آزار جنسی فاجعه‌ای بدون مرز

با توجه به گسترش جامعه ال‌جی‌بی‌تی و برقراری ارتباط افراد این جامعه با یکدیگر چه به شکل حضوری و یا به شکل آنلاین، ضروری و مهم است که در مورد مسئله آزار و خشونت جنسی، تجاوز و بحث رضایت آگاهی رسانی بیش‌تری صورت گیرد.از شما دعوت می‌کنیم این نکات را بخوانید، اگر نکته‌ای به نظرتان باید اضافه شود برای ما بنویسید.

 

  • آزار جنسی  هر کلام، عمل و رفتاری است که بدون رضایت فرد دیگر و با سمت و سوی جنسی با وی صورت گیرد.
  • آزار جنسی و تجاوز جنسی، ربطی به شهوت فرد ندارد بلکه روشی برای اعمال قدرت و غالبا برا تحقیر و شکستن فرد مورد تجاوز به کار می رود.
  • آزار جنسی و خشونت جنسی امری مربوط به افراد و اعضای یک جامعه خاص نیست.
  • آزار جنسی منطقه جغرافیایی ندارد و ایران و آمریکا و اوگانداو … همه با این معضل و صدمات ناشی از آن روبرو هستند.
  • آزار جنسی معمولا در یک مناسبات قدرت ناعادلانه شکل گرفته و ادامه می یابد.
  • آزار جنسی دارای ابعاد گوناگون هم از لحاظ شدت آزارگری و هم به لحاظ آسیب به قربانی نیز هست، به همین دلیل بایستی در هر مورد از روایت گری به طور مشخص، بین آزار جنسی کلامی ، آزار جنسی از طریق لمس بدن دیگری، آزارجنسی در رفتار تحقیرآمیز و همچنین خشونت جنسی و یا تجاوز جنسی تفکیک قائل شد.
  • این امر ربطی به میزان آسیب به فرد آزاردیده ندارد و فرد بسته به شرایط خود، میزان برخورداری از حمایت و حتی زمان مورد آسیب قرارگرفتن و موقعیتش، می‌تواند با شدت و حدت متفاوت صدمه ببیند.
  • پیگیری یک پرونده آسیب جنسی، نیازمند دانش کافی و تجربه در این زمینه است. هر خطایی در طی این روند می تواند صدمات جدی به طرفین و همچنین به دیگر افراد مرتبط با ماجرا وارد کند.
  • با آزارگر جنسی و یا قربانیان آن نمی توان با فحاشی و توهین روبرو شد. اصل مقابله با آزارگری، پرهیز از آزار کلامی در گفتگوهای مربوط به آزار جنسی نیز هست. 
  • در بازگویی روایت آزار جنسی، حفظ امانت بسیار مهم است و هرگونه کاهش یا افزایشی بر روایت، جز حذف اطلاعات شخصی غیر ضرور و به دلایل امنیتی،  با هر هدفی باعث بی‌اعتمادی و ناباوری جامعه و به زیان فرد آسیب دیده است.
  • حمایت از فرد آزار دیده، پایان ماجرا نیست، قدم بعدی تحقیق و بررسی روایت از جهات گوناگون است و گام بعدی در صورت محرز شدن آزار، تلاش برای امنیت فرد آزار دیده و پاسخگو کردن آزارگر است. 
  • این پاسخگویی یا مجازات، بسته به میزان جرم، و عکس العمل فرد آزارگر، قطعا متفاوت است و بایستی فضای سازنده برای کسانی که ابراز پشیمانی کرده و برای ترمیم خسارت حرکت می کنند، ایجاد کرد.
  • نام‌ بردن از فرد آزارگر نیز بایستی با پیروی از اصل ایجاد امکان تداوم زندگی اجتماعی متهم و بازگشت او به یک روند سالم صورت گیرد. یعنی در مراحل اولیه و قبل از موضعگیری فرد آزارگر، بایستی با علنی کردن نام به جز مواردی که خطر جدی و فوری بقیه جامعه را تهدید می کند، با احتیاط رفتار کرد.
  • مقابله با آزار جنسی، نباید تنها به مواقعی که روایتی را می شنویم محدود شود، مقابله با آزار جنسی یعنی آگاهی دادن حول این موضوع در هر جمعی که هستیم و ایجاد حساسیت نسبت به روند و پترن های آزارگری است.
  • مقابله با آزارگری همیشه با اتکا به انسانیت اطرافیانمان ممکن نیست، بلکه بایستی قواعد بازدارنده و تنبیهی را نیز در مجموعه فعالیت‌مان اجرا کنیم. بایستی آیین نامه‌های جدی مقابله با آزار جنسی را تدوین و اجرا کنیم.
  • نمی‌توان برای برابری جنسیتی و حقوق بشر گروه‌های اجتماعی مبارزه کرد ولی به آزار جنسی در میان گروه‌های خودی بی‌تفاوت بود. 
  • امر مبارزه با آزار جنسی، امری هر روزه و در همه جاست. سیاست عدم تحمل هرگونه آزار(تحمل صفر در مقابل خشونت) بایستی سیاست هر گروه مدعی حقوق بشری باشد.
  • تمام این نکات می تواند در موردهای مشخص دستخوش تغییر شود. به همین دلیل هر بار با یک روایت آزار روبرو می شویم، بایستی به دقت آن را بررسی کرده و قدم های جدی و متناسب را برداریم. 

 

یک اصل اما همیشه ثابت است: دفاع از قربانی آزار جنسی، راستی آزمایی روایت و یافتن حقیقت، مقابله با آزارگر و جلوگیری از تکرار آن.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *