همجنس گرایی
همجنسگرایی یکی از گرایش‌های جنسی است که مشخصه آن تمایل زیبایی شناختی، عشق رومانتیک، و تمایل جنسی منحصرآ نسبت به جنس همگون با خود فرد می‌باشد.همجنسگرایی به همراه دو گرایش دیگر جنسی یعنی دگرجنس گرایی دو جنس گرایی جزو سه گرایش اصلی جنسی است. به فردی که به جنس دیگر گرایش داشته باشد دگرجنس‌گرا و به افرادی که هم به جنس دیگر و هم به همجنس خود تمایل دارند دوجنس‌گرا می‌گویند.
بر اساس اتفاق نظر علوم رفتارشناسی و جامعه شناسی و متخصصان سلامت و سلامت روانی همجنسگرایی فی النفسه نمونه‌ای معمولی و مثبت از اختلاف در گرایش‌های جنسی انسان می‌باشد.
در گویش خیابانی، از افراد همجنسگرا – زن یا مرد – با عنوان تحقیرآمیز «همجنس‌باز» یاد می‌شود، همچنین واژه‌های دیگری نیز در گفتار عوام برای اشاره به افراد همجنسگرا وجود دارد که معمولاً تحقیرآمیز و محکوم‌کننده هستند؛ به عنوان مثال همجنسگرایان مرد در زبان فارسی با عناوین چون اِواخواهر، اُبنه‌ای (شخص مفعول در عمل جنسی همجنس گرایان) و عناوین زننده‌تر خوانده می‌شوند.
امروزه برای اشاره به افراد همجنسگرای مرداز گی که از واژهٔ انگلیسی Gay آمده‌است استفاده می‌شود. اما برای اشاره به همجنس گرایان زن در زبان فارسی امروزی معمولاً واژه لزبین یا لِز به کار می‌رود که از واژهٔ انگلیسی Lesbian آمده‌است. البته در گفتار ایرانیان به همجنسگرایان زن، طَبَق‌زن گفته می‌شده‌است که به عمل طَبَق‌زنی اشاره داشته‌است. این لغت امروزه بندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پدیده همجنس گرایی از ابتدای تاریخ، با بشر همراه بوده‌است و در ادبیات و هنر جهان از زمان بسیار کهن، شاهد اشاراتی به این پدیده هستیم.مشخص کردن این که چند درصد از یک جمعیت همجنسگرا است به دلایل مختلفی برای پژوهشگران دشوار است.] امروزه بر اساس بیشتر مطالعات در جوامع بین ٪۲ تا ٪ ۱۳ افراد جامعه همجنسگرا می‌باشد. بسیاری از همجنسگرایان زندگی سالم و تنظیم شده و شادی را دارند. همچنین اغلب همجنسگرایان در روابط عاطفی پایدار هستند.بر اساس مطالعات روان شناختی حس عاطفی در همجنسگرایان با حس عاطفی موجود در دگرجنسگرایان برابر است و تفاوتی ندارد. روابط و رفتار‌های همجنسگرایانه همانوگونه که مورد ستایش واقع شده‌است در طول تاریخ بسته به موقعیت و فرهنگ و زمان وقوع محکوم نیز گردیده‌است.از اواخر قرن ۱۸ میلادی جنبش‌هایی به منظور شناساندن و گرفتن حقوق قانونی برابر همچون حق ازدواج ,اتحاد مدنی ,سرپرستی فرزند ,استخدام,خدمت در ارتش و دسترسی برابر به خدمات درمانی برای همجنسگرایان وجود داشته‌است.
در گویش خیابانی، از افراد همجنسگرا – زن یا مرد – با عنوان تحقیرآمیز «همجنس‌باز» یاد می‌شود، همچنین واژه‌های دیگری نیز در گفتار عوام برای اشاره به افراد همجنسگرا وجود دارد که معمولاً تحقیرآمیز و محکوم‌کننده هستند؛ به عنوان مثال همجنسگرایان مرد در زبان فارسی با عناوین چون اِواخواهر، اُبنه‌ای (شخص مفعول در عمل جنسی همجنس گرایان) و عناوین زننده‌تر خوانده می‌شوند.
امروزه برای اشاره به افراد همجنسگرای مرداز گی که از واژهٔ انگلیسی Gay آمده‌است استفاده می‌شود. اما برای اشاره به همجنس گرایان زن در زبان فارسی امروزی معمولاً واژه لزبین یا لِز به کار می‌رود که از واژهٔ انگلیسی Lesbian آمده‌است. البته در گفتار ایرانیان به همجنسگرایان زن، طَبَق‌زن گفته می‌شده‌است که به عمل طَبَق‌زنی اشاره داشته‌است. این لغت امروزه بندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پدیده همجنس گرایی از ابتدای تاریخ، با بشر همراه بوده‌است و در ادبیات و هنر جهان از زمان بسیار کهن، شاهد اشاراتی به این پدیده هستیم.مشخص کردن این که چند درصد از یک جمعیت همجنسگرا است به دلایل مختلفی برای پژوهشگران دشوار است.] امروزه بر اساس بیشتر مطالعات در جوامع بین ٪۲ تا ٪ ۱۳ افراد جامعه همجنسگرا می‌باشد. بسیاری از همجنسگرایان زندگی سالم و تنظیم شده و شادی را دارند. همچنین اغلب همجنسگرایان در روابط عاطفی پایدار هستند.بر اساس مطالعات روان شناختی حس عاطفی در همجنسگرایان با حس عاطفی موجود در دگرجنسگرایان برابر است و تفاوتی ندارد. روابط و رفتار‌های همجنسگرایانه همانوگونه که مورد ستایش واقع شده‌است در طول تاریخ بسته به موقعیت و فرهنگ و زمان وقوع محکوم نیز گردیده‌است.از اواخر قرن ۱۸ میلادی جنبش‌هایی به منظور شناساندن و گرفتن حقوق قانونی برابر همچون حق ازدواج ,اتحاد مدنی ,سرپرستی فرزند ,استخدام,خدمت در ارتش و دسترسی برابر به خدمات درمانی برای همجنسگرایان وجود داشته‌است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.