زندگی پشت نقاب‌ها جاری است

زندگی پشت نقاب‌ها جاری است
این پیام جمعی از اعضای جامعه اقلیت‌های جنسی در ایران است که در طبیعت دور هم جمع شدند و برای یادآوری حضور خود عکس‌های زیبایی گرفتند و برای شش‌رنگ ارسال کردند.
عکس‌هایی که در این هفته به دست شش‌رنگ رسیده به مناسبت اولین جمعه مرداد گرفته شده است.
اولین جمعه مرداد در سال ۸۹ از سوی تنی چند از اعضای این جامعه به نام روز ملی اقلیت‌های جنسی ایرانی نامگذاری شد.
در دوره اخیر، این تنها حرکت دوستان و فعالین در ایران نبوده است، چندی پیش همزمان با ماه ژوئن، ماه افتخار اقلیت‌های جنسی -که فرای مرزهای سیاسی و جغرافیایی در جهان گرامی داشته می‌شود و متحدان و حامیان آنان را به صحنه می‌آورد- شاهد دو حرکت قابل‌تقدیر دیگر از اقلیت‌های جنسی در ایران بودیم. ال‌جی‌بی‌تی‌های جوان پرچم رنگین‌کمان را بر فراز پلی در یکی از خیابان‌های اصلی در تهران به اهتزاز درآوردند و پس از آن چند لزبین جوان پرچم رنگین‌کمان را بر دیوارهای تهران چسباندند. حرکت‌هایی که متاسفانه با کم‌لطفی رسانه‌ها و عدم حمایت اکثر فعالان ال‌جی‌بی‌تی مواجه شد.
دستاوردهای بزرگ جهانی چون رفع پزشکینه کردن از گرایش جنسی و هویت جنسیتی، برآمده از هم‌افزایی فراملی و تکیه بر محورهای اشتراکی بشر و گروه‌های اجتماعی گوناگون به دست آمده است. تا کنون به جز موارد معدود برای مثال در کمپین “آری به تغییر”، هیچ گروهی از گروه‌های فعالان ایران (داخل یا خارج) از جمله فعالان زنان، کارگری، پزشکان، مخالفین اعدام، وکلا و … حمایت علنی و قاطعی از اقلیت‌های جنسی به عمل نیاورده‌اند. در این شرایط می توان ضمن برگزاری چنین مناسبت هایی، از جدا کردن جنبش نوپای ال‌جی‌بی‌تی از همتایان جهانی خود، که می تواند به قطع منبع انرژی و قدرت این جنبش از مبارزات جهانی منجر شود، پرهیز کرد.
یک «مناسبت» در تقویم همواره یک «تاریخ» را در دل خود دارد. سبقه مبارزاتی شناخته‌شده مرتبط با آن تاریخ به فرایند اکتیویسم مرتبط با آن روز کمک می‌کند. هرگز چنین نیست که روزی بدون این تاریخچه سر برآورد و سپس برای معروفیت آن تلاش شود. هفدهم ماه مه (ابتدائا روز جهانی مبارزه با هموفوبیا) برای گرامیداشت خروج هم‌جنس‌گرایی از فهرست بیماری‌ها توسط سازمان جهانی بهداشت تشکیل شد. اول ماه مه (روز جهانی همبستگی کارگران) در پی اعلان همبستگی مبارزاتی اقشار کارگر برای پس گرفتن کرامت انسانی و حقوق خود ثبت شد. هشتم مارس (روز جهانی همبستگی زنان) در پی اعتصابات شجاعانه زنان کارگر کارخانه نساجی شیکاگو و سرکوب خشن آن توسط کارفرمایان ایجاد شد.
ما امیدواریم روزی بتوانیم روز ملی‌ای را در کنار روزهای جهانی نامگذاری کنیم. شاید هم بر سر همین اولین جمعه مرداد ماه توافق صورت گیرد. ولی تا آنموقع ما تمرکز فعالیت خود را تا جایی که به یک روز خاص بر می‌گردد، به تقویم جهانی و روزهای رسمی جهانی پیوند می‌زنیم و از کلیه فعالیت هایی که تحت نام روزهای دیگر و روز ملی و … صورت گیرد حمایت می کنیم.

اقلیت‌های جنسی ایرانی در این سال‌ها توانسته‌اند با اتکا به تاریخ‌های جهانی از جمله این سه تاریخ گفتمان مورد نظر خود را با قدرت به پیش ببرند.
برای همه فعالیت‌های دوستانمان در ایران که با وجود خطرات فراوان، با شجاعت و انگیزه‌ای قوی چنین متحدانه حضورشان را اعلام می‌کنند آرزوی موفقیت داشته و برای رسیدن روزی که جشن‌های افتخارمان را در فضایی بدور از وحشت و یاس برگزار کنیم، سخت می‌کوشیم و لحظه‌شماری می‌کنیم.
در عین حال، ما از ایستادن بر شانه‌های انسان‌های بزرگ پیش از خود است که توانسته‌ایم افق‌های دورتر را بهتر ببینیم. هدف ما رسیدن به آزادی پایدار برای اقلیت‌های جنسی در ایران، فارغ از نژاد، زبان، ملیت، قومیت است. برای تحقق این رویا همبستگی جهانی را قدم مهمی در این راه می‌دانیم.
بحث پیرامون این موضوع نه پایان یافته که تازه باید آغاز شود، بحثی در جهت همگرایی و به خصوص با همه کسانی که عکسها و ابتکارات شجاعانه شان را با ما شریک شده اند.
 
پنجم مرداد ۱۳۹۷