روز جهانی دیده شدن ترنس‌ها
سی و یکم ماه مارس روز جهانی دیده شدن ترنس‌هاست.
این روز مناسبتی بین‌المللی است برای دیده شدن و شنیده شدن ترنس‌ها، به عنوان “انسان”هایی سرشار از امید و آرزو که موفقیت‌های بسیاری داشته‌اند و مانند دیگران از اجتماع سهم دارند.
چرا دیده شدن؟
“دیده شدن”، برای اینکه دیده شدن به یک قشر اجتماعی صدا و قدرت و امکان مطالبه می‌بخشد. اگر ترنس‌ها دیده نشوند، چطور مشکلات و خواسته‌هایشان را به دیگران بگویند؟
کسی که دیده نشود، به مسائلش توجهی نمی‌شود و لذا در تنظیم سیاست‌ها و قوانین، تدوین حقوق شهروندی، اختصاص امکانات و … فراموش می‌شود.
در ایران ماه هنوز باید از خشونت و تبعیض گسترده علیه ترنس‌ها صحبت کنیم. خشونت و قتل به نام آبرو، آزار جنسی در سطح اجتماع و در بیمارستان‌ها و دادگاه‌ها، بازماندن از دانشگاه و مدرسه و …. همه معضلاتی است که ترنس‌ها با آن درگیر هستند. با این حال، در ایران اغلب از دو زاویه به مسائل ترنس‌ها پرداخته می‌شود: اول بحث پزشکی عمل‌های جراحی، دوم ذیل عنوانِ آسیب‌رسانِ “آسیب‌های اجتماعی”. به نظر شما این نوع نگاه انسانی است؟ و آیا قادر است جامعه‌ای را که با این مقوله آشنا نیست (و لذا بر بی‌اطلاعی به ترس دچار است) آموزش دهد؟
Photo source: lasvegasweekly.com
روزی برای دیده شدن تفاوت‌های انسانی
روز ۳۱ مارس روزی است برای دیده شدن ترنس‌ها و تمام انسان‌هایی که در قفس محدودکننده دوگانه‌های جنسیتی نمی‌گنجند.
امروز و هر روز، روز ترنس‌هایی است که در شبکه‌های اجتماعی می‌نویسند و مطلب منتشر می‌کنند تا دیگران آن‌ها را ببینند و صدایشان را بشنوند و به خواسته‌هایشان گوش دهند. بیایید هر روز در خانه، محل کار و هر کجا که هستیم، طوری صحبت کنیم و عمل کنیم که فضا را برای آشکارسازی ترنس‌ها، رفت‌وآمد، ابراز عقیده، فعالیت و زندگی آنان امن‌تر و انسانی‌تر کرده باشیم.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.