ممنوعیت دفاعیه «وحشت‌ از هم‌جنس‌گرایان» در نیویورک: «گی پانیک» چیست و چرا باید ممنوع شود؟

از اوایل دهه شصت میلادی، وکلای مدافع قاتلین اقلیت‌های جنسی ایده ای را مطرح کردند که بر اساس آن ادعا می­کنند افرادی که متهم به قتل اقلیت‌های جنسی بوده‌اند، در موقعیت جنون آنی مرتکب این عمل شده‌اند که به دلیل مواجهه وحشت‌زده با گرایش جنسی یا هویت جنسیتی قربانی رخ داده است. این استراتژی قانونی، که با عنوان «گی‌پانیک» یا «وحشت از هم‌جنس‌گرایان» و «ترنس‌پانیک» یا  «وحشت از ترنس جندرها» شناخته می‌شود، بارها منجر به نقض حقوق قربانیانی شده‌است که به دلیل هم‌جنس‌گراستیزی یا ترنس‌ستیزی به قتل رسیده‌اند.

البته این دفاعیه همیشه هم موثر نیست و با توجه به تغییر نگرش‌ها نسبت به جامعه‌ی ال.‌جی.بی.تی امروزه کمتر از آن استفاده می‌شود. اما هنوز هم در سال‌های اخیر توسط  برخی وکلا به کار رفته است؛ به این امید که آن‌ها از این طریق همدردی هیأت منصفه را برانگیزند و حکم مجازات را سبک‌تر کنند. این دفاعیه در واقع ادعا می‌کند که قاتل در مواجهه با قربانی هم‌جنس‌گرا یا ترنس، دچاراحساس وحشت شدید یا جنون آنی شده و دست به رفتارهایی زده که تحت کنترل او نبوده اند. بدین‌ترتیب، دلیل خشونت متهم، تمایلات و یا هویت جنسی فرد قربانی بیان می‌­شود.
به تازگی نیویورک هفتمین ایالت ایالات متحده‌ی آمریکا شد که ممنوعیت چنین دفاعیه‌ای را تصویب کرد. تصویب این قانون نتیجه تلاش بی‌وقفه و پیگیرانه فعالان حقوق اقلیت‌های جنسی بوده است که به درستی این بحث را مطرح می‌کنند که چنین دفاعیه‌هایی نگرش های تبعیض‌آمیز علیه اقلیت‌های جنسی را در نظام حقوقی تقویت و بازتولید می‌کند. پزشکینه‌کردن احساسات و نگرش هم‌جنس‌گراستیزانه و ترنس‌ستیزانه از مسولیت فردی شخص تبعیض‌کننده می‌کاهد و مساله‌ی او را به یک نوع بیماری یا واکنش بیمارگونه تقلیل می‌دهد.
در ایالات متحده‌ی آمریکا، پیش‌تر نیز شش ایالت دیگر ازجمله کالیفرنیا ، ایلی نویز و رود آیلند با اقداماتی مانند جمع‌آوری امضا و درخواست تجدید نظر در قانون، استفاده از این دفاعیه را ممنوع کرده‌بودند.
در نیوزیلند استفاده از این دفاعیه از سال 2009 ممنوع شده‌است. در استرالیا نیز اغلب ایالات، دفاعیه «گی پانیک» را مطرود می‌دانند.
دفاعیه گی‌پانیک نشان‌دهنده‌ی تلاش‌های تاریخی جامعه‌ی دگرجنسگرامحور برای توجیه خشونت نسبت به اقلیت‌های جنسی است و روند کُند حذف آن از قوانین، حتی در کشورهایی چون آمریکا، به روشنی بیان‌گر آن است که تا چه حد قوانین نامنصفانه فراگیر هستند و حتی در کشورهایی که جنبش اقلیت‌های جنسی دستاوردهای بسیاری داشته‌است نیز هنوز تا برابری راه درازی در پیش است.
منابع: «نیویورک‌تایمز» و «ال.جی‌بی.تی.بار»