درباره شش رنگ
بار دیگر صحبت از عشقی ممنوع است. صحبت از رابطه های همجنس خواهانه و ما همجنسگرایان است. صحبت از تبعیض بر هر گرایش جنسی غیر دگرجنسگرایانه و هر هویت جنسیتی متفاوت است. خاص تر بگوییم، صحبت از ما زنان لزبین و ترنسجندر است و رابطه ها و حضور اجتماعیمان. هر کدام از ما از زمانی که عشقمان به هم جنس را تجربه کردیم، ترس و پنهانکاری جزئی از زندگیمان شد و سایه خود را بر لحظات خلوت ما نیز انداخت.
هر کدام از ما زمانی برای بیرون آمدن از انزوا تلاشهایی را انجام داد تا همراهان خود را بیابد و درد و شادی هایش را تقسیم کند. تا باور کند که استثناء و غیر “عادی” نیست.
بسیاری از ما دائم مراقب رفتار و گفتار خود بودیم تا مبادا اطرافیانمان از ما رنجیده شوند و به سنن و آداب آنان خدشه ای وارد شود. و در این بین از خود و آرزوهایمان نیز باید گذشت می کردیم.
همه ما تلخی نگاه ها و طعنه ها و تحقیر های اطرافیان و یا حتی دوستانمان را چشیده ایم. ما اما همچنان دست هایمان در جست و جو بوده اند، جست و جوی جهانی که دگر جنس گرایی ارزش به حساب نیاید . جهانی که در آن گرایش جنسی، نژاد، سن، جنسیت و ملیت در آن عامل نابرابری انسان ها نباشند.
ما مقالات به اصطلاح علمی، گزارشهای آنچنانی و تفاسیر مطبوعات و رسانه های ایرانی را به کرات دیدهایم که در آنها از همجنسگرایان و افراد ترنس/ترنسجندر با تحقیر و یا به عنوان بیماران نام میبرند و در عمل آنها را به حاشیه میرانند.
ما شاهد جرم انگاری عشق به هم جنس در جامعه امان بوده ایم و عواقب ان را که تباهی زندگی بسیاری از همجنسگرایان است را هم دیدهایم. آنهایی که به اجبار تن به ازدواج میدهند، خودکشی میکنند و یا با عمل «تغییر جنسیت» در جست و جوی هویتی “مشروع” جان و روان شان را به تیغ جراحی میسپارند.
امروز اما بسیاری از ما با آگاهی از طبیعی بودن گرایش جنسیمان، با پذیرش هویت جنسیتی متفاوتمان و با باور حق طبیعیمان برای عشق ورزیدن به همجنسمان در تلاش هستیم تا با همیاری یکدیگر دریچهای را به سوی آیندهای فارغ از این پیش داوریها و ارزشها و ضد ارزشهای موجود بگشاییم. دریچهای رو به جهانی که در در آن خواهران و دختران ما و اصولا تمام انسانها ترسی از ابراز گرایش جنسی و هویت جنسیتیشان نداشته باشند.
ما برای اولین بار در تاریخ کشورمان، میخواهیم فصل جدیدی را در مبارزه مبارزه همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی و به ویژه زنان لزبین در مبارزه علیه هموفوبیا (همجنسگراستیزی) و ترنسفوبیا بگشاییم. میخواهیم در یک فعالیت مشترک ضمن آشنایی از نزدیک با یکدیگر، به تبادل تجربیاتمان پرداخته و یار و پشتیبان یکدیگر باشیم.
میخواهیم این حلقههای پراکنده را چون زنجیری به هم وصل کنیم تا بتوانیم بهتر و مقاومتر در مقابل فشارهای جامعه مردسالار و تابو زدهمان ایستادگی کنیم.
میخواهیم با هم گفت و گو و چالش کنیم ، جشن بگیریم و پایکوبی کنیم. میخواهیم یکدیگر را در این تنهایی همه جانبه بار دیگر در دنیای واقعی باز یابیم و برای همه دوستان نادیدهمان شانهای باشیم که به آن تکیه کنند تا بتوانند آرزوهایشان را زندگی کنند.
