نامه مشترک ۴۰ سازمان حقوق بشری به سازمان ملل در حمایت از صدور قطعنامه برای ارتقای حقوق بشر در ایران

شش‌رنگ – شبکه لزبین‌ها و ترنس‌جندرهای ایرانی (شش‌رنگ) به همراه ۳۹ سازمان حقوق بشری دیگر در نامه‌ای مشترک به نمایندگان کشورهای عضو دائم مجمع عمومی سازمان ملل در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۸، از تصویب قطعنامه پیشنهادی مورد حمایت ۳۳ کشور عضو سازمان ملل برای ارتقای وضعیت حقوق بشر در ایران حمایت کردند.
این سازمان‌ها ضمن تایید صحبت‌های دبیرکل سازمان ملل در خصوص «شدت گرفتن سرکوب‌ها علیه معترضان، خبرنگاران و کاربران شبکه‌های اجتماعی» در یک سال گذشته در ایران، از تداوم گسترده نقض حقوق بشر در ایران انتقاد کرده‌اند.
در بخشی از این نامه آمده است:
«مقامات ایران بر سرکوب آزادی بیان، آزادی انجمن و اجتماعات مسالمت‌آمیز افزوده و صدها نفر را به اتهامات مبهم و کلی امنیتی زندانی کرده‌اند. از جمله افراد و گروه‌هایی که هدف این سرکوب‌ها قرار گرفته‌اند، می‌توان به دگراندیشان مسالمت‌جوی سیاسی، خبرنگاران، فعالان رسانه‌های آنلاین، دانشجویان، فیلم‌سازان، موسیقی‌دانان و نویسندگان، مدافعان حقوق بشر از جمله مدافعان حقوق زنان و مدافعان حقوق اقلیت‌ها، فعالان محیط زیست، اتحادیه‌های کارگری، کنشگران علیه اعدام، وکلا و کسانی که در جستجوی حقیقت، عدالت و جبران خسارت در مورد اعدام‌های گسترده و ناپدیدشدگان قهری دهه ۶۰ هستند، اشاره کرد.»
«جرم‌انگاری» و «مجازات اعدام» برای روابط رضایتمندانه میان افراد هم‌جنس و روابط رضایتمندانه میان افراد خارج از ازدواج، از دیگر مواردی است که انتقاد امضا‌کنندگان این نامه را به همراه داشته است.
امضا کنندگان در ادامه ابراز نگرانی کرده‌اند که ایران نه تنها همچنان به طور گسترده از مجازات اعدام استفاده می‌کند، بلکه قانون مجازات اسلامی همچنان راه را برای سنگسار به عنوان شیوه‌ای برای اعدام باز گذاشته است.
در این نامه با اشاره به جنسیت، گرایش جنسی و هویت جنسیتی به‌عنوان زمینه‌های محافظت از «خشونت» و «تبعیض» در قوانین بین‌الملل در کنار سایر زمینه‌هایی چون خاستگاه اتنیکی، زبان، مذهب، عقیده سیاسی و غیره، از مجاز قلمداد شدن این موارد در قانون ایران و در رفتارهای دولت انتقاده شده است.
در ادامه موارد متعددی از خشونت و تبعیض در این زمینه‌ها ذکر شده است. از جمله:
«زنان و دختران هم در متن قانون و هم در عمل، تبعیض گسترده‌ای را تجربه می‌کنند و هیچ حمایتی از آن‌ها در برابر رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز، از جمله خشونت خانگی، تجاوز درون ازدواج، ازدواج کودکان، ازدواج اجباری و حجاب اجباری به عمل نمی‌آید.»
شش‌رنگ و سایر امضاکنندگان این نامه به‌عنوان بازیگران جامعه مدنی ضمن تاکید بر اهمیت ادامه همراهی سازمان ملل برای اعمال فشار بر ایران به منظور ایجاد تغییر و احترام به حقوق بشر تمام افراد در این کشور، و با یادآور شدن عدم همکاری تاکنونی دولت ایران با مکانیسم‌های حقوق بشری سازمان ملل خواستار تداوم همراهی جامعه جهانی و حمایت مجمع عمومی از این قطعنامه برای ارتقای وضعیت حقوق بشر در ایران به عنوان «یک اولویت» شدند.
متن کامل نامه را (در فرمت پی‌دی‌اف) اینجا دریافت کنید:
2018-11-12 Joint NGO Letter in support of UNGA Resolution on HR in Iran (FINAL)
اسامی سازمان‌های امضا کننده به ترتیب حروف الفبا (انگلیسی):
بنیاد عبدالرحمن برومند
همه حقوق بشر برای همه در ایران
عفو بین‌الملل
عرصه سوم
آرتیکل ۱۸
آرتیکل ۱۹
اصل ۱۹
جمعیت حقوق بشر کردستان در ایران – ژنو
اهراز – انجمن دفاع از حقوق بشری آذربایجانی‌ها در ایران
گروه حقوق بشر بلوچستان
موسسه مطالعات حقوق بشر قاهره
مرکز آتش‌بس برای حقوق غیرنظامیان
کمپین حقوق بشر در ایران
مرکز مدافعان حقوق بشر
شبکه بین‌المللی حقوق کودک
ائتلاف جهانی برای مشارکت شهروندی
سازمان حقوق بشر کونِکتاس
گروه علیه مجازات اعدام (ECPM)
مرکز حقوق بشری خلیج
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
دیده‌بان حقوق بشر
ایمپکت ایران
فدراسیون جهانی جامعه‌های حقوق بشر
ایلگا (سازمان جهانی لزبین‌ها، گی‌ها، بایسکشوال‌ها، ترنس‌ها و اینترسکس‌ها)
جنبش بین‌المللی علیه تمامی اشکال تبعیض و نژادپرستی
سرویس جهانی جقوق بشر
سازمان حقوق بشر ایران
مرکز اسناد حقوق بشر ایران
ایرکو
عدالت برای ایران
شبکه‌ی حقوق بشر کردستان
گروه بین‌المللی حقوق اقلیت‌ها
سازمان اقدام آشکار جهانی
رِپریو
بنیاد سیامک پورزند
اسمال مدیا
حامیان حقوق بشر
اتحاد برای ایران
ائتلاف جهانی علیه مجازات اعدام
شش رنگ (شبکه لزبین‌ها و ترنس‌جندرهای ایرانی)