خطر‌های همجنس‌گراهراسی

واژه همجنس‌گراهراسی اولین بار در سال 1972 توسط جرج وینبرگ توصیف شد. وی همجنس‌گراهراسی را یک ترس و تنفر غیرمنطقی و عدم تحمل نزدیک بودن به افراد همجنس‌گرا توصیف کرد. در طول سال‌ها تعریف این واژه کمی دگرگون شد و ابعاد تازه‌ای به آن افزوده شد.
یکی از نشانه‌های همجنس‌گراهراسی وجود قوانین جرم‌انگاری روابط بین دو همجنس و یا به رسمیت نشناختن حقوق این افراد به عنوان شهروندانی برابر با دیگر افراد جامعه است (مثل نداشتن حق ازدواج یا فرزندخوانده گرفتن).
فراگیر بودن خشونت فیزیکی و جرائم ناشی از نفرت در مناطقی که همجنس‌گرایان و دوجنس‌گرایان از امنیت کافی برخوردار نیستند و به طور معمول مورد آزار قرار می‌گیرند، خود منبع استرسی فزاینده برای این افراد است.
آزارهای روانی، توهین‌های کلامی و طرد شدن از جانب دوستان و خانواده شاید مانند خشونت جسمی اثر قابل مشاهده نداشته باشد اما قطعا باعث بروز مشکلات سلامت روان ویرانگری در افراد همجنس‌گرا و دوجنس‌گرا می‌شود.
تاثیر و شدت همجنس‌گراهراسی روی افرادی که علاوه براینکه عضو جامعه اقلیت جنسی و جنسیتی هستند، در دیگر گروه‌های اقلیت، مثل اقلیت دینی، قومی یا نژادی نیز عضو هستند، تقریباً دوبرابر دیگر اعضا اقلیت جنسی و جنسیتی است.
بعضی از تئوری‌پردازان، علت این مسئله را در این می‌بینند که برخی از گروه‌های اقلیت، همجنس‌گرایی را نمی‌پذیرند. در نتیجه یک همجنس‌گراهراسی داخل گروهی نیز ایجاد می‌شود. علاوه براین افرادی که دارای خطوط متقاطع هویت خوار شده در اجتماع محل زندگی خود هستند باید با چندین نوع تبعیض مقابله کنند برای مثال یک زن یهودی سیاه‌پوست لزبین با انواع تبعیض براساس جنس، مذهب، نژاد و گرایش جنسی خود باید دست و پنجه نرم کند. این زن حتی ممکن است در داخل جامعه اقلیت جنسی به واسطه نژاد، مذهب یا جنس خود مورد تبعیض قرار بگیرد.
درنتیجه طبیعی است که افرادی که با چنین تبعیض و ستیز چندگانه‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند حتی بیشتر در معرض ابتلا به انواع مشکلات سلامت روان و مرتبط با استرس شدید ناشی از این تجربه‌ها دچار شوند.
این همان مسئله‌ای است که مایر در سال 1995 در مقاله خود با نام “استرس اقلیت” از آن نام برد. بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که “استرس اقلیت” تاثیری پایدار و منفی بر سلامت روان و رفاه اعضای اقلیت‌جنسی می‌گذارد و سبب ایجاد موقعیتی برای درگیر شدن با انواع مشکلات روحی و روانی از جمله افسردگی، اضطراب، سوءمصرف الکل، سیگار، مواد مخدر و … می‌شود.
درنتیجه بار دیگری که فردی همجنس‌گراهراس در این مورد صحبت کرد که اعضای جامعه اقلیت جنسی از انواع مشکلات سلامت روان رنج می‌برند و علت آن را به گرایش جنسی و هویت جنسیتی آن‌ها ربط داد به او درباره تاثیر “استرس اقلیت” بگوئید و یادآور شوید که افراد همجنس‌گراهراسی مانند او عامل اصلی این مشکلات هستند نه گرایش جنسی و هویت جنسیتی افراد.