شش رنگ، شبکه لزبین ها و ترنسجندرهای ایرانی، با هدف افزایش آگاهی درباره حقوق جنسی، مبارزه با هموفوبیا (همجنسگرا ستیزی) و ترنسفوبیا و خشونت علیه زنان همجنسگرا و ترنسجندر در سال ۱۳۸۹ تشکیل شده است.
از آن پس با ایجاد وبسایت دوزبانه و صفحه فیسبوک فارسی برای گسترش شبکه ارتباطی خود تلاش کرد و موفق شد صدها نفر را در ایران در مدار فعالیت مشترک گردآورد.
تمرکز فعالیت ما بر کار حول معضلات درون جامعه ایران، تهیه گزارشهای مختلف از وضعیت جامعه همجنسگرا، دوجنسگرا و ترنس و اینترسکس ایران و آگاهی رسانی به خانوادهها و کادر بهداشت ودرمان و کادر آموزشی باعث نشد که از کار در عرصه بینالمللی باز بمانیم.
ششرنگ با حضور در مهمترین رویدادهای جهانی همچون نشستهای سازمان ملل و کنفرانسهای مهم جهانی همچون کنفرانسهای زنان خاورمیانه، کنفرانس جهانی ایلگا (سازمان جهانی همجنسگرایان، دوجنسگرایان، افراد ترنس و اینترسکس) و بسیاری کنفرانسهای دیگر در اقصی نقاط جهان از مکزیک تا نپال و هنگ کنگ و کره جنوبی تا مالزی و ویتنام و کانادا، تا ترکیه و آلمان و انگلیس و تا سوئد و فرانسه و هلند و سوییس وتا اتریش و نیوزلند و استرالیا تا کردستان و تایلند و کامبوج توانست نقش موثری در طرح مسائل جامعه الجیبیتی داشته و موضوع بیحقوقی این جامعه را از حاشیه به متن این رویدادها آورد.
امروز، نماینده ششرنگ، به عنوان مدیر جهانی ایلگا و مدیر ایلگای آسیا، صدای جامعه الجیبیتی ایران در منطقه و در سطح بینالمللی است.
حاصل فعالیتهای ما در این حوزه، انتشار کتب و جزوات تحقیقاتی، دهها گزارش حقوق بشری معتبر که به گزارشات دبیرکل سازمان ملل رسانههای معتبر جهان، تا نهادهای سیاستگزاری دولتهای گوناگون در اظهار نظر پیرامون این نقض آشکار حقوق بشر ما، راه پیدا کرده است، میباشد.
ششرنگ از اواسط سال ۱۴۰۰ با گسترش فعالیت خود به زبانهای تورکی، عربی و کوردی گام مهم دیگری در راستای پیوند مقاومت ما علیه تبعیضهای گوناگون برمیدارد. گامی که درنوع خود برای اولین بار در جامعه حقوق بشری ایران رخ میدهد.
امروز دیدن یک فرد ترنس یا همجنسگرا در رسانههای جریان اصلی، فقط یک اتفاق نادر نیست، ششرنگ با کار پیگیر با این رسانهها موفق شده توجه آنها را به این موضوع جلب کرده و ضمن آموزش این ضرورت، راه را برای حضور هر چند هنوز ناکافی جامعه الجیبیتی در این رسانهها هموارتر کند.
ششرنگ به ایدههای شما، توان و حضور شما برای ایجاد جهانی بهتر نیاز دارد. ششرنگ صدای بیصدایان، صدای جامعه تحت تبعیض و ستم الجیبی تی ایران است و در این مسیر از اتحاد عمل با افراد، سازمانها و تشکلهای گوناگونی که از مطالبات این جامعه پشتیبانی میکنند، دریغ نخواهد کرد.