شش رنگی‌هادر پراید استانبول: همجنسگرایان و ترنسجندرها همه جا هستند، به حضورما عادت کنید

شش رنگ: پنل سخنرانی «نه به تغییر جنسیت اجباری»، پنجشنبه ۵ تیر ۱۳۹۲(۲۶ ژوئن ۲۰۱۴)  از سوی شبکه شش رنگ و با حضور شمار زیادی از همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی و ترک و همچنین تعدادی از اعضای شش رنگ در استانبول برگزار شد.

در این برنامه شادی امین، هماهنگ کننده شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایرانی (شش رنگ)، رها بحرینی فعال حقوق بشر و روما از همکاران لامبدا به زبان‌های فارسی، انگلیسی و ترکی سخنرانی کردند و از بخش انگلیسی  تحقیق مشترک شش رنگ و عدالت برای ایران با عنوان «شکنجه به نام درمان: عمل‌هاى تغییر جنیست اجبارى و آزار و اذیت پزشکى همجنسگرایان و ترنسجندرها در ایران» رونمایی شد.

همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی در ادامه برنامه های پراید(جشن افتخار همجنسگرایان) استانبول در راهپیمایی همجنسگرایان و ترنس جندرها در روز یکشنبه هشتم تیر ماه (۲۹ ژوئن) شرکت خواهند کرد و در صف مستقل خود، خواست‌ها و شعارهایشان را مطرح خواهند کرد.این راهپیمایی ساعت ۵ عصر روز یکشنبه از میدان تقسیم شروع خواهد شد.

شادی امین، هماهنگ کننده شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایرانی (۶رنگ) در این پنل با اشاره به اینکه صدای ما امروز، از استانبول نزدیک‌تر از همیشه به گوش می‌رسد، گفت: «ما همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی با  حضور در پراید استانبول به عنوان نزدیک‌ترین پراید به کشور ایران، می‌خواهیم بگوییم ما نزدیکیم. ما در کشور خودمان حضور داریم،در خارج از کشورمان هم حضور داریم و بیشتر از این باید به حضور ما عادت کنند.»

او اضافه کرد: «ما اینجا هستیم، تا بگوییم این وضعیتی که بر زندگی همجنسگرایان و ترنسجندرها در ایران حاکم است، نمی‌تواند به این شکل ادامه پیدا کند.»

شادی امین با بیان اینکه در سال‌های قبل اولین سخنرانی‌ های که طی آن ایرانی‌ها به طور علنی درباره همجنسگرایی حرف بزنند از از  برلین و واشنگتن شروع شد، افزود: «امروز نه تنها  صدای همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی از استانبول به گوش می رسد  بلکه در داخل ایران هم این حرف ها با شدت  و حدت از طریق اینترنت بیان می شود و ما در قلب جامعه ایران حضور داریم »

هماهنگ کننده شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایرانی با تاکید بر تاثیر حضور قدرتمند همجنسگراها و ترنس جندرها و جنبش قوی که در تمام جهان به چشم می خورد، ادامه داد: «پراید استانبول از سال ۲۰۰۳ که با ۳۰ نفر شروع کرد، در سال ۲۰۱۳ تبدیل به بیش از صدها هزار نفر شد. این رشد را شما در جاهای دیگر هم می‌بینید و در واقع ادم‌ها یاد می‌گیرند که هویت خودشان را بیان کنند و تن به سرکوب هویت جنسیتی شان ندهند.»

شادی امین ادامه داد: «کسانی که به دلیل فشار و سرکوب  مجبور به خروج از از کشور شدند و و آنهایی که همچنان در داخل کشور  تلاش می کنند، همچنان در همبستگی با هم فعالیت می کنند و این تلاش یکپارچه و متحد مساله ای است که باید روی آن سرمایه گذاری کرد.»

این پنل با همکاری و در همبستگی با نیروهای برگزار کننده ترک از جمله تشکل کائوس و همچنین لامبدای استانبول تدارک دیده شده بود و در ساختمان مرکز فرهنگی جزایر،محل پنل‌های پراید استانبول برگزار شد.

حضور شش رنگی‌ها که تیشرت‌هایی با شعارهایی همچون «طرحی نو براندازیم» و «فلک را سخت بشکافیم» برتن داشتند با استقبال فعالان و رسانه‌های ترک روبرو شد. بسیاری از روزنامه‌ها، خبرگزاری‌ها و تلوزیون‌های ترکیه برای پوشش خبری مراسم در سالن حضور داشتند و خلاصه‌ای از این گزارش در اختیار آنان قرار گرفت.  فعالان ال جی بی تی از کشورهای ترکیه، پرتغال و إیتالیا از دیگر شرکت‌کنندگان در این پنل بودند.

