانه بوده است، بسیار دشوار می‌شود و این احتمال قطعا وجود دارد که برخی افراد بخاطر رابطه جنسی رضایتمندانه با همجنس، تحت عنوان “تجاوز” به اعدام محکوم شوند.
یکی از موارد بی‌شرمانه چنین اعدامی که در سال ۲۰۱۷ رخ داد، مورد اعدام علیرضا تاجیکی بود. وی به اتهام لواط به عنف در نوجوانی، به اعدام محکوم شد.
متن درخواست اعاده دادرسی نشان می‌داد که وی با سابقه داشتن پرونده‌ای که موضوع آن ارتکاب عمل تفخیذ بر روی وی بوده، این بار تحت ارعاب و شکنجه برای اقرار به لواط به عنف قرار گرفته بوده و علیرغم اقرار عدم آگاهی او از معنی لواط و مجازات آن، بر این مبنا به اعدام محکوم شد.
این پنهان‌کاری‌های سران ایران برای پایمال کردن حقوق بشر همجنسگرایان در آسایش خاطر، به موارد اتهام لواط ختم نمی‌شود.
ادعای مجلس شورای اسلامی در حذف موفق موضوع دفاع از حقوق همجنسگرایان از دستور کار کمیته دمکراسی و حقوق بشر اتحادیه بین‌المجالس -خبری که جز از خبرگزاری مجلس از منبع دیگری تایید نشد- ادعایی بود که نشان داد جمهوری اسلامی تا چه حد برای ادامه نقض حقوق همجنسگرایان در سطح داخلی و بین‌المللی مصمم است.
بازداشت دسته‌جمعی حدود سی مرد در یک مهمانی خصوصی در اصفهان در ابتدای امسال که توسط نهاد بین‌المللی ایلگا نیز بازتاب یافت، یکی از مواردی است که تعدی به حریم خصوصی افراد به ظن همجنسگرایی را در ایران در سال ۲۰۱۷ به نمایش گذاشت. خانواده‌ها نقل کردند که اتهام فرزندانشان «همجنسبازی» عنوان شده است.
متاسفانه به دلیل عدم گردش آزاد اطلاعات، پنهان کردن حقیقت و عدم شفافیت حکومت ایران و عدم پوشش رسانه‌ای مسائل اقلیتهای جنسی در ایران به آن میزان که باید، چنین رویدادهایی راه خود را به سطوح بالاتر بازتاب نقض حقوق بشر توسط حکومت ایران، باز نمی‌کند.
با در نظر گرفتن آنکه این گزارش دیده‌بان حقوق بشر، فشرده‌ای از وقایع حقوق بشری ایران در سال ۲۰۱۷ است، به نظر می‌رسد سازمان دیده‌بان حقوق بشر در بازتاب مسائل همجنسگرایان و سایر اقلیتهای جنسی ایران می‌تواند با ارجاع به تشکل های فعال در این حوزه، و با استفاده از ارتباطات و اطلاعات آنها، فعالانه‌تر و دقیق‌تر عمل کند.
گزارش کامل وقایع ایران در سال ۲۰۱۷ به زبان فارسی را اینجا بخوانید.
گزارش کامل وقایع ایران در سال ۲۰۱۷ به زبان انگلیسی را اینجا بخوانید.
—-
* موارد مربوط به حقوق بشر اقلیتهای جنسی تنها در متن گزارش اصلی قابل مشاهده و مطالعه است. متاسفانه در متن خبر دیده‌یان حقوق بشر به فارسی که عناوین مختلف گزارش را خلاصه کرده است، نامی از اقلیتهای جنسی به میان نیامده است. این موضوع خود تا حدی مانع از آگاهی عموم مردم از مسائل اقلیتهای جنسی به عنوان یکی از موارد نقض حقوق بشر می‌شود که واقعیت دارد و باید به آن پرداخت.
** در این گزارش نام گروه‌های اقلیت جنسی به اشتباه همجنسگرایان، دوجنسیتی‌ها و تراجنسیتی‌ها ذکر شده است. در این نامگزاری مشخص نیست دوجنسیتی اشاره به چه گروهی دارد. لفظ «دوجنسیتی» نماینده هیچ یک از گروه‌های اصلی اقلیت جنسی که در عبارت ال‌جی‌بی‌تی‌آی (LGBTI) آمده نیست. متاسفانه کلمه دوجنسیتی در زبان فارسی به اشتباه در معناهای مختلفی از ترنس گرفته تا اینترسکس، در جاهای مختلف به کار رفته است. ال جی بی تی آی (LGBTI) مخفف نام گروه‌های زنان همجنسگرا (لزبین)، مردان همجنسگرا (گی)، دوجنسگرایان، ترنسجندرها (فراجنسیتی‌ها) و اینترسکس‌ها (بیناجنسی‌ها یا میان‌جنسی‌ها) می‌باشد. در گزارش جهان مربوط به سال ۲۰۱۶ این سازمان عبارت «زنان و مردان همجنسگرا، دوجنسگرا، دگرجنسیتی و دو جنسه» به کار رفته بود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.