تجربه‌ی خشونت جامعه‌ی ترنسجندرهای ایران


اخیرا مسیح علینژاد در برنامه‌ی تبلت که همه هفته از صدای آمریکا پخش می‌شود، درباره‌ی ترنسجندرهای ایرانی برنامه‌ای تهیه کرده‌است. او در این برنامه به سه مشکل عمده که افراد ترنس در ایران با آن روبه‌رو هستند اشاره می‌کند.
نخست آزارهای کلامی در خیابان، با گفتن “تو دختری یا پسری؟”، “دوجنسه‌ای” و…. کلماتی که عموم ترنسجندرها در ایران شاید حتی یک بار تجربه کرده‌اند. اما تمامی این رفتارها نشات گرفته از یک چیز است. دوتایی جنسیت که به شکل روزمره توسط جمهوری اسلامی و فرهنگ مردسالار بازتولید می‌شود. باور به این تصور که تنها یک نوع مردانگی و زنانگی موجه وجود دارد. مردان و زنان در چنین جوامعی محدود به کلیشه‌های زنانگی و مردانی عصر مدرن هستند. از دیگرسو، حجاب اجباری نقش بسازیی در تشدید این دو قطبی دارد و ترنسجندرهای زن و مرد به اجبار باید تن به قوانین موجود دهند. ترنسجندرهایی که به هر دلیلی مدارک شناسیی آنان با جنسیت دلخواهشان تطبیق نیافته است همواره باید در هراس از نیروی انتظامی نیز باشند، زیرا که ممکن است به دگرجنسپوشی نیز متهم گردند.
مشکل دوم، ابژه انگاری جنسی است. برخی گمان می‌کنند که پیشنهاد رابطه‌ی جنسی به ترنسجندرها و خصوصا ترنس‌زن‌ها در هر محیط و هر شرایطی حق طبیعی آنان است. زیرا که حتی در صورت شنیدن پاسخ منفی دست به خشونت کلامی و یا حتی جسمی می‌زنند. افرادی که به هیچ‌وجه به خود اجازه نمی‌دهند به یک فرد سیسجندر اینگونه پیشنهاد دهند اما در مواجه با ترنسجندرها هر نوع رفتاری را مجاز می‌پندارند.


و درنهایت خشونت و یا بی‌توجهی دستگاه‌های دولتی و نیروهای انتظامی. زمانی که ترنسجندرها یه دلیل خشونت و آزارهایی که متحمل می‌شوند، به پلیس پناه می‌برند اما به‌جای برقراری قانون و برخورد با افراد متخلف به آنان بی‌توجهی شده و مورد تمسخر قرار می‌گیرند. فیلم‌هایی که اخیرا در شبکه‌های اجتماعی نیز دست به دست می‌شدند. زمانی که افراد خشونت‌دیده پلیس را مامن امنی برای مشکل خود نمی‌یباند و به‌ناچار باید از خشونت این ارگان نیز فیلمبرداری کنند.

به احتمال زیاد همه‌ی ما از دست مهربان بهزیستی که در پی کمک به ترنس‌هاست شنیده‌ایم اما در همین برنامه فیلمی توسط یک ترنس‌زن تهیه شده است که بی‌توجهی بهزیستی به مشکلات او را عیان می‌کند. کارمند بهزیستی بارها به او می‌گوید:«برو هروقت ترنس شدی بیا». در پایان پی می‌بریم که منظورش آن است که هرزمان که عمل تطبیق جنسیت را انجام دادی آن وقت به بهزیستی مراجعه کن! پس ادعای حمایت از ترنس‌ها و دادن وام به آنان که در مجامع بین‌المللی همواره به آن تاکید و افتخار می‌کنند دیگر چیست؟ حمایت در این ارگان بدین شکل انجام می‌شود؟
اگر شما نیز به هر یک از اشکال فوق چنین خشونت‌هایی را تجربه کرده‌اید با هشتگ #خشونت_علیه_ترنسها #تو_هم_بگو تجربه‌ی خود را با ما و دیگران شریک شوید.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *