شرط چادر برای ورود زنان به بیمارستان، نقض میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است
اخیرا خبرگزاری‌های داخلی از ممنوعیت ورود زنان بدون چادر یا با آرایش به برخی درمانگاه‌ها و بیمارستان‌ها نوشتند. روزنامه شرق در اینباره نوشت: «به گفته یک مقام مسئول در وزارت بهداشت، مجبور کردن بیماران به پوشیدن چادر قانونی نیست… قانون فقط مصوبه مجلس است.»
لازم به ذکر است ممانعت از ورود زنانی که چادر به سر ندارند یا زنانی که آرایش یا پوشش خاصی بدون حجاب کامل اسلامی دارند، به مراکز بهداشتی-درمانی و بیمارستان‌ها، نقض ماده ۱۲ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ICESCR) است.
مطابق با این ماده دولت‌ها موظف‌اند دسترسی تمام افراد به بالاترین سطح ممکن سلامت جسمی و روانی را فراهم کنند. همچنین دولت‌ها موظف‌اند شرایطی را فراهم کنند که تمام خدمات درمانی و رسیدگی پزشکی در زمان وقوع بیماری تضمین شود.
اعمال چنین محدودیت‌هایی حقوق افراد اقلیت جنسی را نیز که بوسیله انتخاب پوشش و آرایش به بیان هویت جنسیتی دلخواه خود نزدیک‌تر می‌شوند، نقض می‌کند.
اما ممانعت از ورود زنان بدون چادر به مراکز درمانی، از جمله به دو مرکز بقیه الله و درمانگاه تخصصی کوثر که در روزنامه‌ها آمده، امر تازه‌ای نیست.
«۳۵ سال در حجاب» (عدالت برای ایران- ۱۳۹۲) نخستین گزارش حقوق بشری است که به روشنی نشان می‌دهد زنان در ایران بیشترین و فراگیرترین آزار و اذیت‌ها را بخاطر مقاومت در برابر حجاب اجباری تجربه کرده‌اند و طیف گسترده‌ای از حقوق بدیهی شهروندی‌شان تنها به دلیل تبعیت نکردن از قوانینی که آنها را مجبور به پوشاندن سر و بدن خود می‌کند، به شکلی سازمان‌یافته نقض شده است.
در این گزارش به وضعیت بیمارستان بقیه‌الله و نیز درمانگاه تخصصی کوثر و ممانعت از ورود و ارائه خدمات درمانی به زنان بدون چادر یا با آرایش پرداخته شده است:
«با اینکه فهرست مشخصی از بیمارستان‌هایی که چادر در آن اجباری است وجود ندارد، اما در تهران بیمارستان‌هایی همچون بقیه‌الله و نجمیه که وابسته به سپاه پاسداران هستند، با اجباری کردن چادر اجازه نمی‌دهند که بیماران و همراهان آن بدون چادر وارد بیمارستان شوند. در بیمارستان چمران که مخصوص نیروهای مسلح است نیز قبلاً چادر اجباری بود در سال‌های اخیر با وجود برداشته شدن این ممنوعیت، ماموران مستقر در جلوی بیمارستان به شیوۀ پوشش و آرایش زنان نظارت می‌کنند و زنانی که مانتوی آنها کوتاه باشد یا آرایش کرده باشند، اجازه ورود به بیمارستان را نمی‌دهند. این ممنوعیت در برخی بیمارستا‌ن‌های شهرهای دیگر همچون بیمارستان صدوقی شهر اصفهان نیز اعمال می‌شود.
مرضیه رسولی، خبرنگار ساکن تهران، که پدرش در زمستان ۱۳۹۲ در بیمارستان بقیه‌الله بستری شده، در صفحه فیس‌بوکش نوشت که بیمارستان بقیه‌الله زنان رو بدون چادر راه نمی‌دهد و اگر کسی چادر همراهش نباشد مامورانی که جلوی در بیمارستان مستقر هستند با گرو گرفتن کارت شناسایی، چادر مشکی به بیماران و همراهان‌شان می‌دهند. ورود با آرایش هم به بیمارستان ممنوع است و قبل از ورود دستمال مربوط می‌دهند و باید آرایش و لاک پاک شوند. بر اساس این گزارش در این زمینه فرقی بین بیمار و همراهانش وجود نداد و فقط در صورتی که بیمار “قادر به سرپا ماندن نباشد” می‌تواند بدون چادر داخل بیمارستان شود.
شروین رمضانی‌زاده که منزلش در خیابان شیخ بهایی، نزدیکی بیمارستان بقیه‌الله است نیز هنگامی که به عنوان یک بیمار به این بیمارستان مراجعه کرده، از ورود او بدون چادر ممانعت شده است. او در شبکه اجتماعی فیس‌بوک نوشته است که هنگامی که به خاطر بالا رفتن فشارش به صورت اورژانسی به بیمارستان مراجعه کرد، به او گفته شد که اول باید چادر به سر کرد. او می‌گوید با اینکه از درد بخیه‌هایم «دولا دولا راه می‌رفتم» از بیمارستان خارج شدم و خودم را به بیمارستان خاتم‌الانبیا رساندم.
در شماری از مراکز درمانی نیز به صورت علنی تابلویی را به دیوار نصب کرده‌اند که بر اساس آن به زنانی که چادر به سر نداشته باشند خدمات درمانی ارایه نمی‌شود. مجتمع درمانی کوثر واقع در شهرک شهید محلاتی در شمال تهران که وابسته به سپاه پاسداران است، یکی از این مراکز درمانی است.»
دریافت نسخه پی‌دی‌اف ۳۵ سال در حجاب:
نسخه کامل میثاق حقوق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی:
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.