این پنل بخشی از برنامه‌های جشن پراید(جشن افتخارهمجنسگرایان و ترنسجندرها و مبارزه با هموفوبیا و ترنس فوبیا) است که طی روزهای  ۲۳ تا ۲۹ ژوئن در استانبول برگزار می‌شود.

 رها بحرینی: اجبار ترنسجندرهای ایرانی به عمل تغییر جنسیت برای دسترسی به حقوق شخصی  

رها بحرینی، پژوهشگر عدالت برای ایران نیز  در این پنل طی سخنانی در رابطه با قوانین ناظر به وضعیت ترنسجندرها و عمل جراحی تغییر جنسیت در ایران، گفت: « بسیاری از عمل‌های تغییر جنسیت با استانداردهای حقوق بین‌الملل درباره رضایت آگاهانه و مختارانه کیلومترها فاصله دارد. ز طرفی، نظام حقوقی است که ابراز گرایش جنسی همجنسگرایان و هویتهای فراجنسیتی را جرم می شمارد و  انتخاب میان پذیرش عقیم سازی و عمل های تغییر جنسیت از یک سو و یا مورد خشونت و تبعیض قرار گرفتن از سوی دیگر را پیش پای همجنسگرایان و ترنسجندرها می گذارد. از طرف دیگر نگرانی های جدی درباره اینکه جراحان تغییر جنسیت خطرات واقعی و عواقب عملها را با بیماران خود در میان نمی گذارند، وجود دارد. تمامی این عوامل باعث می شود حق رضایت آگاهانه و مختارانه که یک اصل جاافتاده بین المللی است در عمل های تغییر جنسیت در ایران به شکل جدی مورد نقض قرار گیرد. »

به گفته او: «در ایران جامعه ای است که  جنسیت مبنای حقوق است یعنی نه تنها جنسیت، حقوق افراد را در قوانین جزایی و خانوادگی تعیین می‌کند بلکه نوع لباس و یا رشته درس دانشگاهی یا جای آنان را در اتوبوس و قطار، یا مسافت مسافرت، یا حتی اینکه از کدام در می‌توانند وارد دفاتر دولتی و فرودگاه‌ها شوند را معین می‌کند.  این نظم جنسیتی بهانه ای به دست پلیس، بسیج و سایر نیروهای امنیتی می دهد که دائما افراد لزبین، گی و ترنس را تنها به دلیل پوشش و ظاهری که شائبه همجنسگرا بودن را ایجاد می کند، دستگیر کنند یا مورد آزار و اذیت قرار دهند. این دست خانواده ها و مردم را هم برای اعمال خشونت به این افراد باز می گذارد. ”

او در توضیح روند عمل‌های جراحی  تغییرجنسیت بی‌رویه گفت که دکتر میر جلالی یکی از جراحان در تهران در مصاحبه‌ای با روزنامه گاردین گفته است در بین سال‌های ۱۹۹۳ و ۲۰۰۵، دست‎کم ۳۲۰ جراحی تغییر عمل جنسی انجام داده است، در حالی که  او در یک کشور غربی در همان مدت زمانی بیش از ۴۰ جراحی نمی‌تواند انجام دهد.

 رونمایی از گزارش انگلیسی درباره تغییر جنسیت اجباری در ایران

عمل‌های تغییر جنسیت و نقض حقوق همجنسگرایان و ترنسجندرها در در ایران موضوع گزارش ١٠٠ صفحه‌ایى  است پس از دو سال و نیم کار پژوهشی و میدانی و مصاحبه با ۸۸ ترنسجندر، ترنسکسوال و همجنسگرا منتشر شده است.

مصاحبه‌شوندگان این تحقیق شهادت داده‌اند که در ایران تحت فشار بوده‌اند که با شوک‌ درمانی، قرص‌ درمانی، هورمون درمانی و عمل‌های تغییر جنسیت  تحت فشار بوده‌اند که گرایش جنسی و یا جنسیت شان را  تغییر دهند.

این تحقیق از ترکیه و طی مصاحبه با همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی پناهنده در این کشور آغاز شد و از همین رونمایی از بخش  انگلیسی این گزارش  نیز پنل «نه به تغییر جنسیت اجباری» در استانبول و در جمع شماری از همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی، فعالان حقوق همجنسگرایان و ترنسجندرهای ترکیه و رسانه‌های این کشور برگزار شد.

سهیل یکی از مصاحبه‌شوندگان این تحقیق، وضعیت خود و بسیاری از ترنسجندرهای دیگر را این‌گونه توضیح داده است: «ما همه‌اش در حال پنهان کردن بدن‌مان هستیم. خب خیلی‌ها نمی‌دانند، خانواده‌ام نمی‌داند من هنوز عمل آخرم را انجام نداده‌ام، حتی خانواده نزدیکم، دایی هایم نمی دانند، خاله‌هایم نمی دانند. نکند فلانی بفهمد، نکند فلانی بفهمد من چه بوده‌ام، نکند بفهمد من چی هستم، من دارم با ظاهر کاملا مردانه می‌روم. نکند فلان جا لو بروم. همه‌اش در حال پنهان کردن. پنهان کردن از این، پنهان کردن از آن. از فکر مردنت هم باید استرس داشته باشی. اگر بمیرم چه می‌شود؟ من را کجا می‌خواهند بشویند. حالا حالم خوب است، بدنم را می‌پوشانم کسی لخت من را نمی‌بیند، موقعی که مرُدم چطور؟ خب من را می‌برند تو مرده شور خانه بشویند، من را تو زن‌ها می‌شویند؟ تو مردها می‌شویند؟ فکر کن جنازه من را برده‌اند تو قبرستان، همه می‌خواهند گریه کنند بعد بفهمند این قضیه چیست همه تف می‌اندازند رو جنازه من. همه این کار را هم می‌کنند. شما می‌دانید که این کار را می‌کنند.»

حضور همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی در پراید استانبول

همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی در ادامه برنامه های پراید(جشن افتخار همجنسگرایان) استانبول در راهپیمایی همجنسگرایان و ترنس جندرها در روز یکشنبه هشتم تیر ماه (۲۹ ژوئن) شرکت خواهند کرد و در صف مستقل خود، خواست‌ها و شعارهایشان را مطرح خواهند کرد.این راهپیمایی ساعت ۵ عصر روز یکشنبه از میدان تقسیم شروع خواهد شد.

شش رنگ از همه پناهندگان مقیم ترکیه و از همه کسانی که معتقدند ایجاد هر گونه تغییر دمکراتیک در ایران، در گرو به رسمیت شناختن حقوق به حاشیه رانده شدگان و سرکوب شدگان است، دعوت می کند تا  با حضور در پراید روز یکشنبه ما را در رسانیدن صدای حق‌خواهی خیل عظیم کسانی که به دلیل وجود تابوهای اجتماعی تا کنون صدایشان شنیده نشده است، یاری رسانند. همچنین از مطبوعات و رسانه های ایرانی نیز میخواهد که با پوشش خبری این برنامه، که “نزدیک ترین جشن پراید به ایران” است، در طرح خواسته های این جامعه، مشارکت کنند.

ترکیه اولین کشور با جمعیت غالب مسلمان است که جشن پراید همجنسگرایان از سال ۲۰۰۳ در آن برگزار می شود. در حالی که اولین جشن پراید در این کشور با حضور ۳۰ نفر برپا شد، در سال ۲۰۱۳ نزدیک به یکصد هزار نفر در این مراسم حضور داشتند و می توان از آن به عنوان بزرگترین مراسم اینچنینی در منطقه یاد کرد. از همین رو شرکت همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی در جشن افتخار همجنسگرایان در ترکیه به عنوان کشوری مسلمان با نزدیکی‌های فرهنگی و جغرافیایی به ایران اهمیت بسیار دارد.

از سوی دیگر شمار زیادی از همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی که برای فرار از سرکوب و تحقیر دولتی به ترکیه پناهنده شده‌اند و همچنین آمد و رفت ایرانیان به ترکیه بر تاثیرپذیری متقابل فرهنگی دو کشور می‌افزاید.

شش رنگ از همه پناهندگان مقیم ترکیه و از همه کسانی که معتقدند ایجاد هر گونه تغییر دمکراتیک در ایران، در گرو به رسمیت شناختن حقوق به حاشیه رانده شدگان و سرکوب شدگان است، دعوت می کند تا  با حضور در پراید روز یکشنبه ما را در رسانیدن صدای حق‌خواهی خیل عظیم کسانی که به دلیل وجود تابوهای اجتماعی تا کنون صدایشان شنیده نشده است، یاری رسانند. همچنین از مطبوعات و رسانه های ایرانی نیز میخواهد که با پوشش خبری این برنامه، که “نزدیک ترین جشن پراید به ایران” است، در طرح خواسته های این جامعه، مشارکت کنند.